|
قذافي و برلوسکني! (31 آگوست 2008)
|
دسته اي از افسران جوان ليبيايي به رهبري سرهنگ معمر قذافي [در آن زمان 29 ساله] يكم سپتامبر 1969 بر ضد ملك ادريس سنوسي پادشاه ليبي كه در سفر خارج بود بپاخاستند و اورا بركنار كردند. اين گروه كه تحت تاثير افكار ناسيوناليستي جمال عبدالناصر قرار گرفته بودند بعدا بر شعارهاي خود سوسياليسم اسلامي، اختيارات تنها از آن مردم است و ... را افزودند. قذافي از آن زمان تا اواسط سال 2011 عملا رهبري جماهيريه ليبي را برعهده داشت و در دهه هاي آخر اورا «برادر ـ رهبر» خطاب مي کردند. دوران سلطنتي بودن ليبي تنها 18 سال طول کشيد. انگليسي آن را به رياست يک عرب حجازي تبار سلطنتي کرده بودند. ليبي از دهه دوم قرن 20 تحت سلطه ايتاليا و پيش از آن عثماني قرارداشت و در عهد باستان از متعلقات امپراتوري روميان بود. ايتاليايي ها پس از تصرف ليبي در دهه دوم قرن 20 به اقتباس از يونان قديم آن را «ليبيا» خواندند که اين اسم باقي مانده است. ليبي امروز يک ميليون و 800 هزار کيلومتر وسعت (بزرگتر از ايران) و 6 ميليون جمعيت دارد که يک سوم اين جمعيت در پايتخت زندگي مي کنند. ليبي کشوري ثروتمند و صاحب نفت است. معمر قذافي بيستم اکتبر 2011 به دست
مخالفان مسلح افتاد و کشته شد. مخالفت مسلحانه با دولت ليبي که قذافي عملا رهبر آن بود از 17 فوريه 2011 و از شمال شرقي اين کشور آغاز شده بود. شوراي امنيت به پيشنهاد غرب از 17 مارس 2011 (يک ماه پس از آغاز مخالفت مسلحانه) قطعنامه اي را تصويب کرد (قطعنامه 1973 و معروف به قطعنامه No-Fly Zone) که به موجب آن بايد با هر وسيله از بکاربردن زور عليه غير نظاميان ليبي توسط دولت اين کشور جلوگيري مي شد. نمايندگان چين و روسيه ـ حاميان قديمي دولت ليبي و صاحب منافع در اين کشور ـ به اين قطعنامه راي موافق دادند!. دولت مسکو دهها سال متحد ليبي بود و اسلحه به اين کشور مي فروخت. اين قطعنامه پس از تصويب به اجرا درآمد و چند دولت مقتدر عضو ناتو در خاک ليبي به حمايت از مخالفان دست به علميات نظامي و بمباران زدند و مخالفان را به پيروزي رسانيدند. قضيه ليبي قبلا به اين صورت در جهان سابقه نداشت.
ليبي که چهار دهه در کنترل ايتاليا بود پس از شكست ايتاليا در جنگ جهاني دوم، زير نظر انگلستان قرارگرفت که بعدا اين دولت آن را براي نخستين در تاريخ اين سرزمين سلطنتي کرد و اختياراتش را به ملک ادريس واگذار کرد که با کودتاي افسران جوان در يکم سپتامبر 1969 برکنار شد. دولت آمريكا در آغاز كار به صورتي ناآشگار از اقدام افسران جوان ليبي حمايت مي كرد ولي از زماني كه قذافي نگاه خودرا به سوي مسكو برگردانيد و پايگاه هوايي آمريكا در آن كشوررا برچيد با او درافتاد و از آن پس معارضه دو دولت آغاز شد. در دهه 1980 دولت آمريكا ليبي را متهم به تلاش براي توليد سلاحهاي كشتار جمعي (شيميايي و اتمي) كرد و در آن دهه با يافتن فرصت (بهانه)، به آن كشور حمله هوايي و دريايي برد. اين معارضه سالها ادامه داشت كه در دهه يکم قرن 21 دو دولت به سازش هايي دست يافته و قذافي حتي مواد اوليه توليد سلاحهاي کشتار جمعي را به آمريکا فرستاد و ميلياردها دلار در اين کشور پس انداز نقدي کرد و ....
