مشکلات خود را نباید با کودکان در میان بگذاریم

الهام پورمولایی کارشناس ارشد روانشناسی و آموزش کودکان استثنایی در گفتگو با خبرنگار حوزه کلینیک گروه علمی پزشکی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره اینکه خانواده‌ها نباید مشکلات خود را با فرزندانشان مطرح کنند، گفت: تمام عملکرد‌ها و رفتار‌های خانواده بر ذهن کودکان تاثیر می‌گذارد و از آنجایی که وظایف خانواده ایجاد زندگی شاد و سالم برای کودکان است، والدین به هیچ وجه نباید از مشکلات زندگی با آن‌ها سخن بگویند.

او افزود: گاهی اوقات والدین فکر می‌کنند که برای ایجاد روابط صمیمانه با فرزندان خود، باید تمام مشکلات زندگی‌شان را با آن‌ها در میان بگذارند و اگر معضلی در میان خانواده برایشان پیش آید، با جمله «من این زندگی را به خاطر تو تحمل کرده‌ام» تمام عواطف و احساسات کودک را سرنگون می‌کنند و اعتماد به نفس آن‌ها را کاهش می‌دهند.

این کارشناس ارشد روانشناسی تصریح کرد: مطرح کردن مشکلات زندگی و تجارب بد با کودکان استرس آن‌ها را افزایش خواهد داد و روی تمام رفتارهایشان تاثیر منفی خواهد گذاشت.

بیشتر بخوانید: مراحل ایجاد طلاق عاطفی/ قهر‌هایی ساده که پایه‌های زندگی را سست می‌کنند
این کارشناس ارشد روانشناسی تصریح کرد: والدین باید با احترام و عشق ورزی بی قید و شرط در تمام زمینه‌ها رابطه درست و دوستانه را با آن‌ها برقرار کنند.

بحث والدین با یک دیگر چه عواقبی به دنبال خواهد داشت؟

پورمولایی با اشاره به عواقب بحث والدین با یک دیگر در مقابل فرزندان شان اظهار کرد: بحث والدین با یک دیگر باعث تخریب روحیه کودکان، کاهش اعتماد به نفس، افت تحصیلی، افزایش استرس، گوشه گیری و دوست نداشته شدن خودشان می‌شود به نوبه‌ای که مدام با خود تکرار می‌کنند خانواده ما خوشبخت نیست و من انسان خوبی نیستم؛ بنابراین همین عامل باعث می‌شود تا کودک در آینده شخصیت خود را با انواع جراحی‌های پلاستیک و خطرناک تغییر داده و به عنوان یک شخص جدید با ظاهری متفاوت و به اصطلاح خودش دوست داشتنی در جامعه ظاهر شود.


این کارشناس ارشد روان شناسی درباره آگاهی والدین برای ارتباط صحیح با فرزندانشان گفت: هدف والدین در خانواده باید تقدیم شادی و احترام به فرزندان باشد و گفتن مشکلات مادی، اقتصادی، روحی یا عاطفی تنها منجر به اختلال در روان، اعصاب و تمرکز فرد می‌شود.


پورمولایی اظهار کرد: خیلی از رفتار‌ها مانند ناخن جویدن، شب ادراری، تیک‌های عصبی و عدم توجه یا تمرکز نتیجه بروز استرس‌های ناشی از بحث و دعوای والدین است که این عوامل ممکن است در آینده منجر به انحراف رفتار و عملکرد کودکان شود.