مصادره طنزی قابل قبول از مهران احمدی

به گزارش پارسینه ، اولین نکته در مصادره حضور بازیگران سر شناس و بفروش سینماست حضور رضا عطاران،هومن سیدی این روزها می تواند در هر اثری باعث بقای آن فیلم در صحنه رقابت باشد نکته قابل تحسین مصادره فیلمنامه و داستان مناسب است باید گفت که داستان و چارچوب مصادره مهران احمدی بسیار کافی است و پس و پیش اضافی ندارد داستانی کافی که در وهله اول به شعور مخاطب احترام می گذارد و از تشریح بی حد و حوصله سربر فرار می کند. انگار قرار است در فیلم مصادره همه چیز جای خود باشد و گزندی به اثر نرساند.

داستان به واقعیت بسیار نزدیک است واقعیتی که به خوبی در فیلم دیده شده و برخلاف فیلم های این روزهای سینما و تلویزیون کیفیت را فدای سرعت ساخت نکرده و با دقت و ریز نقشی به آن پرداخته شده است.رنگ عوض کردن برخی از افراد نسل دهه سی و چهل که در موج انقلاب ناخدا می شوند در فیلم با بازی خوب بابک حمیدی به خوبی دیده می شود و رضا عطاران سوار بر داستان به خوبی از عهده آن بر آمده است.

برداشت های خلاقانه مهران احمدی از فیلم پاپیون بسیار با وسواس انجام شده است وسواسی که بیشتر برای ذهن مخاطب جذاب است و تمامی مدت نگران شخصیت اول فیلم است بازسازی صحنه های پاپیون بسیار با دقت و هنرمندانه انجام شده است که بازهم می توان آنرا به درایت مهران احمدی در فیلم اولش در سمت کارگردان دانست.

غرق شدن شخصیت اول فیلم در عشق سطح پایینش کمی اغراق به نظر می رسد و می تواند ریتم فیلم بیندازد ولی با رفت و آمد های به موقع و ضربتی این موضوع را خیلی ناراحت کننده نمی بینیم.

رضا عطاران با بازی قابل قبول خود و کلیشه ای که قرار است در فیلم از آن دور باشد کار را برای مخاطب جذاب تر می کند البته رضا عطاران گاهی به سوی کارهای قبلی می رود که می توان با چشم پوشی آنرا شناسنامه کاری اش دانست. اگر بخواهیم کمی مهران احمدی و فیلم محبوبش را آزار دهیم باید بگوییم که باید اولین تیر را به هومن سیدی و نقشش بزنیم که اگرچه وی به خوبی از عهده آن برآمد ولی بسیار در سایه پدرش که نقش آن را رضا عطاران بازی می کرد محو شده بودشاید مهران احمدی سیدی را فدای داستان فیلم کرد ولی از احمدی با شجاعتش انتظار بیشتری می شود داشت.نکته دیگر دور از واقعیت بودن اپوزیسیون های محالف نظام بودکه آنهم در مسیر خدمت به فیلم بود که نمی توان آنرا نمره منفی برای مهران احمدی دانست.

جذابیت کار بدون شک مدیون کارگردان فیلم است استفاده هنرمندانه از بازیگرانی چون بابک حمیدی و هومن سیدی در قالب های متفاوت نیز کار بسیار دشواری است که باید با نگاه منصفانه آن را دید و تقدیر کرد.

درکل مصاده در فضای فعلی سینمای ایران طنزی قابل قبول و شریف است که می توان هم آن لذت برد و هم به دیدن آن افتخار کرد. فیلم خوب مهران احمدی با فیلم های گیشه بسیار متفاوت است اینبار با دیدن مصادره خوشبختانه از فضای هجو انگیز سینما فاصله می گیریم و می توانیم امید زیادی به سینمای طنز داشته باشیم و باور کنیم که می شود طنز قابل قبول ساخت.

مجید سلطانی