اسرار باستانی ماچوپیچو؛ از تکنیک های سنگ تراشی ضد زلزله تا سازه های زیر زمینی اینکاها+ تصاویر

به گزارش پارسینه، شهر قرن پانزدهمی ماچوپیچو که در منظره‌ای شگفت‌انگیز از کوه‌ها و جنگل‌های بارانی استوایی قرار دارد، مقصدی است که در میان رازهای اسرارآمیز باستانی احاطه شده است. این شهر برخی از هنری ترین و پیچیده ترین شاهکارهای معماری جهان باستان را به نمایش می گذارد، اگرچه تا اوایل دهه ۱۹۰۰ برای دنیای مدرن ناشناخته بود و هنوز هم باستان شناسان در حال کشف بیشتر در مورد تاریخ، فرهنگ و ساخت این مکان باورنکردنی هستند.

ماچو پیچو ، مکانی باستانی از ویرانه های تمدن اینکاها در پرو واقع شده است.در میان یک جنگل کوهستانی استوایی در دامنه‌های شرقی آند پرو، دیوارها، تراس‌ها، راه‌پله‌ها و رمپ‌های ماچو پیچو به‌طور یکپارچه با محیط طبیعی آن ترکیب می‌شوند. سنگ‌کاری‌های ظریف، مزارع پلکانی و سیستم آبیاری پیشرفته، گواه مهارت معماری، کشاورزی و مهندسی تمدن اینکا است. ساختمان‌های مرکزی آن نمونه‌های برجسته‌ای از تکنیک سنگ‌تراشی است که توسط اینکاها تسلط یافتند که در آن سنگ‌ها بدون ملات برش داده می‌شدند.

باستان شناسان چندین بخش متمایز را شناسایی کرده اند که در مجموع شهر را شامل می شود، از جمله یک منطقه کشاورزی، یک محله مسکونی، یک منطقه سلطنتی و یک منطقه مقدس. متمایزترین و مشهورترین سازه‌های ماچو پیچو شامل معبد خورشید و سنگ اینتی‌هواتانا، یک سنگ گرانیتی حجاری‌شده است که اعتقاد بر این است که به عنوان ساعت یا تقویم خورشیدی عمل می‌کرده است.

۱) شهر گمشده اینکاها نیست

اگرچه ماچو پیچو متعلق به اینکاها است اما این شهر، شهر گمشده ای که بینگهام فکر می کرد، نیست. به بیان بهتر، هیرام بینگهام اهل آمریکا در سال ۱۹۱۱ میلادی برای اولین بار ماچو پیچو را کشف کرد. بینگهام در جست‌وجوی شهر گمشده اینکاها به نام ویلکابامبا بود و فکر می‌کرد که ماچو پیچو همان ویلکابامبا است و تا آخر عمر خود در تلاش برای اثبات این موضوع بود اما نظریه بینگهام در سال ۱۹۶۴ میلادی اشتباه اعلام شد‌

۲ ) اینکاها هرگز نمی خواستند ماچو پیچو کشف شود

برای جلوگیری از غارت احتمالی ماچو پیچو توسط اسپانیایی ها، اینکاها جنگل های اطراف شهر را سوزاندند تا رشد مجدد مسیرهای دسترسی را بپوشانند. اسپانیایی ها هرگز این شهر را کشف نکردند و تا زمان بازدید بینگهام در سال ۱۹۱۱ برای خارجی ها ناشناخته بود. اگرچه برخی معتقدند که اینکاها شهر را ترک کردند، اما در زمان کشف آن سه خانواده در شهر زندگی می کردند که باعث شد برخی بر این باور باشند که این شهر هرگز واقعاً فراموش نشده نیست.

3) شهر در برابر زلزله مقاوم بود

یکی دیگر از رازهای ماچوپیچو این است که اینکاها با دقت ساختمان هایی را برای مقاومت در برابر زلزله های مکرر، طراحی کردند. یک تکنیک مهندسی باستانی به نام « ashlar masonry» برای برش سنگ ها به منظور نشستن کامل روی هم بدون نیاز به ملات را استفاده می کردند به این معنا که در هنگام وقوع زلزله، سنگ‌ها در جای خود می‌ لرزند و پس از توقف لرزش، دوباره به جای اصلی خود برمی گردند.

۴) ۶۰ درصد زیرساخت شهر، زیرزمینی است

در حالی که گردشگران از شاهکارهای چشمگیر و زیبای مهندسی شگفت زده می شوند، تخمین زده می شود که ۶۰ درصد از ساخت و ساز شهرها زیرزمینی است. اینکاها روی پایه های ساختمانی عمیق و سیستم زهکشی سنگ های خرد شده برای مقابله با آب و هوای فصول مرطوب سرمایه گذاری کردند.

۵) بیش از یک قله برای صعود وجود دارد

اگر نمی خواهید ساعت ها صف بکشید تا یکی از افرادی باشید که صعود ۶۰ دقیقه ای کوه هواینا پیچو را انجام می دهند، به کوه ماچو پیچو نگاه کنید. نه تنها ارتفاع آن دو برابر هواینا پیچو است، بلکه می توانید مناظری تماشایی از رودخانه اوروبامبا که در سراسر شهر باستانی می پیچد، را ببینید.

۶) این یک مقصد تعطیلات سلطنتی بود

برخی از باستان شناسان معتقدند که ماچو پیچو به عنوان یک شهر تفریحی برای خانواده سلطنتی برای فرار از شهر شلوغ کوسکو طراحی شده است.