رضایی: توانایی کشتی‌گیران ناشنوا در گرو توجه و حمایت است
علیرضا رضایی در یک برنامه تلویزیونی در خصوص حضورش در انجمن کشتی ناشنوایان اظهار داشت: بیش از سه سال پس از درگذشت زنده یاد بابک اسدی به عنوان رئیس انجمن کشتی ناشنوایان فعالیت خود را آغاز کردم. کرونا باعث شد تا نتوانیم مسابقات جهانی و بین‌المللی را داشته باشیم و تمام رویدادها تعطیل شد و مبنا را همان مسابقات گذاشتیم.
وی ادامه داد: در سال بعد نیز در مسابقات قهرمانی جهان در ترکیه با اردوهای ضعیف و محدود شرکت کردیم که با این وجود در ۲ بخش آزاد و فرنگی بزرگسالان نایب قهرمان جهان شدیم. در رده جوانان و در بخش فرنگی دوم و آزاد جایگاه سوم را کسب کرد.
وی با اشاره با برگزاری المپیک ناشنوایان در برزیل گفت: با توجه به شرایطی که بود، امکان حضور پرقدرت در مسابقات وجود نداشت. بدون وقفه پس از مسابقات قهرمان کشوری را با مساعدت تیشه گران رئیس فدراسیون در آذر ماه برگزار و از دی ماه اردوها طی ۹ تا ۱۰ مرحله آماده سازی تا المپیک برگزار شد که در بخش‌های آزاد و فرنگی سرمربیان و مدیران تیم زحمات زیادی کشیدند. در این راستا علی زندی هم مثل گذشته کمک حال ما در تیم ناشنوایان بود.
رضایی ادامه داد: سال گذشته در بخش فرنگی پس از کسب جایگاه نایب قهرمانی، با توجه به اینکه محسن سوریان سرمربی پیشین کشتی ناشنوایان هدایت تیم ملی نوجوانان را برعهده گرفت، علی اشکانی جایگزین سوریان در تیم ملی شد و توانست عملکرد خوبی را از خود به جایبگذارد و با نتایج درخشان کارش را به پایان ببرد. جمشید خیرآبادی هم مدیر تیم بود. در بخش آزاد نیز رضا لایق که سال گذشته موفق به کسب ۲ طلا شد، امسال یک طلا را گرفت. البته با توجه به تغییر اوزان المپیکی، یکی از طلایی‌های کشتی مجبور به تغییر وزن شد و به دلیل عدم اعزام یکی از کشتی‌گیران، ما در رشته آزاد با ۷ نفر راهی برزیل شدیم و ۷ مدال هم گرفتیم. البته انتظار از تیم آزاد بیشتر بود اما در فرنگی عملکرد بهتری داشتیم.
سرمربی سابق تیم ملی امید با تاکید بر اینکه داوری‌ها در المپیک برزیل خیلی رضایت‌بخش نبود، گفت: علاوه بر اینکه یکی از کشتی‌گیران‌مان آسیب دید، فینال وزن ۸۶ کیلوگرم هم با مشکل داوری روبه رو بود.
رضایی نیاز کشتی ناشنوایان را توجه دانست و عنوان کرد: مهمترین نیاز ورزش ناشنوایان، توجه بیشتر است. این ورزشکاران اگر مورد حمایت قرار گیرند بهتر می‌توانند توانایی‌های خود را نشان دهند، البته این شرایط برای سایر کشتی‌گیران هم حکمفرماست، اما در بخش ناشنوایان شرایط آنها ویژه‌تر است. آنها مجبورند ساعت‌های طولانی کار کنند و بعد به ورزش قهرمانی بپردازند.
