شعارهای تند احمدی نژاد در سیاست خارجی زمینه را برای تحریم آماده کرد

پارسینه-گروه سیاسی: روزهای پایان دولت است و شاید صحبت هایی که این روزها در محفل های مختلف نقل می شود بیشتر در خصوص کشورداری و سامان دهی اقتصاد پس از دولت احمدی نژاد است. دولتی که بی شک آسیب های جدی را به بدنه اقتصاد کشور زده است. در همین زمینه به گفت و گو با موید حسینی صدر، نماینده خوی و عضو کمیسیون صنایع پرداختیم که مشروح این گو را در ادامه می خوانید.

آقای دکتر، انتقادات بسیاری به عملکرد اقتصادی دولت وارد است شما علت را چه می دانید و به نظر شما به طور کلی میراث اقتصادی که آقای احمدی نژاد برای دولت بعدی از خود بجای گذاشته، چیست؟

انتقادات به این دلیل صورت می گیرد که در آخر عمر دولت دهم هستیم و من معتقدم هر دولتی که روی کار می آید قبل از اینکه کار خود را شروع کند باید دولت قبلی را مورد بررسی قرار دهد و افرادی که با تجربه و کارشناس هستند را مامور کند که شکست ها و موفقیت های دولتهای قبلی را ارزیابی کند.

نکته دیگر این است که دولت احمدی نژاد چند رویکرد مثبت داشت که انصافا باید در جای خود از آن تقدیر شود. یکی از این نکات مثبت توجه به نقاط محروم است که دولت سعی کرد توسعه تنها به شهرهای بزرگ و مراکز استانها محدود نشود.

«عدالت طلبی»،‌ ناکامی بزرگ دولت نهم و دهم

دولت شعار مبارزه با فساد اقتصادی و عدالت طلبی را داد و همین که شعار مبارزه با فساد اقتصادی و عدالت طلبی مطرح می شود این امر خود در جامعه موضوع مثبتی است اما اینکه دولت در این امور ناکام بود جای بحث دارد.

مسئله بسیار مهمی که وجود دارد و حتما باید مورد توجه قرار بگیرد این است که دولتهایی که بر روی کار می آیند نباید از مهره های شناخته شده، قدیمی و مهره هایی که دیگر حرفی برای گفتن ندارند استفاده کنند. افرادی به درستی یا نا درستی در جامعه مطرح هستند که آدمهای شناخته شده ای محسوب می شوند و نباید از این افراد در کابینه دولت استفاده شود بلکه باید به کسانی که که دانش و تجربه کافی دارند، اما به اندازه برخی از افراد، مطرح نیستند فضا داده شود.

آقای احمدی نژاد هم می خواست همین کار را انجام دهد اما در عمل نتیجه عکس داد ...

بله، احمدی نژاد یک اشتباه بزرگ مرتکب شد. برخی مسئولینی که انتخاب کرده بود در حد یک وزیر نبودند و این یکی از اشتباهات فاحش ایشان بود. هرچند که آقای احمدی نژاد می خواست از افرادی که سهوا و به اقتضای شرایط آدمهای مهمی شدند اما در عمل هوش سرشاری و پشتکار ندارند، استفاده نکند و این رویکرد خوبی بود.

اشتباه بزرگ احمدی نژاد در انتخاب وزیران

اما در عمل برخی از مدیرانی که انتخاب کرد بسیار ضعیف بودند و برخی از آنها در سطح وزارت و استانداری نبودند. به هر حال این رویکرد که از تمام نیروهای کشور استفاده شود رویکرد مناسبی است که باید در دولتهای بعدی مورد توجه قرار بگیرد.

به نظر شما آقای احمدی نژاد چه فرصت هایی را در دو دوره ریاست جمهوری اش از دست داد؟

مهمترین فرصتهایی که آقای احمدی نژاد از دست داد بنیان آنها در دولت اول ایشان گذاشته شد و در دولت دوم وقتی به اشتباهاتش پی برد دیگر نتوانست جبران کند، فضا از دست رفته بود و ایشان دیگر قدرت کنترل آن را نداشت.

