دانه‌های برفی عامل انفجارهای هسته‌ای گسترده در ستارگان

به گفته فیزیکدانان، بلور‌های کوچک اورانیوم می‌توانند باعث انفجار‌های گسترده درون یک ستاره مرده شده و یک نسخه کیهانی از یک بمب هسته‌ای بسازند.

ستاره‌های منقضی شده کوتوله‌های سفید با افزایش سن به آرامی سرد می‌شوند. در این فرآیند عناصر سنگین مانند اورانیوم شروع به بلور شدن کرده و هسته‌های برفی را در هسته ستاره‌ها تشکیل می‌دهند. اگر اورانیوم به مقدار کافی در کنار هم جمع شود یعنی در حدود جرم یک دانه شن، می‌تواند زنجیره‌ای از واکنش‌های شکافت هسته‌ای یا شکافت هسته‌های اتمی را آغاز کند.

این واکنش‌ها می‌توانند درجه حرارت درون ستاره را افزایش داده و باعث همجوشی هسته‌ای (ادغام هسته‌های اتمی) و ایجاد انفجار عظیمی شوند که ستاره را نابود می‌کند. مت کپلان از دانشگاه ایالتی ایلینوی در نرمال می‌گوید این اثر شبیه بمب هیدروژن است، یک سلاح گرم هسته‌ای قدرتمند که واکنش‌های شکافت در آن باعث همجوشی می‌شود. کپلان اذعان می‌کند که این سناریو هنوز در حد یک فرضیه است، برای تعیین اینکه آیا دانه‌های برف اورانیوم واقعا می‌توانند باعث انفجار ستاره‌ای شوند، تحقیقات بیشتری لازم است.

از قبل مشخص شده است که کوتوله‌های سفید مستعد انفجار هستند، آن‌ها منبع انفجار‌هایی هستند که ابرنواختر نوع ۱a نامیده می‌شوند. به طور معمول این انفجار‌ها هنگامی اتفاق می‌افتد که یک کوتوله سفید ماده از یک ستاره همدم بیرون کشیده می‌شود. پیشنهاد دانه برف اورانیوم محققان، مکانیسم کاملا جدیدی است که ممکن است کسری کوچک از ابرنواختر‌های نوع ۱a را بدون نیاز به ستاره دیگری توضیح دهد.