چرا کسی به شوخی تاج نخندید
این روزها حرف و حدیث های زیادی در خصوص مصاحبه جنجالی رییس فدراسیون فوتبال در رسانه ها مطرح شد اما اینکه مقصر چه کسی است باید دقیق تر به این اتفاق نگاه کرد.
مهدی تاج را رییس فدراسیونی باید معرفی کرد که حواشی زیادی داشته است و بدترین زمان ها سکاندار فوتبال کشور بوده است.اینکه سر پرونده ویلموتس چه کسانی حقیقتا مقصر هستند و چه کسانی قربانی این داستان شده اند امری دیگر است که در این یادداشت فرصت مطرح کردن آن نیست.
اینکه مجریان برنامه با هدف تخریب سوالات را مطرح می کردند و با رفتارهای گازانبری قصد تحریک تاج را داشتند کاری غیر اخلاقی بود که سال هاست این رویه در رسانه ملی باب شده است،انگار هر مربی یا مسئولی که نتیجه مطلوب را از حیث نتیجه نگیرد برای پروپگاندای قربانی شدن در رسانه ملی باید خود را آماده کند.
اینکه تیم ملی نتیجه مناسبی در جام جهانی قطر نگرفت را باید کارشناسان امر مورد بررسی قرار دهند که آیا در شرایط اخیر کشور بهتر از این میشد نتیجه گرفت یا خیر؟ اما اینکه ریاست فدراسیون کاسه صبرش لبریز شود و اینگونه پاسخ مجریان را بدهد به هیچ وجه قابل بخشش نیست. آقای رییس شما چه کم و چه زیاد ،چه درست و چه غلط نفر اول مدیریت این فوتبال زخمی و افسرده هستید و باید خود را برای بدتر از اینها اماده کنید و نباید با چند پرسش اینگونه بهم بریزید و غرور جامعه را هدف قرار دهید.
ما مردمان صبوری داریم و برای صبرمان قیمتی نیست شاید خیلی از مسئولین قیمت این شکیبایی را ندادند ولی از شما بعید است که صبر مردم را در خصوص گاف سرمربی چند روزه تیم ملی فراموش کرده باشید. اگر در هر کجای جهان چنین اتفاقی رخ می داد مسببان آن را تا به امروز هزار بار محاکمه می کردند و به کوچک و بزرگ رحم نمی کردند. حالا اینکه شما اینگونه روی صندلی مهمان نشسته اید و به مجری برنامه میتازید و به ریش هشتاد میلیون ایرانی می خندید تا شاید برای عوض شدن فضای برنامه و جامعه نمکی ریخته باشید را مردم نپسندیدند و جامعه هم با آن نه تنها نخندید بلکه خشمگین شد.
فدراسیون فوتبال چه به درست یا به غلط به مهمترین فدراسیون کشور تبدیل شده است. چاه ویلی که بیشترین پول ورزش کشور در آن ریخته می شود و هیچ خروجی جز حاشیه و دلخوری ندارد. حالا انصاف نیست که با این همه هزینه ای که فوتبال برای کشور می تراشد ترش رویی مدیرانش را نیز تحمل کنیم.
