صنایع دستی، تجلی گاه بخش قابل توجهی از هنر وخلاقیت اقوامی است

صنایع دستی، تجلی گاه بخش قابل توجهی از هنر وخلاقیت اقوامی است که با این صنایع سر و کار دارند. هم اکنون نیز گستردگی تولیدات صنایع‌دستی از اشیاء کاربردی تا غیر کاربردی و از تولیدات انبوه کارگاهی گرفته تا آثار منحصر به فرد، همچنین از آثاری که به تزیین اشیا بسنده می‌کنند تا آثاری که وجوه زیبایی شناسانه اثر را مد نظر قرار می‌دهند، ما را با طیفی از صنایع‌دستی مواجه می‌کند. این بدان معناست که همانند دیگر هنر‌ها با نوع یکپارچه‌ای ازهنرمواجه نیستیم بلکه با انواع گسترده‌ای از آن مواجهیم که می‌توان آن‌ها را از زوایای مختلف مورد تحلیل قرار داد.

توجه به صنایع دستی ملت ها، نه تنها به حفاظت از فرهنگ و تمدن آن‌ها کمک می‌کند، بلکه به عنوان فعالیتی اقتصادی، به رفع بیکاری و رونق اقتصادی کشور‌ها نیز کمک شایانی می‌نماید. با برنامه ریزی‌های جامع و حمایت مضاعف از صنایع دستی، شاهد افزایش فرصت‌های شغلی و تسهیل توسعه اقتصادی کشور خواهیم بود. از عمده‌ترین تنگنا‌ها و محدودیت‌ها در این صنعت می‌توان به نداشتن شناخت کافی و مناسب از بازار‌های داخلی و جهانی و سلایق مشتریان، توجه نکردن به سطح کیفی تولید و نوآوری در محصولات تولیدی، عدم تبلیغات و بازاریابی داخلی و خارجی اشاره کرد و ازجمله راهکار‌های صنایع دستی می‌توان به معرفی، تبلیغ و ترویج صنایع دستی با هدف بازاریابی در داخل و خارج کشور به شیوه‌های نوین تبلیغاتی، استفاده از فن آوری روز در تولیدات صنایع دستی با حفظ اصالت‌های هنر ملی، حمایت و تشویق بخش خصوصی به منظور سرمایه گذاری در این بخش به ویژه برای ایجاد بازارچه‌های صنایع دستی، سیاستگزاری در راستای فروش و صادرات کالا‌ها و شرکت در نمایشگاه‌های داخلی و خارجی اشاره کرد.

با توجه به اینکه این صنعت، اقتصاد جوامع محلی و مناطق کمتر برخوردار را به تکاپو می‌اندازد، یکی از راهکار‌های جلوگیری از مهاجرت به کلان‌شهر‌ها و گسترش حاشیه‌نشینی توجه و تقویت آن است. صنایع دستی در اشتغال زایی و رفع بیکاری و هم چنین برای حضور بین المللی، نیاز به حمایت دولت دارد و تنها، با تشویق این صنعت گران و تکیه بر تمدن و گوناگونی آن، نمی‌توان رشد و ادامه مسیر داد و تحول در این رشته زمانی صورت می‌گیرد که بتوانیم بازاری مناسب برای فروش آن‌ها ایجاد کنیم. در شرایط فعلی که مسئله بیکاری و ایجاد اشتغال مولد همراه با افزایش تولید داخلی و توسعه صادرات غیرنفتی و فراهم نمودن زمینه مشارکت آن در فعالیت‌های اقتصادی و اجتماعی مهمترین دغدغه مسئولین و رئوس برنامه‌های توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور را تشکیل می‌دهد، توجه به صنایع دستی و اهمیت آن به جهت ویژگی‌های منحصر به فرد آن بیش از بیش ضروری است چرا که صنایع دستی علاوه بر جاذبه‌های هنری و فرهنگی و سهولت آموزش و فراگیری آن از کمترین هزینه سرانه آموزش و ایجاد فرصت شغلی در میان بحث‌های مختلف فعالیت‌های صنعتی برخوردار است.