.svg)
راز بطری شیر انسانهای ماقبل تاریخ چه بود؟
پارسینه: طی سالهای اخیر گروهی از پژوهشگران موفق شده اند اشیاء مرتبط با انسانهای ماقبل تاریخ را پیدا کنند که بی شباهت به شیشه شیرهای امروزی نیست. اما پرسش این است که این بطری شیرها واقعا کارکردی مثل کارکرد شیشه های امروزی داشته و اصلا داخل این بطری ها چه مواد غذایی نگهداری می شده است.
شیشه شیرها یا اگر بخواهیم دقیق‌تر بگوییم بطری‌های غذای کودک کشف شده در روستا‌های نوسنگی در آلمان نشان دهنده چگونگی مراقبت از نوزادان درسال‌های گذشته را نشان می‌دهد.
درواقع این بطری‌های سرامیکی کودک برای اولین بار حدود ۷۰۰۰ سال پیش در اروپا استفاده می‌شده است، زیرا جوامع از ابتدای دوره نوسنگی اندک اندک به سمت به کشاورزی و سکونت در یک محل تمایل نشان دادند. طبق مطالعه جدیدی که در ژورنال Nature انجام شده است، برخی از جوامع جنوب آلمان حداقل ۳، ۰۰۰ سال پیش کودکان را از شیر حیوانات خود تغذیه می‌کردند (شاید به عنوان بخشی از فرایند از شیر گرفتن نوزاد).
از شیر گرفتن نوزاد برای بشر امروز نیز بسیار مهم است و فرایندی نسبتا متداول است، اما این موضوع در جوامع بدوی مفهومی متفاوت داشته است. حدس زده می‌شود که انسان‌ها هزاران سال پیش حداقل ۵ سال مستمر به فرزند خود شیر می‌دادند، ولی تحقیقات با استفاده از آنالیز ایزوتوپی نشان داده است که کشاورزان اولیه در اروپای نوسنگی به طور معمول از دو تا سه سالگی فرزندان خود را از شیر می‌گرفتند. از آنجایی که تغذیه با شیر مادر می‌تواند موجب سرکوب قدرت باروری شود. هدف از شیر گرفتن زودرس این بوده که مادران را قادر به فرزندآوری بیشتر کند و این افزایش در میزان زاد و ولد منجر به رشد قابل توجه جمعیت در آن دوره شد.
با این حال، تاکنون، محققان شواهد مستقیمی از آنچه شیرخواران در طی مراحل از شیر گرفتن می‌نوشیدند یا می‌خوردند، نداشتند. جولی دان، باستان شناس بیومولکولی در دانشگاه بریستول و نویسنده اصلی این پژوهش جدید، معتقد است افرادی که در آن دوران به کشاورزی می‌پرداختند به حیوانات اهلی دسترسی داشتند و می‌توانستند شیر دادن به نوزادان خود را با شیر حیوانات شروع کنند.
برای آزمایش این فرضیه، دان و همکارانش باقیمانده مواد غذایی باستانی که قرن‌ها در داخل فضای سرامیکی سه بطری شیر باقی مانده بود مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل شیمیایی نشان می‌دهد که بطری‌ها حاوی چربی لبنیات از شیر حیوانات نشخوارکننده بودند، گروهی که شامل گاو، بز و گوسفند است.
دان و همکارانش معتقدند تغذیه با شیر حیوانات برای نوزادان خالی از خطر نبود و به عنوان یک جایگزین کامل برای شیردهی مناسب نبود. به عنوان مثال، شیر گاو‌ها گلبول‌های چربی بسیار بیشتری نسبت به شیر انسانی دارند و هضم آن برای نوزادان دشوارتر بود. شیر حیوانات سیستم ایمنی نوزادان را در معرض بیماری‌های عفونی قرار دهد و بطری‌های سرامیکی ممکن است باعث رشد باکتری‌ها شود.
