احتمال وجود یک سیاره دیگر در منظومه شمسی

در طول دو دهه گذشته محققان اجرام مختلفی را شناسایی کردند که فراتر از نپتون به دور خورشید گردش می‌کنند. تعداد زیادی از این اجرام دارای مدار بیضوی شکلی هستند که فاصله آن از خورشید به چندصد برابر فاصله زمین تا خورشید می‌رسد.

این اجرام که در ناحیه‌ای موسوم به کمربند کویپر قرار دارند، بر اساس الگوی مدار خود به دور خورشید، در چند دسته طبقه‌بندی می‌شوند. جرم این اجرام به قدری کم است که به سادگی تحت تاثیر میدان گرانشی اجرام بزرگتر و به ویژه نپتون قرار می‌گیرند.

محققان با ردگیری دینامیک گرانشی این اجرام دریافتند صرفنظر از شکل مدار، مسیر حرکت آن‌ها توسط نیرو‌های وارد شده توسط اجرام بزرگتر تعیین می‌شود.

به گفته محققان تشخیص اثر نپتون بر اجرام کمربند کویپر ساده است. اما یک گروه کوچکتر از اجرام وجود دارند که با عنوان جمعیت منفصل شناخته می‌شوند و خصوصیات مدار آن‌ها کاملا متفاوت است. برخی از این اجرام دارای مدار‌های معکوس هستند و برخی دیگر در مدار‌هایی حرکت می‌کنند که به شدت از صفحه خورشید دور شده یا به آن نزدیک می‌شوند.

همچنین این اجرام کلاستر‌هایی را تشکیل می‌دهند که موجب هماهنگی دقیق بین مدار‌های بیضوی آن‌ها می‌شود. به گفته محققان نپتون نمی‌تواند چنین اثری بر مدار این اجرام داشته باشد؛ بنابراین نظریه وجود یک جرم بزرگ دیگر را مطرح کردند که با عنوان سیاره نهم شناخته می‌شود.

محققان توانستند ویژگی‌های سیاره نهم را به طور دقیق تعیین کنند. برای مثال با بررسی پرتو‌های مادون قرمز دریافتند سیاره نهم باید کوچکتر از زحل باشد. در واقع به اعتقاد آن‌ها اندازه سیاره نهم بین ۵ تا ۱۰ برابر زمین بوده و مدار آن تا خورشید بین ۴۰۰ تا ۸۰۰ برابر دورتر از مدار زمین تا خورشید است. همچنین مدار آن نسبت به صفحه منظومه شمسی بین ۱۵ تا ۲۵ درجه زاویه دارد.
محققان معتقدند در صورتی که سیاره نهم وجود داشته باشد، کشف و مشاهده آن حداقل به یک دهه زمان نیاز دارد.