.svg)
دعوتی که بیشتر به شوخی شباهت داشت
در روزهایی که بدمینتون دنیا با برنامه‌های دقیق، تقویم فشرده و رویدادهای معتبر جهانی اداره می‌شود، از ایران خبری بیرون آمده که بیشتر شبیه شوخی تلخ است تا خبر جدی: دعوت رئیس فدراسیون جهانی بدمینتون برای حضور در مسابقات خزر!
اینکه رئیس جهانی که تقویمش پر از المپیک، قهرمانی‌های جهان، تورهای سوپر ۱۰۰۰ و اجلاس‌های بین‌المللی است، وقتش را بگذارد تا به یک تورنمنت فوق معمولی بیاید، بیشتر شبیه یک درخواست ساده‌لوحانه است تا اقدامی دیپلماتیک.
سؤال اینجاست: مگر شأن رئیس فدراسیون جهانی تا این حد پایین آمده که برای پر کردن صندلی‌های سالن، باید او را به مسابقات خزر دعوت کرد؟
واقعیت این است که این مدل دعوت‌ها نه پرستیژ می‌آورد، نه اعتبار بین‌المللی. برعکس، تنها نتیجه‌اش این می‌شود که وقتی دعوت «قبول نمی‌شود»، همه بفهمند ما هنوز فرق میان یک تورنمنت رسمی و یک رویداد منطقه‌ای را نمی‌دانیم.
انتظار اینکه رئیس جهانی برای چنین رویدادی به ایران بیاید، مثل این است که بخواهیم رئیس فیفا بیاید و بازی دوستانه دو تیم سطح سه را از نزدیک ببیند!
این حرکت بیشتر از آنکه نشان از تعامل بین‌المللی داشته باشد، یک نمایش تبلیغاتی و بی‌فکری آشکار بود. اگر قرار است اعتبار بدمینتون ایران در سطح جهانی بالا برود، باید با برنامه‌ریزی حرفه‌ای، اعزام‌های درست، و ارتباطات واقعی با بدنه جهانی باشد، نه با دعوت‌های کودکانه‌ای که هیچ‌کس آن را جدی نمی‌گیرد.
بهتر است به جای این قبیل «حرکات نمایشی»، فکری به حال رشد واقعی بدمینتون کشور کنیم؛ چون رئیس جهانی قرار نیست برای رفع کمبودهای مدیریتی ما به خزر بیاید!
مجید سلطانی
ارسال نظر