در سي و نهمين سالروز انقلاب نظامي ليبي (يكم سپتامبر 2008)، برلوسكوني رئيس وقت دولت ايتاليا كه از روز پيش از آن در بنغازي و طُبرق (ليبي شمال شرقي و منطقه اي که در جريان جنگ جهاني دوم ميدان نبرد نيروهاي انگليسي با ايتاليايي ها) بود در ملاقات با قذافي و امضاي چند قرارداد دوجانبه، همچنين به آمادگي ايتاليا براي پرداخت غرامت اشغال نظامي ليبي توسط ارتش موسوليني اشاره کرد و بر تأديه آن صحه گذارد. اين غرامت معادل پنج ميليارد دلار است كه قرار شده بود به اقساط 25 ساله و به صورت سرمايه گذاري پرداخت شود. قرار پرداخت غرامت به ليبي، درعين حال راه را براي طرح دعاوي ساير كشورها كه اشغال نظامي شده بودند بازكرد. ايتاليا پس از تحقق وحدت درصدد رساندن خود به مرزهاي آمپراتوري روم بود و در جريان اين تلاش ليبي را از دست عثماني خارج کرده بود و موسوليني در تحقق همين انديشه (احياء امپراتوري روم) از طريق ليبي نيرو به اتيوپي و سومالي فرستاده بود. تونس و ليبي شمال غربي در عهد باستان «كارتاژ» ناميده مي شدند و بيشتر اوقات دركنترل روم بودند. هانيبال از كارتاژ بپاخاست و روم را تسخير كرد. يكي از پسران قذافي نام خودرا به هانيبال تغيير
داده بود.
|
|
جسد قذافي که 42 سال بر ليبي رهبري داشت پس از دستگيري و کشته شدن در اکتبر 2011 در يک مرکز پزشکي و در انتظار معاينه
|
|
|
|
قذافي و برلوسکني! (31 آگوست 2008)
|
دسته اي از افسران جوان ليبيايي به رهبري سرهنگ معمر قذافي [در آن زمان 29 ساله] يكم سپتامبر 1969 بر ضد ملك ادريس سنوسي پادشاه ليبي كه در سفر خارج بود بپاخاستند و اورا بركنار كردند. اين گروه كه تحت تاثير افكار ناسيوناليستي جمال عبدالناصر قرار گرفته بودند بعدا بر شعارهاي خود سوسياليسم اسلامي، اختيارات تنها از آن مردم است و ... را افزودند. قذافي از آن زمان تا اواسط سال 2011 عملا رهبري جماهيريه ليبي را برعهده داشت و در دهه هاي آخر اورا «برادر ـ رهبر» خطاب مي کردند. دوران سلطنتي بودن ليبي تنها 18 سال طول کشيد. انگليسي آن را به رياست يک عرب حجازي تبار سلطنتي کرده بودند. ليبي از دهه دوم قرن 20 تحت سلطه ايتاليا و پيش از آن عثماني قرارداشت و در عهد باستان از متعلقات امپراتوري روميان بود. ايتاليايي ها پس از تصرف ليبي در دهه دوم قرن 20 به اقتباس از يونان قديم آن را «ليبيا» خواندند که اين اسم باقي مانده است. ليبي امروز يک ميليون و 800 هزار کيلومتر وسعت (بزرگتر از ايران) و 6 ميليون جمعيت دارد که يک سوم اين جمعيت در پايتخت زندگي مي کنند. ليبي کشوري ثروتمند و صاحب نفت است. معمر قذافي بيستم اکتبر 2011 به دست مخالفان
مسلح افتاد و کشته شد. مخالفت مسلحانه با دولت ليبي که قذافي عملا رهبر آن بود از 17 فوريه 2011 و از شمال شرقي اين کشور آغاز شده بود. شوراي امنيت به پيشنهاد غرب از 17 مارس 2011 (يک ماه پس از آغاز مخالفت مسلحانه) قطعنامه اي را تصويب کرد (قطعنامه 1973 و معروف به قطعنامه No-Fly Zone) که به موجب آن بايد با هر وسيله از بکاربردن زور عليه غير نظاميان ليبي توسط دولت اين کشور جلوگيري مي شد. نمايندگان چين و روسيه ـ حاميان قديمي دولت ليبي و صاحب منافع در اين کشور ـ به اين قطعنامه راي موافق دادند!. دولت مسکو دهها سال متحد ليبي بود و اسلحه به اين کشور مي فروخت. اين قطعنامه پس از تصويب به اجرا درآمد و چند دولت مقتدر عضو ناتو در خاک ليبي به حمايت از مخالفان دست به علميات نظامي و بمباران زدند و مخالفان را به پيروزي رسانيدند. قضيه ليبي قبلا به اين صورت در جهان سابقه نداشت.
