۶ ویژگی ظاهری که از پدر به ارث می‌بریم
در مدرسه یاد گرفتیم که ما ۵۰ درصد از دی ان ای خود را از مادرمان و ۵۰ درصد دیگرش را از پدرمان به ارث می‌بریم. با این حال، این بدان معنا نیست که ما ویژگی‌های فیزیکی و ژنتیکی را به طور مساوی از پدر و مادرمان به ارث می‌بریم. در حقیقت، احتمال به ارث رسیدن ویژگی‌های فعال از پدر به فرزند ۶۰ درصد بیشتر است، صرفاً به این خاطر که ترجیح طبیعت بروز یافتن این ژن‌ها است.
در ادامه از ژن‌هایی خواهیم گفت که احتمال اینکه آن‌ها را از پدر خود به ارث ببریم بیشتر است.
۱- قد
قد یک شخص را دست کم ۷۰۰ تنوع ژنتیکی تعیین می‌کند که از هم پدر و هم مادر به ارث می‌رسند. با این حال، از قرار معلوم عملکرد ژن قد پدر و مادر اندکی با یکدیگر متفاوت است. مثلاً ژن‌های پدر نقش مهمی در رشد فرزند و درنتیجه، قد او دارند.
۲- دندان‌های نامرتب
در مواردی که پدر سلامت دندانی پایینی دارد، احتمال اینکه فرزند او بیشتر از همسن و سالانش مجبور به مراجعه به دندانپزشک شود، بیشتر است، حتی اگر مادر فرزند دندان‌های بسیار خوبی داشته باشد. همه مشکلات دندانی می‌تواند مستقیم از پدر به فرزند به ارث برسد.
۳- جنسیت
پدرها مسئول صد درصد جنسیت فرزندانشان هستند. کروموزوم‌های X و Y، که معمولاً به عنوان کروموزوم‌های جنسی شناخته می‌شود، جنسیت فرزند را تعیین می‌کنند. دخترها از پدر خود یک کروموزوم X به ارث می‌برند که درنتیجه آن یک ژنوتیپ XX به وجود می‌آید. پسرها هم از پدر خود یک کروموزوم Y به ارث می‌برند که نتیجه آن یک ژنوتیپ XY است. از آنجا که از مادر تنها کروموزوم‌های X به ارث می‌رسد، پدرها کنترل کامل جنسیت فرزندان را دارند.
۴- چال گونه
در بسیاری از فرهنگ‌ها چال گونه را نشانه زیبایی و جذابیت می‌دانند. با این حال، دانشمندان چال گونه را یک نقص تعریف می‌کنند که در اثر کوتاهی ماهیچه‌های صورت به وجود می‌آید. چال گونه را ارثی می‌دانند، چون یک ویژگی فیزیکی غالب است و بیشتر از پدر به ارث می‌رسد.
۵- اثر انگشت
هیچ دو اثر انگشتی در دنیا عیناً مانند همدیگر نیست، چون اثر انگشت یک الگوی منحصر به فرد است. با این حال، اثر انگشت یک فرزند ممکن است شبیه اثر انگشت پدرش باشد. الگوهای اثر انگشت، ویژگی‌ای ژنتیکی هستند که از پدر به فرزند به ارث می‌رسند.
۶- عطسه
شاید کسانی را دیده باشید که وقتی به خورشید یا نور شدید دیگری خیره می‌شوند، بی‌اختیار شروع به عطسه می‌کنند. این هم یک ویژگی ژنتیکی است که از پدرها به ارث می‌رسد. به این حالت، سندرم آچو (Achoo syndrome) گفته می‌شود و احتمال اینکه از پدر به فرزند به ارث برسد، بیشتر است.
