به گزارش پارسینه، طالقانی از آن چهره‌هایی است که ریشه‌اش را باید در دهه ۶۰ جست‌وجو کرد؛ دوره‌ای که بسیاری از بازیگران با انرژی جوانی وارد سینما شدند اما تعداد کمی توانستند با صداقت، پشتکار و احترام به حرفه ماندگار شوند. او با بازی در فیلم‌هایی چون «دبیرستان» (۱۳۶۵)، «قربانی» (۱۳۷۰)، «گل‌های داوودی» و حضور در ۱۲ فیلم سینمایی، جایگاهی ساخت که نه بر پایه هیاهو، بلکه بر ستون احترام و اعتماد استوار بود.

 کارنامه طالقانی تنها به بازیگری ختم نشد. او با کارگردانی آثاری چون «آشیانه‌ای برای زندگی» (۱۳۸۷) و خصوصاً «رهاتر از دریا» (۱۳۸۹) نشان داد که توانایی‌هایش محدود به بازی در مقابل دوربین نیست؛ بلکه می‌تواند جهان خود را پشت دوربین نیز بسازد. «رهاتر از دریا» بارزترین نمونه توان و فهم سینمایی اوست؛ فیلمی که نشان داد طالقانی علاوه بر تجربه، نگاه شخصی و شناخت عمیق از قصه‌گویی دارد.