روایت شگفت‌انگیز از لحظه غسل آیت الله مصباح به روایت حاج آقا صدیقی+ فیلم

سبحان شادکنک

اخوی سبحان انشالله ب...... محشور بشید!
فقط بالا غیرتا ت...... بزن!!!

سبحان بااین همه منفی که مردم به نوشته هات میدن ، خجالت نمیکشی ؟ نمیترسی ازمردم ؟

سبحانف با این منفی ها کمی تعقل کن و از تعصب و جانبداری کور بیرون بیا....

شایدم دوباره زنده شده مرده شوره امانش نداده نیست خیلی محبوب بود

یعنی زنده رو بردن دفن کردن؟؟

با سلام و احترام بر جناب مش قلم عزیزم ، خوشحالم که اسم شریفتان را در اینجا نیز ،زیارت می کنم ، ابتداء خدمت با سعادتتان عرض میکنم که به بخشی از پرسشهای خوب جنابعالی در همان صفحه با عنوان «سر دار حاجی زاده ، ایران از هر کس که در خط مقابله با رژیم صهیونیستی باشد...» تا حدی که در توان ناچیز این بنده حقیر است پاسخ نوشتم که نشان داده باشم دو ستتان دارم و از این که در خدمتتان باشم خشنودم . اما در اینجا ، در مورد این فرمایشتان با وجودی که پرسشی مطرح نفرموده اید ، خصوصا ََ از این کمترین بندگان خدا ، از محضر مبارکتان اجازه میخواهم اندکی در مورد این قبیل از مسائل که با کرامت انسان های وارسته ارتباط دارد مطالبی را خدمت آن عزیز دوست داشتنی عرضه دارم . جناب مش قلم عزیز این قبیل از امور و با لاتر از این ها برای وارستگان و خود ساختگان از بندگان خدا واقع می شود ، اما از طریق استدلالهای عقلی قابل استدلال نیستد ، فقط یا باید خود انسان شاهد آنها باشد یا از کسانی که کاملاََ
مورد اعتماد ش بوده و ذره ای شک در راستگوئی و صداقتشان ندارد بشنود ، . ضمناََ الزامی هم به پذیرش آنها نیست ، اگر هم کسی نپذیرد مرتکب کفر در امر الهی نشده است . این امور به عرفان مربوط است . مولینا جلال الدین مولای ملای رومی میگوید : « پای استدلالیان چوبین بود __پای چوبین سخت بی تمکین بود » او نمی خواهد عقل را طرد کند واستدلال را بی اعتبار معرفی کند ، چون همین سخن خودش نیز برای اهل عرفان استدلال است و استدلالی . میخواهد بگوید کسانی که در تزکیه ی نفس برای رضای خدا تلاش نکرده اند و بمدارج عالیه ی خود ساختگی نرسیده اند به درک عمیق از مسائل معنوی نمی رسند . و باز در جائی می گوید « آزمودم عقل دور اندیش را __بعد از این دیوانه سازم خویش را » منظورش واقعاََ این نیست که عقل را باید کنار گذاشت و دیوانه و بی عقل شد . چون هیچ عاقلی دیگران را به ترک عقل و دیوانه شدن دعوت نمی کند ، بلکه منظور تلاش کردن برای کسب مراحل مرتبه ی بسیار بالا و بلند از عقل است نه این عقل در مرتبه و سطح پائین که فقط در محدوده ی عالم طبیعت محصور و زندانی شده است . و نیز سخنش با فلاسفه است که خودشان را فقط درمحدوده ی استدلالها محصور نکنند ، بلکه به خود سازی و پاک کردن روح خود از تمام آلودگی ها ، خود خواهی ها و خود پسندیها و خود شیفتگی ها و برتری طلبی ها و منم منم کردنها و منیت ها پاک کنند ، آنگاه است که می شود « چشم دل باز کن که جان بینی __آنچه نا دیدنی آن بینی ». هر که را اسرار حق آموختند __مهر کردند و دهانش دوختند . بلی ، اینگونه از موارد برای عموم گفته نمی شود ، نیازی هم نیست که گفته شود . « ان دوست کزو گشت سر دار بلند __عیبش آن بود که اسرار هویدا می کرد » در این شعر حافظ نیز ، اشاره به این شده است که اگر دید ید منصور حلاج را که یک عارف بود بدارش کشیدند برای آن بود که مسائل عرفانی را که برای عموم قابل هضم نیست و در کش سنگیناست و نباید گفته شود ، منصور می گفت که همین هم سبب شد کسا نی که نمیتوانستند باور و تحملش کنند ، او را ردّه خواندند و بدارش کشیدند . و باز حافظ می گوید :«چو بشنوی سخن اهل دل مگو که خطا ست __سخن شناس نئی جان من خطا اینجاست ». امیر المؤمنین علی علیه آلاف التحیّة و الثناء نیز میفرماید « کلم الناس علی قدر عقولهم = با مردم بمیزان عقلشان سخن بگوئید ، نه بیشتر (که نمی توانند در ک و هضمش کنند ، پس نه تنها بدر دشان نمیخورد که گاهی از حق بیزارشان نیز میکند . با عرض پوزش از جنابعالی که انسانی فهیم و عاقل هستید ، حیفم آمد این مقدار را نگویم ، اگر طالب باشید میتوانید ده جلد کتاب ارزشمند معاد شناسی مرحوم آیة الله حسینی تهرانی رحمةالله علیه را مطالعه . و بنده را نیز دعای خیر بفرمائید . چون به بهترین وجه در گفته ها و نوشته های دیگران می اندیشید ، همین کار عاقلانه تان سبب شد که در اینجا هم عرایضم را با جناب شما درمیان بگذارم . ان شاءالله سربلند و شاد کام باشید.با عرض ادب و ارادت ، محمد مهدی اسلامی .

