انتقادات شديد يك منتقد از فيلم "راز پنهان"

وی در ادامه افزود: متولیان و دست‌اندرکاران سیما باید با شدت، دقت، حدت و همت بیشتری مانع از به روی آنتن فرستاده شدن ‌سریال‌هایی مثل «راز پنهان» که به شعور مردم و مخاطبین رسانه ملی توهین می‌کنند و مصداق بارز ابتذال محسوب می‌گردند، شوند.

عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در ادامه به فارس، گفت: دست‌اندرکاران این سریال مردم را ابله، فاقد قدرت، توان استدلال و تفکر انتزاعی فرض کرده‌اند و بر این تصور بوده‌اند که همان‌گونه که می‌توان هر جور برنامه عروسکی، خیمه شب‌بازی یا انیمیشن را با هر سطح و درجه از خیال‌پردازی به خورد بینندگان خردسال داد، می‌توان سریال‌های تلویزیونی را هم با داستانی فانتزیک و فاقد پشتوانه منطقی به مخاطب بزرگسال عرضه کرد.

خرازی‌ها تصریح کرد: این اولین بار نیست که سیما مرتکب چنین خبطی می‌شود؛ پیش از این نیز شاهد پخش سری اول سریال «همچون سرو» از شبکه دوم بودیم که در آن جنگ و جبهه به تمسخر کشیده شده بود و مردم به عنوان مخاطب این سریال بسیار ساده‌لوح فرض شده بودند. خوشبختانه مسئولین سیما با پایان پذیرفتن پخش سری اول این مجموعه، مانع از پخش سری دوم آن شدند و نشان دادند که ظرفیت انتقادپذیری در متولیان تلویزیون وجود دارد و ایشان می‌توانند با شهامت و بدون رودربایستی مانع خودنمایی برخی از مجموعه‌های سطحی و فرصت‌طلبی بعضی‌ها شوند.

این منتقد سیما و سینما در ادامه خاطر نشان کرد: ماه رمضان چند سال پیش نیز در اواسط پخش سریال «بزنگاه» (رضا عطاران) صحبت‌هایی مبنی بر توقف پخش این سریال به گوش رسید که در نهایت منجر به حذف صحنه‌های بدآموز مجموعه شد. اینک جا دارد که مسئولین محترم رسانه ملی مانع از ادامه پخش سریال «راز پنهان» شوند زیرا این سریال با تصویرسازی ناشیانه داستانی سرشار از ماجراها و آدم‌هایی غیرقابل باور به شدت «سواد رسانه‌ای» مردم ایران را تنزل می‌دهد.

عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در ادامه تاکید کرد: هیچ بچه‌ای مثل «مهسا» قبل از سن مدرسه مثل آدم بزرگ‌ها افاضه فضل نمی‌کند. هیچ بچه‌ای به خاطر استرس و اضطراب تب نمی‌کند! هیچ بچه تبداری را با لباس زیر دوش آب نمی‌برند. این اقدام از نظر علمی هم غلط است هم خطرناک! تمام نکاتی که در سریال «راز پنهان» در مورد فراموشی فرامرز (علیرضا جلالی‌تبار) مطرح می‌شود از نظر علمی صحت ندارد. آدمی که بر اثر ضربه مغزی دچار فراموشی شده این‌قدر سریع با محیط اطرافش هماهنگ نمی‌شود. جالب است که رسانه ملی نمونه نسبتا قابل باور آدمی که دچار فراموشی شده را چند روز پیش در یکی از اپیزودهای سریال «شاید برای شما هم اتفاق بیفتد» به نمایش گذاشت! و این یعنی آن که تلویزیون اگر بخواهد می‌تواند به گونه‌ای عمل کند که نه منطق و علم زیر سؤال برده شوند نه مردم تحمیق شوند.

خرازی‌ها ادامه داد: این که یک خانم در خلوت خویش بنشیند، قلم به دست گیرد و هر آن چه دل تنگش می‌خواهد به عنوان قصه یک سریال سیاه مشق کند، سپس همان سیاه مشق را به مدد سرمایه همسرش به تصویر بکشد و خود را به عنوان نویسنده و کارگردان جا بزند و بعدا هم برای تهیه‌کننده در نشریات تیتر بزنند که «از کار با همسرم راضی هستم» و برای سریال هندی «راز پنهان» ویژه‌نامه و ضمیمه درآورند، واقعا فاجعه و بسیار مایه تأسف است.

این منتقد در ادامه گفت: چرا رسانه ملی اجازه می‌دهد یک موسیقی پر شکوه نام این خانم در تیتراژ افتتاحیه را همراهی کند؟ چرا نیروی انتظامی در قبال تصویر معوج و مخدوشی که از پلیس، امیرعلی (کامران تفتی) در این سریال ارائه شده، سکوت می‌کند؟ چرا شورای سیاست‌گذاری سلامت صدا و سیما به خطاهای پزشکی ریز و درشت «راز پنهان» واکنش نشان نمی‌دهد؟ چرا انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران و دیگر اهالی مرتبط رسانه‌ها خواستار مقابله با پخش چنین سریال‌هایی که مردم را بسیار دست کم می‌گیرند، نمی‌شوند؟

«شهرام خرازی‌ها» در پایان خاطرنشان کرد: چرا رسانه ملی فرصت استثنایی ماه مبارک رمضان را در اختیار آماتورهای از راه رسیده‌ای قرار می‌دهد که به مدد بابا، مامان، همسر، دخترخاله و پسرعمه و ...یک شبه نویسنده و کارگردان شده‌اند؟ چرا رسانه ملی اجازه می‌دهد تهیه‌کننده و مدیر تولید اعضای خانواده، فک و فامیل خودشان را به عنوان هنرمند جا بزنند؟ چرا انجمن طراحان صحنه و لباس به درج نام تهیه‌کننده به عنوان طراح در تیتراژ سریال اعتراض نمی‌کنند؟ این آقا کی و با کدام مدرک تحصیلی، تجربه و سابقه کاری طراح صحنه و لباس شد؟ آن خانم کی کارگردان شد که ما خبر نشدیم! چرا تلویزیون به افرادی که نام هنرمند بر خود گذاشته اند، اجازه پیشینه‌سازی و سابقه تراشی می‌دهد؟