مشکل اصلی کجا بود؟

اقتصاد به شدت به سیاست خارجی وابسته است و مهمترین ضعف احمدی نژاد در روابط خارجی اش بود. او با شعارهای تندی که داد و برنامه های بیهوده ای که مطرح کرد مانند هلوکاست و اینکه اسراییل حق حیات ندارد و یا اظهارات تندی که در خصوص برخی از کشورها کرد باعث شد کم کم همه کشورها احساس خطر کنند و دشمنان ما در نتیجه صحبت ها و عملکرد احمدی نژاد متحد شدند و زمینه به سرعت برای تحریم همه جانبه فراهم شد.

شعارهای تند احمدی نژاد زمینه را برای تحریم آماده کرد

اگر یک فردی که جوانب مختلف روابط بین الملل را درک می کند روی کار بود، می دانست قطع رابطه با کشورهای مطرح علاوه بر اینکه منافع را از بین می برد ممکن است ضررهایی برساند آن موقع ما به این وضعیت نمی رسیدیم.

یکی از دلایلی که دولت اول آقای احمدی نژاد به روابط خارجی بی اعتنا بود همین موضوع بود و ایشان فکر می کرد می توانیم از منافعمان چشم پوشی کنیم در حالی که اینگونه نیست و تنها بحث منافع مطرح نیست. زمانیکه کشورها از حالت دوستی یا سازگاری خارج می شوند و با ما مخالفت می کنند از هرجا که شده به ما ضربه بزنند.

سیاست های روابط خارجه ایشان ضعیف بود و دیدیم فردی که یک آدم معمولی بود مانند آقای متکی که برای استانداری فرد خوبی است اما دیدگاه مناسبی برای وزارت نداشت وزیر خارجه شد و با آن شیوه نامناسب هم عزلش کرد.

متکی برای استانداری مناسب بود

بنابراین طبیعی بود که ما به همین جا برسیم، چون برخی از وزرای اسبق آقای احمدی نژاد به واقع وزرای مناسبی برای پست مورد نظر نبودند.

چقدر از سیاست خارجی ما را دولت ها می توانند تعیین کنند که به کدام سمت و سویی برود؟

سیاست خارجی تقریبا در اختیار دولت است. وقتی که آقای خاتمی در سیاست خارجی موفق بود به معنای آن است که دولت نقش مهمی در سیاست خارجی دارد و اگر ما انتظار داشته باشیم در همه مسایل رهبری دخالت کند این امر مناسب نیست.

خاتمی در سیاست خارجی موفق بود/ نباید انتظار داشت در همه مسائل رهبری وارد شود

چرا که مخالفان نظام می گویند همه چیز در دست رهبری است و رهبری نیز بیان فرمودند تنها جایی به امور ورود پیدا می کنم که احساس کنم مصلحت بزرگی فراموش شده و مورد غفلت قرار گرفته است و در بسیاری از موارد و حتی در صورتیکه تصمیمات باب میل ایشان نباشد به مسایل ورود پیدا نمی کنند.

بنابراین بزرگترین اشتباه احمدی نژاد در رویکرد با کشورهای قدرتمند دنیا است.

برخی از برخورد هایی که در داخل کشور با آقای احمدی نژاد شد که ایشان را تحقیر کردند و به رسمیت نمی شناختند و سعی می کردند بگویند ایشان در قد و قواره رییس جمهور ایران نیست باعث شد که احمدی نژاد هم پاسخ عصبی به این افراد بدهد و این به ضرر کشور بود رییس جمهور باید از طریق گفتمان، تدبیر و مرور زمان این مشکل را حل می کرد.

احمدی نژاد نباید به منتقدان واکنش های های عصبی نشان می داد

احمدی نژاد نباید با افرادی که به ایشان انتقاد داشت یا ایشان را ضعیف می دانست چکشی برخورد می کرد بلکه باید با کار و عملکرد خود آنها را مجاب می کرد.

ادامه دارد...