دانیل سلن، انسان شناس در دانشگاه تورنتو می‌گوید: "من اعتقاد ندارم که این جوامع باستانی درمورد ارزش شیر مادر انسان شک و تردید داشته باشند. حتی شاید این شیشه‌ها متعلق به نوزادان مری یا نوزادانی بوده که مادران خود را از دست داده اند و در نتیجه مجبور به تغذیه با شیر حیوانات شده اند. "
درواقع این بطری‌های سرامیکی کودک برای اولین بار حدود ۷۰۰۰ سال پیش در اروپا استفاده می‌شده است، زیرا جوامع از ابتدای دوره نوسنگی اندک اندک به سمت به کشاورزی و سکونت در یک محل تمایل نشان دادند. طبق مطالعه جدیدی که در ژورنال Nature انجام شده است، برخی از جوامع جنوب آلمان حداقل ۳، ۰۰۰ سال پیش کودکان را از شیر حیوانات خود تغذیه می‌کردند (شاید به عنوان بخشی از فرایند از شیر گرفتن نوزاد).
از شیر گرفتن نوزاد برای بشر امروز نیز بسیار مهم است و فرایندی نسبتا متداول است، اما این موضوع در جوامع بدوی مفهومی متفاوت داشته است. حدس زده می‌شود که انسان‌ها هزاران سال پیش حداقل ۵ سال مستمر به فرزند خود شیر می‌دادند، ولی تحقیقات با استفاده از آنالیز ایزوتوپی نشان داده است که کشاورزان اولیه در اروپای نوسنگی به طور معمول از دو تا سه سالگی فرزندان خود را از شیر می‌گرفتند. از آنجایی که تغذیه با شیر مادر می‌تواند موجب سرکوب قدرت باروری شود. هدف از شیر گرفتن زودرس این بوده که مادران را قادر به فرزندآوری بیشتر کند و این افزایش در میزان زاد و ولد منجر به رشد قابل توجه جمعیت در آن دوره شد.
با این حال، تاکنون، محققان شواهد مستقیمی از آنچه شیرخواران در طی مراحل از شیر گرفتن می‌نوشیدند یا می‌خوردند، نداشتند. جولی دان، باستان شناس بیومولکولی در دانشگاه بریستول و نویسنده اصلی این پژوهش جدید، معتقد است افرادی که در آن دوران به کشاورزی می‌پرداختند به حیوانات اهلی دسترسی داشتند و می‌توانستند شیر دادن به نوزادان خود را با شیر حیوانات شروع کنند.
برای آزمایش این فرضیه، دان و همکارانش باقیمانده مواد غذایی باستانی که قرن‌ها در داخل فضای سرامیکی سه بطری شیر باقی مانده بود مورد تجزیه و تحلیل قرار دادند. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل شیمیایی نشان می‌دهد که بطری‌ها حاوی چربی لبنیات از شیر حیوانات نشخوارکننده بودند، گروهی که شامل گاو، بز و گوسفند است.
دان و همکارانش معتقدند تغذیه با شیر حیوانات برای نوزادان خالی از خطر نبود و به عنوان یک جایگزین کامل برای شیردهی مناسب نبود. به عنوان مثال، شیر گاو‌ها گلبول‌های چربی بسیار بیشتری نسبت به شیر انسانی دارند و هضم آن برای نوزادان دشوارتر بود. شیر حیوانات سیستم ایمنی نوزادان را در معرض بیماری‌های عفونی قرار دهد و بطری‌های سرامیکی ممکن است باعث رشد باکتری‌ها شود.
دانیل سلن، انسان شناس در دانشگاه تورنتو می‌گوید: "من اعتقاد ندارم که این جوامع باستانی درمورد ارزش شیر مادر انسان شک و تردید داشته باشند. حتی شاید این شیشه‌ها متعلق به نوزادان مری یا نوزادانی بوده که مادران خود را از دست داده اند و در نتیجه مجبور به تغذیه با شیر حیوانات شده اند. "
منبع:
انتخاب
ارسال نظر