اریح شورباسی(شوربای زردآلو)

این آش یکی از سنتی ترین آش های این منطقه است که طرفداران زیادی دارد .ماده اصلی در این غذا زردآلو می باشد.این غذا را هم می توان با زردآلوی تازه و هم با زردآلوی خشک تهیه کرد.جالبی این غذا به این است که هم می توان به عنوان غذای اصلی از آن استفاده کرد و هم به عنوان دسر بر سر سفره گذاشت این بستگی به ذائقه و سلیقه افراد خانه دارد.این آش از مواد بسیار کم و دردسترسی تهیه می شود.برنج ، لپه و زردآلو از مواد اصلی تشکیل دهنده اریح شورباسی می باشد.زردآلو درختی کوچک با میوه های زرد رنگ و خوش طعم است که در فصل تابستان برداشت می شود.این میوه را هم می توان به صورت تازه و به عنوان نوبرانه مصرف کرد و هم در آفتاب گذاشته و خشک کرد و برگه از آن به دست آورد.نوع دیگری از زردآلو که از همین میوه تهیه می شود قیسی است که چیزی بین خود زردآلو و برگه آن است و بسیار نرم و خوش طعم می باشد.زردآلو دارای طبعی سرد و تر است.زردآلو یکی از میوه های خوبی است که ورزشکاران بعد از "ورزش" می توانند بخورند. به شرط آنکه بعد از خوردن، آب ننوشند. در زمستان می توانند از برگه زردآلو استفاده کنند و در تابستان اگر می خواهند همراه آب باشد از برگه زردآلو خیسانده در آب استفاده شود. این میوه مقوی و لذیذ سرشار از ویتامین‌های A، C و گروه B است و مواد معدنی مختلفی شامل کلسیم، منیزیم، فسفر، پتاسیم، گوگرد، سدیم و مقدار کمی مس، آهن و روی می باشد.زردآلو به علت دارا بودن ویتامین‌ B برای درمان بیماری‌های عصبی، روحی و روانی، خستگی، بی‌خوابی و فراموشی مفید است. زردآلوی رسیده به علت دارا بودن ویتامین های گروه B برای درمان بیماری های عصبی و روحی ، بی خوابی، خستگی شدید، گیجی، فراموشی و … مفید است.علاوه بر این آش غذاهای دیگری همچون خورش برگه زردآلو سمنان ، قیسی پلو زنجان و کته زردآلو آذربایجان شرقی نیز با این میوه تهیه می شود.