رافائل گروسی، پرونده هسته ای ایران، و ۸۰۰ مترِ جنجالی!

به گزارش پارسینه؛ پرونده هسته‌ای ایران روزهای حساسی را سپری می کند. در این راستا، در شرایط کنونی شاهد برگزاری نشست فصلی شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی هستیم که البته تا روز جمعه نیز ادامه پیدا خواهد کرد. در این میان گزارش مدیر کل در مورد پرونده هسته ای ایران که مدعی شده این کشور توانسته ذخیره اورانیوم غنی شده 60 درصدی خود را به بیش از 400 کیلوگرم افزایش دهد و یا اینکه وی گفته ایران در مورد سایت های هسته ای اعلام نشده اش باید با این نهاد همکاری کند، جنجال های زیادی را به پا کرده است.

بسیاری از تحلیلگران بر این باورند که مواضع و گزارش هایی از این دست به دنبال تشدید فشارها بر ایران با هدف واداشتن این کشور به عقب نشینی از حقوقش هستند. با این همه، ایران هشدار داده که صدور قطعنامه علیه کشورمان و زمینه چینی رای فعال سازی مکانیسم ماشه علیه تهران می تواند تبعاتی نظیر خروج ایران از توافق NPT و محدود شدن بیش از پیش همکاریهای ایران با آژانس را به همراه داشته باشد. مقام های کشورمان بارها نسبت به رویکردهای مغرضانه رافائل گروسی انتقاد داشته و آن را مخل همکاری های سازنده ایران با آژانس بین‌المللی انرژی اتمی توصیف کرده اند.

با این همه، به تازگی رافائل گروسی یک موضع گیری عجیب را در گفتگو با رسانه ها در مورد پرونده هسته ای ایران مطرح کرده که جای تعجب دارد. او گفته که تاسیسات هسته ای ایران در عمق 800 متری زمین قرار دارند و به خوبی محافظت می شوند و نابود‌سازی آنها نیاز به تسلیحات ویرانگر و گسترده دارد! گروسی تاکید کرده که بارها از این تاسیسات بازدید کرده است. اینکه مدیرکل آژانس در یک موضع گیری صریح، به نوعی از اینکه تاسیسات هسته ای ایران به خوبی محافظت می شود و در عمق زمین قرار دارد، ابراز نارضایتی می کند، هم عجیب است و هم حامل 2 پیام راهبردی است.

در وهله نخست این رویکرد گروسی در کنار طیف متنوعی از دیگر اقدامات وی بار دیگر این گزاره را اثبات می‌کند که شخص مدیر کل آژانس و نهاد تحت امر وی، عملا به یک تکه از پازل تشدید فشارهای همه‌جانبه علیه ایران در رابطه با پرونده هسته ای این کشور تبدیل شده اند.

اینکه رافائل گروسی گزارش ها و مواضع مغرضانه خود علیه ایران را در برهه های زمانی حساس و با هدف اعمال فشار بر ایران ارائه می کند، حقیقتا عجیب است. در عین حال، اینکه گزارش های محرمانه وی به دست رسانه‌های غربی می افتند و آن ها قبل از ارائه رسمی، اقدام به انتشار آن ها می کنند نیز عجبب‌تر است!

نکته دوم اینکه نباید از یاد بریم که نهادهایی نظیر آژانس بین المللی انرژی هسته ای و یا دیگر نهادهای وابسته به سازمان ملل متحد، تا حد زیادی برونداد نظم و نسقی هستند که پس از پایان جنگ جهانی دوم در جهان حاکم شد. این سازمان ها تا حد زیادی به مثابه دست های نامرئی تامین منافع غرب ایفای نقش می کنند.

از این رو، کاملا واضح است که برونداد این نهادها نیز نباید مسائلی باشد که در نقطه مقابل منافع غرب است. اگر از این زاویه نیز به ماجرا نگاه کنیم متوجه می شویم که چرا رافائل گروسی از اینکه تاسیسات هسته ای ایران به خوبی محافظت می شود و در عمق 800 متری زمین قرار دارد، ناراحت است!