چرا محسن نامجو اينگونه شد؟

پارسينه: يكي از دوستان اسبق محسن نامجو در واكنش به آهنگ جديد وي نوشت:

اواخر دهه 60 بود که دوستانی در مشهد از استاد عزیزم نصرالله ناصح پور دعوت کردند که ماهی 2 بار جهت تدریس به مشهد سفرکنند .

آن وقت ها من مشهد زندگی میکردم . یکی از همکلاسیهای من پسر باهوش و بیش فهمی بود به نام محسن نامجو !

او بسیار باهوش بود و خیلی سریع گوشه ها را می آموخت . او به همراه برادرش که از استادان انجمن خوشنویسی مشهد بود به کلاس میآمد .

محسن سپس برای مدتی در مشهد به مدرسه تیزهوشان رفت . از ابتدا با اندیشه هایش آشنا بودم و همیشه روح پرسشگری داشت و معترض بود !

تضاد را و خلاف جریان آب رفتن را دوست میداشت .تا اینکه به تهران آمد و موسیقی خواند و متفاوت نگاه میکرد و گاهی مورد تایید اساتید بود و گاهی مورد غضب آنان بوذ . او بسیار کتاب خواند و بسیار میداند . قلم بسیار توانمندی دارد . با ادبیات , موسیقی ایرانی, فلسفه , سیاست , عرفان , آشنایی دارد .

احوالات روحی او تا امروز بسیار فرازو نشیب داشته است. این نکات را یاد آوری کردم که معلوم شود که اگربیشتر از شما دوستانم نشناسم کمتر نمیشناسم .

اکثر آثارش را شنیدم و برخی از آنان را دوست هم دارم !

موضوع این نیست که این راه درست هست یا غلط.یا چرا این چنین میخواند یا نباید بخواند.

صحبت از انتزاع نیست. موضوع من حتی حافظ هم نیست.من از بت پرستی متنفرم. حرمت حافظ برای من به تفکر و ادبیات اوست .

موضوع این نیست که ما بدبین هستیم. او حق دارد.مثل همه انسانها حق دارد . او حق دارد انتخاب کند چگونه اندیشه کند. چگونه بخواند. اما حق ندارد به هجو بکشاند . درد ناک است!

به نظر من نامجو از فهم زیاد به این ناکجا آباد رسید. او حق دارد مثل بقیه فکر نکند.

اما من هم حق دارم .حق دارم ازو بپرسم که معنای این صداها چیست . این صداهامعنا دارد یا به پوچی رسیدست. آری او احمق نیست . اما بیمار شده است !! از اعتراض به اینجا رسید !!

شاید من اورا نمی فهمم.و خوشحالم که برخی از دوستان اورا میفهمند.