ریسک سرمایه گذاری در اوراق نفتی چیست؟/ اگر وعده گشایش اقتصادی محقق نشود!

پارسینه: اگر این اتفاق وعده داده شده، اتفاق بزرگی نباشد دوباره جایگاه دولت و پشتوانه اجتماعی دولت کاهش مییابد. با توجه به شرایط کشور کلمات خیلی بار امیدواری ایجاد میکند اگر گشایشی که گفته شده در عمل، راه خوبی نباشد امیدها کمرنگتر میشود.
وی افزود: به نظر میرسد منظور از گشایش اقتصادی ، فروش اوراق نفتی ارزی باشد که در سال ۹۱ هم اتفاق افتاده است. بر این اساس فروش نفت با سررسید دو یا سه ساله انجام میشود و نفت بر اساس قیمت روز و بر مبنای ارز در سرسید تسویه میشود. در این چارچوب وزارت نفت یک قیمتی را تضمین میکند که در صورت انصراف در سررسید خریداری کند یا افراد میتوانند در بورس اوراق بهادار آنها را به فروش برسانند یا وزارت نفت در سررسید تسویه میکند. این همان فروش اوراق است. اوراق فروش مختلفی که در بودجه ۹۹، ۸۰ میلیارد تومان پیش بینی شده و ۴۰ هزار میلیارد هم برای تسویه اوراق دیگر پیش بینی شده است؛ بنابراین ماهیت این اوراق مانند اوراق مختلف است، اما این بر اساس قیمت ارز و نفت در سررسید تسویه میشود و جذابیتش از اوراق دیگر بیشتر است. کسانی هم که بخواهند در حوزه ارزی سرمایه گذاری کنند این از سرمایه گذاری در بازار کاغذی بهتر است.
وی اضافه کرد: پرسش اینجاست چرا چنین کاری در سالهای قبل صورت نگرفت؟ یا اگر قیمت نفت در سررسید افت کند چه اتفاقی میافتد؟ وقتی دولت یک رقمی را برای خرید تضمین کند و در آن مقطع قیمت نفت افت کند دولت باید این را تسویه کند. اگر تحریمها هم برداشته نشود در آن شرایط مشکلات تسویه و بحث افز ایش بدهی دولت به مشکلات موجود اضافه میشود.
او افزود: پیامدهای مثبت فروش اوراق این است که دولت، نقدینگی را از بازار جذب میکند و کسانی که در پی سرمایه گذاری ارزی هستند برای آنها بهتر است روی این اوراق سرمایه گذاری کنند. از طرفی نفتی که قرار است با تخفیف به بیگانگان به فروش برسد به مردم فروخته میشود تا پس از تحریم با مردم تسویه شود. پیامد منفی آن این است که در عمل اتفاق خاصی در بخش تولید و عملیات اتفاق نمیافتد و دولت این مبالغ را بابت کسری بودجه هزینه میکند. همچنین این ریسک را خواهد داشت که در صورت ادامه تحریمها و کاهش قیمت نفت در سررسید، پرداخت این تعهدات با مشکل برخورد کند. اما در حالت فعلی گزینه دیگری جز این نیست . البته گزینه عملیاتی داریم، اما آن زحمت، برنامه ریزی و زمان میخواهد، اما بدنه مدیریتی کشور دنبال کار بدون زحمت است.
محمودی اصل ادامه داد: به نظر میرسد این راه، ر اه حل کوتاه مدتی باشد ، اما باید به این برسیم که صادرات غیرنفتی ما افزایش پیدا کند و منابع به سمت تولید و سرمایه گذاری برود. دولت اگر این سرمایه را جذب کند صرف بخشی از بدهیها و هزینه جاری خود خواهد کرد. ولی راه عملیاتیتر این است که بر تولید متمرکز شویم و با توجه به ارزش افزوده محصولات مختلفی که داریم و همچنین بازار خوب خاورمیانه و اوراسیا صادرات غیرنفتی ما به یک رقم مطلوبی برسد و ریسک تحریم را از سر کشور بردارد.
این کارشناس تأکید کرد: به هر حال اگر این اتفاق وعده داده شده، اتفاق بزرگی نباشد دوباره جایگاه دولت و پشتوانه اجتماعی دولت کاهش مییابد. با توجه به شرایط کشور کلمات خیلی بار امیدواری ایجاد میکند اگر گشایشی که گفته شده در عمل، راه خوبی نباشد امیدها کمرنگتر میشود و وعدههای بعدی مورد توجه قرار نمیگیرد، اما امیدواریم این گشایش به اندازه خود کلمه گشایش، مطلوب باشد.
ارسال نظر