.svg)
راهکار‌های مستقل‌تر شدن کودک
پارسینه: یک روانشناس گفت: علاقه مندی والدین به «تربیت کودکان مستقل» همزمان با بزرگتر شدن کودک، این موضوع را به یکی از دغدغه‌های غیرقابل اجتناب والدین تبدیل می‌کند.
چگونه کودکمان را مستقل بار بیاوریم؟ سیدشهرام علیزاده متخصص و روانشناس کودک و نوجوان در گفتگو با خبرنگار حوزه ازدواج و خانواده گروه اجتماعی باشگاه خبرنگاران جوان؛ مطرح کرد: شیوه‌های تربیتی والدین نقش مهمی را در وابستگی کودک به آن‌ها ایفا می‌کنند. همچنین مواردی، چون بیش حمایتگری والدین، تک فرزندی بودن، اعتماد به نفس ضعیف کودک و اضطراب والدین به عنوان مهمترین عوامل وابستگی کودک محسوب می‌شود.
وی در ادامه عنوان کرد: کودکی را در نظر بگیرید که در تلاش است تا خوراکی خود را باز کند. مادر این کودک از راه می‌رسد، سریعا به کمک کودک می‌شتابد و مداخله مادر موجب کاهش اعتماد به نفس کودک شده و پیام «تو نمیتوانی این کار را انجام بدهی، من به جای تو انجامش می‌دهم» را به او منتقل می‌کند و شکل گیری پایه‌های وابستگی را موجب می‌شود.
علیزاده با اشاره به تمایز بین استقلال و رهاشدن کودک تصریح کرد: استقلال کودک به معنای عدم حمایت والدین نیست. استقلال کودک به این معنا نیست که کودکی ۳ ساله به تنهایی اتاق خود را مرتب کند، نظافت خود را به نحو احسن انجام دهد و در مواجهه با مشکلات هیچ کمکی از والدین دریافت نکند. نباید با توجه به سن کودک انتظارات معقولی را معین کنید که کودک با شکست‌های مکرر مواجه نشود.
این روانشناس خاطر نشان کرد: از کودک بیش از حد محافظت نکنید، زیرا محافظت افراطی از کودک، مانع شکل گیری شخصیت مستقل در او می‌شود. به کودک خود فرصت بدهید تا توانایی مراقبت از خودش را به دست آورد و در عین حال، بدون دخالت مستقیم، او را در مقابل آسیب‌های احتمالی حفظ کنید.
علیزاده افزود: اجازه دهید تا کودک نیاز‌های خود را بطور مستقل رفع کند و تنها در مواردی از شما کمک بگیرد که به خاطر محدودیت‌ها و یا شرایط خاص در برطرف کردن یک نیاز با مشکل مواجه شود
وی در ادامه بیان کرد: اعتماد به نفس کودک را تقویت کنید، زیرا خدشه دار شدن اعتماد به نفس موجب ضعیف و وابسته شدن کودک می‌شود. همچنین در صورتی که فرزندتان با دوستش دعوا می‌کند، توپ او را می‌گیرند و سایر این موارد، به سرعت برای حل مشکل وارد ماجرا نشوید. حضور روزانه شما در مدرسه و تنبیه کودکان همسایه وابستگی هر چه بیشتر فرزندتان به شما را به همراه خواهد داشت.
این روانشناس گفت: اجازه دهید فرزندتان در موقعیت‌های اجتماعی با پیامد کارهایش مواجه شود؛ به طور مثال وقتی کودکتان موبایل کسی را برمی دارد به او تذکر ندهید که به تلفن دست نزند. اجازه دهید صاحب موبایل این برخورد را با کودکتان داشته باشد، زیرا با این کار فرزندتان متوجه می‌شود که قوانین در سطح اجتماع وضع شده اند و والدین قصد اظهار نظر در تمامی حوزه‌ها را ندارند.
علیزاده در پایان عنوان کرد: لازم به ذکر است مستقل شدن کودک به تدریج به وجود می‌آید و سنگ بنای آن در دو سال اول زندگی کودک شکل می‌گیرد.
وی در ادامه عنوان کرد: کودکی را در نظر بگیرید که در تلاش است تا خوراکی خود را باز کند. مادر این کودک از راه می‌رسد، سریعا به کمک کودک می‌شتابد و مداخله مادر موجب کاهش اعتماد به نفس کودک شده و پیام «تو نمیتوانی این کار را انجام بدهی، من به جای تو انجامش می‌دهم» را به او منتقل می‌کند و شکل گیری پایه‌های وابستگی را موجب می‌شود.
علیزاده با اشاره به تمایز بین استقلال و رهاشدن کودک تصریح کرد: استقلال کودک به معنای عدم حمایت والدین نیست. استقلال کودک به این معنا نیست که کودکی ۳ ساله به تنهایی اتاق خود را مرتب کند، نظافت خود را به نحو احسن انجام دهد و در مواجهه با مشکلات هیچ کمکی از والدین دریافت نکند. نباید با توجه به سن کودک انتظارات معقولی را معین کنید که کودک با شکست‌های مکرر مواجه نشود.
این روانشناس خاطر نشان کرد: از کودک بیش از حد محافظت نکنید، زیرا محافظت افراطی از کودک، مانع شکل گیری شخصیت مستقل در او می‌شود. به کودک خود فرصت بدهید تا توانایی مراقبت از خودش را به دست آورد و در عین حال، بدون دخالت مستقیم، او را در مقابل آسیب‌های احتمالی حفظ کنید.
علیزاده افزود: اجازه دهید تا کودک نیاز‌های خود را بطور مستقل رفع کند و تنها در مواردی از شما کمک بگیرد که به خاطر محدودیت‌ها و یا شرایط خاص در برطرف کردن یک نیاز با مشکل مواجه شود
وی در ادامه بیان کرد: اعتماد به نفس کودک را تقویت کنید، زیرا خدشه دار شدن اعتماد به نفس موجب ضعیف و وابسته شدن کودک می‌شود. همچنین در صورتی که فرزندتان با دوستش دعوا می‌کند، توپ او را می‌گیرند و سایر این موارد، به سرعت برای حل مشکل وارد ماجرا نشوید. حضور روزانه شما در مدرسه و تنبیه کودکان همسایه وابستگی هر چه بیشتر فرزندتان به شما را به همراه خواهد داشت.
این روانشناس گفت: اجازه دهید فرزندتان در موقعیت‌های اجتماعی با پیامد کارهایش مواجه شود؛ به طور مثال وقتی کودکتان موبایل کسی را برمی دارد به او تذکر ندهید که به تلفن دست نزند. اجازه دهید صاحب موبایل این برخورد را با کودکتان داشته باشد، زیرا با این کار فرزندتان متوجه می‌شود که قوانین در سطح اجتماع وضع شده اند و والدین قصد اظهار نظر در تمامی حوزه‌ها را ندارند.
علیزاده در پایان عنوان کرد: لازم به ذکر است مستقل شدن کودک به تدریج به وجود می‌آید و سنگ بنای آن در دو سال اول زندگی کودک شکل می‌گیرد.
منبع: جی پلاس
ارسال نظر