.svg)
آیا ربات‌ها احساساتی می‌شوند؟
پارسینه: رشد هوش مصنوعی روز به روز چشمگیرتر می‌شود. یکی از سوالات چالشی و مهم این است که آیا ربات‌ها نیز می‌توانند مانند انسان‌ها احساس کنند یا خیر.
پیوند حس لامسه به پوست ربات‌ها می‌تواند تحولی مهم در صنعت رباتیک باشد. برخی از فعالان این حوزه معتقدند اگر ربات‌ها حس لامسه داشته باشند بهتر از گذشته احساسات انسان‌ها را درک می‌کنند.
سنسور‌های لمسی به Affetto، به یک ربات ساخته شده مشابه با سر یک کودک کمک می‌کنند، سیگنالی را ایجاد کنند که بی شباهت به حس لامسه انسان‌ها نیست. رباتی که احساس لمس کند می‌تواند روزی احساس درد هم داشته باشد. در نهایت همین درد جسمی می‌تواند به احساس لمسی بین انسان و ربات منجر شود.
البته چنین ربات‌های دارای احساس لمسی هنوز با اجرایی شدن فاصله دارند، اما پیشرفت‌های مربوط به سنجش لمسی روباتیک این امکان را به واقعیت نزدیک می‌کند. مینورو اسادا در ۱۵ فوریه در نشست سالانه انجمن آمریکایی برای پیشرفت علم گزارش داد که سنسور‌های تعبیه شده در پوست نرم و مصنوعی می‌توانند هر دوحس لمس ملایم و لمس دردناک را تشخیص دهند. این سنسور‌ها به یک ربات وصل شده اند که می‌تواند عواطف خودرا نشان دهد.
این سیستم عصبی مصنوعی، همانطور که اسادا آن را صدا می‌کند، ممکن است یک ساختمان کوچک برای دستگاهی باشد که در نهایت می‌تواند درد را تجربه کند (به شکلی روباتیک). چنین احساسی ممکن است به ربات اجازه دهد تا با رنج یک انسان "همدردی کند".
اسادا، استاد دانشگاه اوزاکا در ژاپن و همکارانش سنسور‌های لمسی را طراحی کرده اند که با اطمینان می‌تواند طیفی از لمس‌ها را انتخاب کند. در این سیستم رباتیک به نام Affetto روی یک چهره انسانی رباتیک آزمون می‌شود که احساسات انسانی در ربات‌ها چگونه است.
کینگزون من استاد دانشگا علوم اعصاب کالیفرنیای جنوبی در لس آنجلس می‌گوید، یک ماده نرم و حساس به لمس، برخلاف سطح فلزی سفت و سخت، امکان تعامل غنی‌تر بین ماشین و جهان را فراهم می‌کند. پوست مصنوعی "امکان درگیری با روش‌های متنوع و واقعاً هوشمندی" را فراهم می‌آورد.
اسادا می‌گوید، چنین سیستمی ممکن است در نهایت منجر به تولید روبات‌هایی شود که بتوانند درد دیگران را تشخیص دهند. این یک مهارت ارزشمند برای ربات‌هایی است که برای کمک به مراقبت از سالمندان طراحی شده اند.
سنسور‌های لمسی به Affetto، به یک ربات ساخته شده مشابه با سر یک کودک کمک می‌کنند، سیگنالی را ایجاد کنند که بی شباهت به حس لامسه انسان‌ها نیست. رباتی که احساس لمس کند می‌تواند روزی احساس درد هم داشته باشد. در نهایت همین درد جسمی می‌تواند به احساس لمسی بین انسان و ربات منجر شود.
البته چنین ربات‌های دارای احساس لمسی هنوز با اجرایی شدن فاصله دارند، اما پیشرفت‌های مربوط به سنجش لمسی روباتیک این امکان را به واقعیت نزدیک می‌کند. مینورو اسادا در ۱۵ فوریه در نشست سالانه انجمن آمریکایی برای پیشرفت علم گزارش داد که سنسور‌های تعبیه شده در پوست نرم و مصنوعی می‌توانند هر دوحس لمس ملایم و لمس دردناک را تشخیص دهند. این سنسور‌ها به یک ربات وصل شده اند که می‌تواند عواطف خودرا نشان دهد.
این سیستم عصبی مصنوعی، همانطور که اسادا آن را صدا می‌کند، ممکن است یک ساختمان کوچک برای دستگاهی باشد که در نهایت می‌تواند درد را تجربه کند (به شکلی روباتیک). چنین احساسی ممکن است به ربات اجازه دهد تا با رنج یک انسان "همدردی کند".
اسادا، استاد دانشگاه اوزاکا در ژاپن و همکارانش سنسور‌های لمسی را طراحی کرده اند که با اطمینان می‌تواند طیفی از لمس‌ها را انتخاب کند. در این سیستم رباتیک به نام Affetto روی یک چهره انسانی رباتیک آزمون می‌شود که احساسات انسانی در ربات‌ها چگونه است.
کینگزون من استاد دانشگا علوم اعصاب کالیفرنیای جنوبی در لس آنجلس می‌گوید، یک ماده نرم و حساس به لمس، برخلاف سطح فلزی سفت و سخت، امکان تعامل غنی‌تر بین ماشین و جهان را فراهم می‌کند. پوست مصنوعی "امکان درگیری با روش‌های متنوع و واقعاً هوشمندی" را فراهم می‌آورد.
اسادا می‌گوید، چنین سیستمی ممکن است در نهایت منجر به تولید روبات‌هایی شود که بتوانند درد دیگران را تشخیص دهند. این یک مهارت ارزشمند برای ربات‌هایی است که برای کمک به مراقبت از سالمندان طراحی شده اند.
منبع:
انتخاب
ارسال نظر