آیا مزیت لرستان فقط عشایری است
حسین گودرزی، نماینده مردم دورود و ازنا در مجلس شورای اسلامی طی یادداشتی با مضمون آیا مزیت لرستان فقط عشایری است، خاطر نشان کرد: سازمان فنی حرفه‌ای کشور با ایجاد قطب‌ها و دپارتمان‌های منطقه‌ای لرستان را قطب و دپارتمان « عشایری» کشور اعلام نموده است، این در حالی است که همین سازمان استان اصفهان را دپارتمان آموزش الکترونیک، خراسان رضوی دپارتمان فناوری اطلاعات، خوزستان دپارتمان آب، خاک، کشاورزی و نفت و گاز، آذربایجان غربی دپارتمان ملی مهارت زنان، گیلان دپارتمان بوم گردی، ایلام را دپارتمان فرش و کفش و... اعلام نموده است.
متن این یادداشت به شرح ذیل است:
در این که لرستان همانند دیگر نواحی ایران در ادوار تاریخ از سه جامعه عشایری، روستایی و شهری برخوردار بوده و هر یک از ما اهالی لرستان به هویت هر یک از شعب یاد شده از جمله عشایر و قبیله و نیای خود نگاهی افتخار آمیز داریم شکی نیست، با این حال علیرغم دگرگونی‌های اجتماعی، فرهنگی و نوسازی‌های مدرن و علیرغم آنکه اکنون ۷۰ درصد جمعیت استان لرستان شهر نشین و برابر آخرین سرشماری عشایر کشور استان لرستان در سال ۱۳۸۷ حدود ۸۰ هزار نفر عشایر داشته که کمتر از چهار درصد جمعیت استان بوده‌اند؛ اما دهه‌های متوالی است که باور و تصور قالبی شکل گرفته در اذهان عمومی ملت و مسئولان عالی کشور این است که لرستان هنوز جامعه‌ای عشایری و وجه غالب آن بافت ایلی است.
آیا پیرو این نگاه نیست که لرستان فقیرترین استان کشور از نظر زیرساخت‌های توسعه است؟
آیا پیرو این نوع نگرش نیست که لرستان به عنوان قطب آب، معدن، گردشگری، کشاورزی، جنگل، شیلات، میراث فرهنگی، صنایع دستی، آبشارها و رودخانه‌ها، گیاهان دارویی و دهها مزیت دیگر در قعر جدول توسه یافتگی است.
آیا رسانه‌ها، اهل قلم، نخبگان و بیش از همه ما مسئولان استان برای اصلاح این رویکرد و تغییر این تصورات قالب و باورهای تعمیم یافته درباره خودمان تلاشی در خور کرده ایم؟
بدین منظور ما باید به آسیب شناسی درونی علل توسعه نیافتگی استان و مهمتر از همه از علل فرهنگی و اجتماعی این مساله اهتمام کنیم.
از آن جمله در اقدامی جبران کننده انتظار دارد سازمان فنی و حرفه ای این نگاه را اصلاح نماید.
