گوناگون

رانندگی و آلزایمر؛ تغییر عادت‌ها چه می‌گویند؟

تغییرات تدریجی در عادت‌های رانندگی می‌تواند یکی از نشانه‌های اولیه ابتلا به بیماری آلزایمر و اختلالات شناختی باشد. مطالعات جدید نشان می‌دهند که افراد مبتلا به اختلال شناختی معمولاً در شب کمتر رانندگی کرده و ترجیح می‌دهند مسیرهای آشنا را طی کنند. این تغییرات می‌توانند به شناسایی زودهنگام این بیماری کمک کنند و خطر تصادفات ناشی از مشکلات شناختی را کاهش دهند.

به گزارش پارسینه به نقل از ایسنا،با افزایش سن، تغییرات جزئی در عادت‌های رانندگی ممکن است به‌طور طبیعی رخ دهد، اما متخصصان هشدار می‌دهند که این تغییرات می‌تواند نشان‌دهنده مشکلات شناختی و ابتلا به بیماری آلزایمر باشد. در یک مطالعه جدید که به بررسی رفتار رانندگی با استفاده از دستگاه‌های ردیابی GPS پرداخته، مشخص شد که افراد مبتلا به اختلالات شناختی خفیف، به‌تدریج از رانندگی در شب خودداری کرده و مسیرهای آشنا و شناخته‌شده را انتخاب می‌کنند.

دکتر «گانش بابولال»، نویسنده اصلی این مطالعه از دانشگاه واشنگتن، می‌گوید: «شناسایی زودهنگام افرادی که ممکن است در معرض خطر تصادف به‌خاطر مشکلات شناختی قرار داشته باشند، یک اولویت در سلامت عمومی است.» وی تأکید کرد که استفاده از داده‌های رانندگی می‌تواند ابزار موثرتری نسبت به سن یا آزمون‌های حافظه برای شناسایی افراد مبتلا به اختلال شناختی باشد.

داده‌های رانندگی؛ ابزاری دقیق‌تر برای تشخیص زودهنگام

در این مطالعه، ۵۶ فرد مبتلا به اختلال شناختی خفیف و ۲۴۲ فرد سالم از نظر شناختی، با میانگین سنی ۷۵ سال، مورد بررسی قرار گرفتند. همه شرکت‌کنندگان در ابتدا حداقل هفته‌ای یک بار رانندگی می‌کردند. به‌منظور پیگیری تغییرات، یک دستگاه ردیاب GPS روی خودروهای آنها نصب شد و وضعیت رانندگی آنها به مدت بیش از سه سال دنبال شد.

نتایج این تحقیق نشان داد که افراد مبتلا به اختلال شناختی خفیف به‌تدریج ماهانه کمتر رانندگی کرده و بیشتر مسیرهای یکسان را طی می‌کنند. علاوه بر این، آنها اغلب از رانندگی در شب خودداری می‌کنند، که می‌تواند نشان‌دهنده کاهش توانایی در شناسایی و پردازش اطلاعات محیطی باشد.

پیش‌بینی دقیق‌تر با استفاده از داده‌های رانندگی

نتایج نشان می‌دهند که با استفاده از اطلاعات مربوط به فاصله سفر، سرعت، و تغییرات در روال رانندگی، می‌توان با دقت ۸۲ درصد پیش‌بینی کرد که آیا یک فرد ممکن است دچار اختلال شناختی خفیف باشد یا نه. افزودن عوامل دیگری همچون سن، نتایج آزمون‌های شناختی و وجود ژن‌های مرتبط با آلزایمر، دقت این پیش‌بینی را به ۸۷ درصد افزایش داد.

این یافته‌ها نشان می‌دهند که بررسی الگوهای رانندگی می‌تواند به‌عنوان یک روش دقیق‌تر و عملی‌تر برای شناسایی مشکلات شناختی نسبت به روش‌های سنتی مانند آزمون‌های حافظه و بررسی ژنتیکی باشد.

پایش کم‌هزینه و نامحسوس رفتار رانندگی

دکتر بابولال همچنین اشاره کرد که بررسی رفتار رانندگی روزانه، روشی نسبتا کم‌هزینه و بی‌دردسر برای پایش مهارت‌های شناختی است. این روش می‌تواند به شناسایی زودهنگام رانندگانی که در معرض خطر تصادف قرار دارند، کمک کند. وی افزود: «این داده‌ها می‌توانند به ما کمک کنند تا پیش از وقوع تصادفات یا شرایط خطرناک، افراد را شناسایی کرده و مداخلات لازم را انجام دهیم.»

با این حال، دکتر بابولال بر اهمیت احترام به حریم خصوصی و استقلال افراد تأکید کرد و گفت که استانداردهای اخلاقی باید در این فرایند رعایت شود.

با توجه به اینکه بیماری آلزایمر و اختلالات شناختی به‌طور معمول به‌تدریج پیشرفت می‌کنند، شناسایی زودهنگام این بیماری‌ها و تغییرات آن در رفتارهای روزمره مانند رانندگی می‌تواند نقش مهمی در پیشگیری از خطرات ناشی از تصادفات داشته باشد. استفاده از تکنولوژی‌های نوین مانند ردیاب‌های GPS می‌تواند ابزاری مفید و دقیق در این راستا باشد، اما همچنان باید در کنار آن، توجه به حفظ حریم خصوصی و تصمیم‌گیری آگاهانه افراد رعایت شود.