میلی

با همین حرفها این خیل طرفداران رو برای خودشان درست کردند

وقتی قضیه جن و پری راست هست ، ممکن هست چنین اتفاقی افتاده باشد ، امر خداوند اگر قرار باشد اتفاق بیفتد ، می افتد .!!

شما خودت میگویی محبت مادر و فرزند..آیا این با اعلام وفاداری به حاکم یکسان است؟ مسائل مختلف را با تشبیهات نا متناسب با هم مخلوط نکنیم وفاداری با یک بیعت اعلام میشود نه با پابوسی

شما محبت مادر و فرزندی را به علاقه رعیت و حاکم شبیه میکنی به این مغالطه قیاس مع الفارق یا مغالطه تمثیل گفته میشود. ...از طریق اهمال در شرایط استدلال استقرایی پدید می‌آید که موضوع آن سرایت حکم یک امر به امر دیگر باشد بدون آن که شباهت کاملی میان آن‌ها وجود داشته باشد. مابین محبت مادر و فرزند و علاقه شخصیتی یک رعیت که خواه رعیت ساده باشد یا دانشمند به شخص حاکم تفاوت بسیار است . علاقه مادر به فرزند بدون شرط است یعنی به هیچ حکم شرعی یا عرفی ربط ندارد در صورتیکه علاقه رعیت به حاکم برمبنای شرایط شرعی و عرفی است که تنها مادام که حاکم آن شرایط را داراست آن علاقه درست است... . شبیه کردن این دو به هم کاملا بی مورد و گمراه کننده است.

هفت هفت تا ، جهل و نه تا می شود ، و برخی اشکالات دیگر را لطفاََ اصلاح بفرمائید ، بنده که تا میخواهم اشکالی را اصلاح کنم ، متأسفانه اشکال دیگری را نیز بر آن اضافه میکنم . متشکرم .

با سلام ودحترام بر شما ، عرض می کنم ، لابد هر کسی سخنان باطل و من در آری را مردود دانسته و بر بطلان آنها استدلال نماید از نظر جنابعالی مکا ر نامیده می شود ؟!. بوسیدن دست و پای ولی امر مسلمین که عادل است و بوسیله ی خبرگان مردم معین شده است ، نه انتخاب ، علاوه بر ابراز محبت ، بمعنای بیعت کردن ونیز اگر بیعت کننده شخصیت بزرگ و فقیهی وارسته باشد ، تشویق خردمندان به این عمل و ترویج دین نیز محسوب می شود . که در این صورت ثوابی بیشتر از معمول نیز دارد > انسان عاقل چیزی را که نمیداند بیهوده در آن بجاجت نمیکند و از دانایان می پرسد ، تا سخنی گزاف نگوید که سبب سر افکندگی خود شود > و اگر اشتباه کرد ، اشتباهش را به او گوشزد کردند ، با کمال شهامت و شجاعت از بابت اشتباه خود پوزش مطلبد ، نه دیگران متهم به ممکر و غیر ذلک کند ، بخیال خام خود خدای نا خواسته خوانندگان را بی خرد تصور کند . در امر به معروف و نهی از منکر نیز شرط اول شناختن معروف و منکر است ، نه هر چه را که بمذاق ما خوش آید معروف است و آنچه را که خوشمان نیاید منکر است . در کجا شریعت مقدسه اسلام آمده است هرچه را که کسی میلش به آن کشید ، همان معروف و از هر چه که با میلش ناسازگار باشد منکر است؟! چرا بیهوده خود را آزار دهیم و مصرانه خواسته باشیم جهل را اشاعه دهیم ؟! اما چه کسی گفته است ، بوسیدن لازمه اش رکوع و سجود است ؟ مگر معنای لازم و رکوع و سجود و ملزوم را نمیدانیم؟ اگر نمیدانی بکوشیم بیاموزیم . مجبور نیستیم که خواستهباشیم بغلط و نا بجا خود را عالم جا بزنیم !! ضمناََ در میان کودکان نیز مطلب نمی نویسیم ، یادمان باشد که برای فرهیختگان می نویسیم ، پس اگر فکر میکنیم وجهه ای داریم بدست خود و با تکیه بر جهل آن را ضایع نکنیم .چرا روش خردمندانه را رها کنیم و راه جهالت و شیطنت را بر آن ترجیح دهیم ؟! به امید آن که از خدا بخواهیم ابتداء عقل و در ک و فهم اسلام به ما عطاءفرماید ، سپس به ارشاد دیگران بپردازیم و الا قمیشعلیخان و ممیشعلیخان خیلی وقت است که عمرشان به بنده و جنابعالی داده و رخت سفر از جهان بر بسته اند . با عرض ادب ، محمد مهدی اسلامی .