آمریکا و حمله به ایران؛ سناریویی که نباید آن را باور کنیم!

به گزارش پارسینه، از همان نخستین روزهای پس از بازگشت دونالد ترامپ به کرسی ریاست جمهوری آمریکا، وی و تندروهای متحدش در حوزه سیاست خارجی و امنیت ملی امریکا، بارها و بارها دست به تهدیدات مختلف علیه ایران و احتمال حمله نظامی به کشورمان زده اند. آن ها معتقدند که ایران یا باید به توافقی با آمریکا با محوریت پرونده هسته ای خود دست یابند و بخش قابل توجهی از توانمندی هایش در این حوزه را کنار بگذارد یا گزینه حمله نظامی و به طور خاص هدف قرار گرفتن تاسیسات هسته ای خود را شاهد باشد.

این سناریو قویا از سوی تهران رد شده و ایران ضمن اعلام آمادگی برای مذاکره تاکید کرده که خط قرمزهای بحقِ خود را دارد و از آن ها عقب نشینی نخواهد کرد. موضوعی که در بحبوحه چندین دور مذاکرات هسته ای میان ایران و آمریکا با میانجی‌گری دولت عمان در هفته های اخیر قابل مشاهده بوده است. با این همه، باید توجه داشت که سناریوی حمله نظامی آمریکا به ایران و هدف قراردادن تاسیسات هسته ای کشورمان، گزینه ای است که حتی برای خودِ آمریکایی ها نیز چندان جدی نیست. آن ها به دلایل مختلف حرکت به سمت این موضوع را یک ضربه جدی به منافع ملی خود ارزیابی می کنند.

با این حال، در قالب موضع گیری های عمومی خود، به نحوی رفتار می کنند که انگار اقدام نظامی آن ها علیه ایران قریب‌الوقوع است. موضوعی که بیشتر از همه کنشگری فعال آن ها در حوزه جنگ روانی و تبلیغاتی را به ذهن متبادر می کند.

نتیجه معکوسِ ماجراجویی نظامی علیه ایران

آمریکا و البته رژیم اشغالگر قدس این استدلال را مطرح می سازند که هدف قرار گرفتن تاسیسات هسته ای ایران می تواند برنامه هسته ای تهران را متوقف کند و ضربه ای جدی به این کشور باشد. این در حالی است که این اقدام، بیش از هر زمان دیگری به ایران این مشروعیت را می دهد تا به سمت ساخت تسلیحات هسته ای حرکت کند.

در واقع، ایران که از ظرفیت های علمی قابل ملاحظه ای در حوزه هسته ای برخوردار است، با ماجراجویی احتمالی علیه سایت های اتمی خود این مشروعیت را پیدا می کند تا با دستیابی به تسلیحات هسته ای، از منافع ملی و مخصوصا امنیت ملی خود حراست کند. از این رو، اقدام نظامی علیه سایت های هسته ای ایران، می تواند تهران را در ریلی قرار دهد که قدرت های غربی و صهیونیست ها به شدت از آن هراس دارند.

دانش هسته ای در ایران نابودشدنی نیست

یکی از نکات مهم در مورد توانمندی های هسته ای ایران این است که کشورمان در این حوزه، با یک صنعت وارداتی طرف نیست و دانش هسته ای در ایران تا حد زیادی بومی شده است. ایران اکنون در حوزه ساخت سانتریفیوژ های پیشرفته و البته مدیریت کامل زنجیره های مختلف دانش هسته ای، خودکفا است و این یعنی بمباران تاسیسات هسته ای این کشور، به فرض اینکه موفقیت‌آمیز هم باشد، در بهترین حالت تنها می تواند اندکی سرعت پیشرفت های ایران در حوزه مذکور را کاهش دهد.

البته که بسیاری از اندیشکده های غربی و صهیونیستی نیز بارها و بارها هشدار داده اند که تاسیسات هسته ای ایران در اقصی نقاط این کشور پراکنده هستند و این مساله انجام یک حمله موفق به این تاسیسات را به سناریویی به شدت دشوار تبدیل می کند.

حمله به ایران و مساله افکار عمومی در آمریکا

نباید این مساله را از نظر دور داشت که ماجراجویی احتمالی آمریکا علیه سایت های هسته ای ایران، موضوعی است که به هیچ عنوان از حمایت افکار عمومی در آمریکا برخوردار نیست. در حقیقت، رای دهندگان آمریکایی مایل نیستند کشورشان وارد یک ماجراجویی بزرگ در خاورمیانه شود. آن ها خاطره خوشی از جنگ های افغانستان و عراق ندارند و نمی خواهند این مرتبه شاهد یک ماجراجویی به مراتب خطرناک‌تر علیه یک قدرت منطقه ای نظیر ایران باشند.

مردم آمریکا اکنون دغدغه های اقتصادی جدی در حوزه هایی نظیر تاثیر جنگ تجاری ترامپ بر زندگی روزمره خود و البته متشنج شدن روابط خارجی آمریکا در دوره جدید حضور ترامپ در قدرت دارند که اضافه شدن ماجراجویی نظامی علیه ایران، می تواند حجم قابل توجهی از آشوب ها را علیه آن ها تحریک کند و شرایط دشواری را برایشان رقم بزند. این مساله ای است که بسیاری از اندیشکده ها و رسانه‌های غربی نیز در مدت اخیر بارها به آن اشاره داشته اند و تاکید کرده اند که قدرت نظامی ایران به هیچ عنوان شبیه به عراق و افعانستان نیست و اقدام نظامی علیه این کشور چیزی شبیه به خودکشی است.