ليبي که چهار دهه در کنترل ايتاليا بود پس از شكست ايتاليا در جنگ جهاني دوم، زير نظر انگلستان قرارگرفت که بعدا اين دولت آن را براي نخستين در تاريخ اين سرزمين سلطنتي کرد و اختياراتش را به ملک ادريس واگذار کرد که با کودتاي افسران جوان در يکم سپتامبر 1969 برکنار شد. دولت آمريكا در آغاز كار به صورتي ناآشگار از اقدام افسران جوان ليبي حمايت مي كرد ولي از زماني كه قذافي نگاه خودرا به سوي مسكو برگردانيد و پايگاه هوايي آمريكا در آن كشوررا برچيد با او درافتاد و از آن پس معارضه دو دولت آغاز شد. در دهه 1980 دولت آمريكا ليبي را متهم به تلاش براي توليد سلاحهاي كشتار جمعي (شيميايي و اتمي) كرد و در آن دهه با يافتن فرصت (بهانه)، به آن كشور حمله هوايي و دريايي برد. اين معارضه سالها ادامه داشت كه در دهه يکم قرن 21 دو دولت به سازش هايي دست يافته و قذافي حتي مواد اوليه توليد سلاحهاي کشتار جمعي را به آمريکا فرستاد و ميلياردها دلار در اين کشور پس انداز نقدي کرد و ....
در سي و نهمين سالروز انقلاب نظامي ليبي (يكم سپتامبر 2008)، برلوسكوني رئيس وقت دولت ايتاليا كه از روز پيش از آن در بنغازي و طُبرق (ليبي شمال شرقي و منطقه اي که در جريان جنگ جهاني دوم ميدان نبرد نيروهاي انگليسي با ايتاليايي ها) بود در ملاقات با قذافي و امضاي چند قرارداد دوجانبه، همچنين به آمادگي ايتاليا براي پرداخت غرامت اشغال نظامي ليبي توسط ارتش موسوليني اشاره کرد و بر تأديه آن صحه گذارد. اين غرامت معادل پنج ميليارد دلار است كه قرار شده بود به اقساط 25 ساله و به صورت سرمايه گذاري پرداخت شود. قرار پرداخت غرامت به ليبي، درعين حال راه را براي طرح دعاوي ساير كشورها كه اشغال نظامي شده بودند بازكرد. ايتاليا پس از تحقق وحدت درصدد رساندن خود به مرزهاي آمپراتوري روم بود و در جريان اين تلاش ليبي را از دست عثماني خارج کرده بود و موسوليني در تحقق همين انديشه (احياء امپراتوري روم) از طريق ليبي نيرو به اتيوپي و سومالي فرستاده بود. تونس و ليبي شمال غربي در عهد باستان «كارتاژ» ناميده مي شدند و بيشتر اوقات دركنترل روم بودند. هانيبال از كارتاژ بپاخاست و روم را تسخير كرد. يكي از پسران قذافي نام خودرا به هانيبال تغيير داده بود.
|
|
|
جسد قذافي که 42 سال بر ليبي رهبري داشت پس از دستگيري و کشته شدن در اکتبر 2011 در يک مرکز پزشکي و در انتظار معاينه
|
.svg)
ارسال نظر