بازگشت محمود کریمی به تلویزیون، پس از روضه جنجالی

آقای محمود کریمی این‌جانب، برای چندمین بار و به دقت، این روضه! شما را گوش کردم تا درست قضاوت کرده باشم؛ شما به عنوان یک روضه‌خوان، از حد خودتان تجاوز کرده‌اید. چنین سخنانی و در واقع، چنین اراجیفی را بیان کردن که هیچ اساس و منطقی ندارد و یک داستان کاملاً جعلی و دروغین است، صدمه جدی به دین می‌زند و موجب دین‌زدایی و دفع یک عده از دین می‌شود و موجبات خنده معاندان را فراهم می‌کند؛ چنین داستان‌هایی شاید در جمع‌های چند نفری خانواده یا دوستانه و در بین عوام‌الناس، جالب و حتی نتیجه‌بخش هم بوده باشد که البته بنده شخصاً آن را هم توصیه نمی‌کنم اما در جایی که میلیون‌ها، مخاطب و مستمع، حضور دارند، این کار به دور از عقل و درایت بود. قرار نیست هرکسی بیاید و به خود این اجازه را بدهد که یک داستانی را درست کند؛ صرفاً برای مجلس‌گرمی و گریاندن مخاطب؛ گریاندن، به چه قیمتی؟ شما اصلاً می‌فهمید چی دارید می‌گویید؟ من شرمنده و خجل و البته متعجب شدم وقتی این روضه شما را گوش کردم. بعدش هم آمده‌اید توجیه کردید؛ علی‌رغم تصور شما، هیچ بهره‌ای که نداشت بلکه بسی صدمه هم داشت. شما عجب جسارتی کرده‌اید که از قمار و مشروب الکلی و همبازی در یک روضه سخن گفته‌اید و این، نهایت نادانی شما را می‌رساند. حتی یک حکایت هم ضمن اینکه باید منبع داشته باشد، باید متضمن معانی و پیام‌های عالی نیز بوده باشد و حکایت بودن آن، موجب تطهیر این قضیه نمی‌شود. تقصیر شما هم نیست؛ تقصیر کسی است که میکروفون دست شما می‌دهد و اجازه می‌دهد در برنامه زنده‌ای، جلوی میلیون‌ها بیننده، روضه بخوانی. این توجیهات شما و اینکه فرمودید بعضی هم خود را به متوجه نشدن زدند، عذر بدتر از گناه و توهین مجدد به شعور مردم بود. بازگو کردن چنین حکایت‌های کوچه بازاری دل‌خوش کنی برای قماربازان و الکلی‌ها و عیاشان و از این دست افراد بی دین اما دل‌صاف! که یکی از اهداف سازندگان آن هم، به تمسخر گرفتن دین و تخفیف دادن عمل این گنهکاران می باشد، چهره متناقض و زشتی از دین اسلام ارائه می‌کند. آقای عبدالعلی علی‌عسگری، رئیس محترم صدا و سیما باید در این خصوص، پاسخگو باشند. به نظرم، ممنوع التصویری برای این روضه‌خوان، کوچکترین کاری است که می شود کرد. شما سابقه خوبی نداشته‌اید؛ هنوز در یادمان است کشیدن موی سر! پسرتان و پاره کردن! لباس پسرتان در یک مجلس روضه‌خوانی و غلبه احساسات بر شما و جوگیرشدنتان که همراهان سعی می‌کردند شما را بازدارند از این عمل و همچنین اسلحه‌کشی برای ترساندن مردم که شرح کامل آن را مردم ایران نیک می‌دانند. عجیب است برای چنین شخصی با چنین سابقه‌ای، بستر فراهم می‌شود در صدا و سیما آنهم در برنامه زنده‌ای به روضه‌خوانی بپردازد که نتیجه‌اش را دیدیم. این دافعه‌ها از دین را چه کسی باید پاسخگو باشد؟ برای نوجوان و جوان، چه‌گونه توضیح بدهیم این واقعه را؟ صدا و سیما چرا به افکار عمومی و خرد جمعی، توجهی نمی کند؟ آیا این دهن‌کجی به مردم نیست؟