.svg)
کتاب توخالی، فرهنگ دکوری!
پارسینه: آنهایی که روزگاری دود چراغ خوردند و انگشتان شان پینه و دَلَمه بست از بس قلم فرسایی کردند و نوشتند، شاید تن شان در گور بلرزد از بلایی که بر سر کتاب و مردمِ کتاب‌نخوانش آمده، اکنون مردم، کتابِ توخالی می‌خرند تا دیوارهای خانه شان را زیباتر کنند!
مهمترین پدیده فرهنگی حالا شده ابزاری برای دکور و تزئین! آنهایی که روزگاری دود چراغ خوردند و انگشتان شان پینه و دَلَمه بست از بس قلم فرسایی کردند و نوشتند، شاید تن شان در گور بلرزد از بلایی که بر سر کتاب و مردمِ کتاب‌نخوانش آمده، روی پوست و کاغذ نوشتند تا هم‌نسلان و آیندگان را هشیار کنند اما اکنون مردم، کتابِ توخالی می خرند تا دیوارهای خانه شان را زیباتر کنند!
سندرومِ ام‌دی‌اف
ام دی اف از وقتی آمد زندگی مردم ایران را زیر و رو کرد، راهش به تمام لایه های خانه ها باز شد، از کابینت آشپزخانه تا کتابخانه و میز تلویزیون، جنس‌شان شد MDF.
حالا نه تنها کتابخانه ها بلکه خودِ کتاب ها هم شده اند چوبی و توخالی. چین هم شده بختکی بر سر ایران، از شیر مرغ تا جان آدمیزاد را می سازد و می ریزن توی بازارِ ما، فرقی ندارد عروسک حاجی فیروز باشد یا حتی سفره هفت سین، حالا افتاده به جان کتاب، انگار می خواهد بی جان تر کند جسم نحیف فرهنگ ایران زمین را؛ سرزمینی که روزی مولانا، حافظ، فارابی، ابن سینا و خوارزمی کباده فرهنگش را می‌کشیدند، حالا مردمان شان چوب می خرند و جای کتاب در کتابخانه می گذارند.
10 جلدی، یک رنگ بدهید!
عنایت کریمی مقدم، کتاب فروشی است در شرق تهران که تاکنون کتاب دکوری نداشته و نفروخته اما مشتریانی دارد که رنگ کتاب نسبت به محتوایش برای شان در اولویت قرار دارد.
او به همدلی گفت: «افرادی می آیند و تقاضای کتاب های 8، 10 و 15 جلدی می کنند و می گویند همه کتاب ها را یک رنگ بدهید تا در کتابخانه مان، سِت باشد».
او در ادامه گفت: «البته کسانی هم هستند که کتاب های یک نویسنده یا ناشر خاص را می‌خواهند تا کنار یکدیگر قرار دهند و جلوه زیباتری به کتابخانه خود بدهند».
جایی برای جاسازی!
در فیلم های قدیمی کم نبودند تفنگ های جاسازی شده در کتاب ها، شخصیت شرور فیلم به سراغ کتابخانه اش می رفت، کتابی قطور برمی داشت و بعد از باز کردن کتاب، ناگهانی تفنگی بیرون می‌آورد، شاید عقل جن هم نرسد یک قاتل، اسلحه‌اش را در جایی مخفی کند که هیچ ارتباطی با شرارت و نقض قوانین ندارد.
برخی که خوش‌بین‌ترند، می‌گویند خریداران کتاب های توخالی می خواهند اشیای قیمتی خود را درونش جاسازی کنند؛ ترس از سارقان، توجیه این عده است که معتقدند کتابخانه و داخل کتاب ها، آخرین جایی است که یک دزد گمان می برد محل مخفی کردن پول و طلا باشد.
سایت های رسمی فروش کتاب دکوری
عجیب آن که سایت هایی به صورت رسمی و علنی اقدام به فروش کتاب های دکوری می کنند؛ «کتاب دکوری»، «سه عدد سفید» با جلدهای جذاب و رنگی. تاسف بارتر اینکه این جعبه های کتاب‌نما هواداران بسیاری دارند و بارهای کانتینرهای وارد شده از چین روی زمین نمی ماند!
اما چه شده که مردم می خواهند با هر چیزی و به هر قیمتی خودنمایی کنند؟
حتی با کتاب؛ کتابی که قرار بوده و هست به دانش انسان ها بیفزاید و وادار به تفکرشان کند تا شاید مسیر بهتری برای زندگی خود برگزینند اما حالا مردمانی هستند که کتاب های بی‌برگ می‌خرند و در کتابخانه کنار یکدیگر قطار می کنند تا دل ببرند از میهمانانی که می آیند و رشک می برند از این همه اندوخته فرهنگی که البته وجود ندارد!
مردمِ گریزان از کتاب
چند سال پیش بود، سوار اتوبوس های داخل شهری پایتخت که می شدی، کتاب هایی با قطع کوچک کنار صندلی ها زیر شیشه می دیدی، همه جور کتابی لابه‌لای شان پیدا می شد، اما فرهنگ‌سازی زیبای مدیران خیلی زود با شکست مواجه شد، مردم کتاب ها را برمی داشتند و با خود می بردند!
مدتی بعد پای کتاب ها را زنجیر کردند تا مردم را مجاب کنند فقط در زمان حضور در اتوبوس، کتاب ها را ورقی بزنند و بعد بگذارندشان برای مسافران بعدی؛ حرکتی که می توانست نقش تاثیرگذاری در ارتقای فرهنگ کتابخوانی ایفا کند ولی باز هم زنجیرهای بی کتاب بودند که ادامه مسیر را با راننده اتوبوس، همسفر می شدند.
مسئولان هم قیدش را زدند و فرهنگ سازی را گذاشتند برای وقتی دیگر. حالا هم توجیه سرانه مطالعه پایین در ایران، افزایش قیمت کتاب هاست و دست تنگ مردم.
کتاب انگار تنها برای قاچاقچیانش مهم است؛ قاچاقچیانی که البته تنها به سود سرشارش می اندیشند وگرنه بعید است آنها نیز کتاب هایی را ورق بزنند که اسکناس های بسیاری را به جیب‌شان روانه می کند.
سندرومِ ام‌دی‌اف
ام دی اف از وقتی آمد زندگی مردم ایران را زیر و رو کرد، راهش به تمام لایه های خانه ها باز شد، از کابینت آشپزخانه تا کتابخانه و میز تلویزیون، جنس‌شان شد MDF.
حالا نه تنها کتابخانه ها بلکه خودِ کتاب ها هم شده اند چوبی و توخالی. چین هم شده بختکی بر سر ایران، از شیر مرغ تا جان آدمیزاد را می سازد و می ریزن توی بازارِ ما، فرقی ندارد عروسک حاجی فیروز باشد یا حتی سفره هفت سین، حالا افتاده به جان کتاب، انگار می خواهد بی جان تر کند جسم نحیف فرهنگ ایران زمین را؛ سرزمینی که روزی مولانا، حافظ، فارابی، ابن سینا و خوارزمی کباده فرهنگش را می‌کشیدند، حالا مردمان شان چوب می خرند و جای کتاب در کتابخانه می گذارند.
10 جلدی، یک رنگ بدهید!
عنایت کریمی مقدم، کتاب فروشی است در شرق تهران که تاکنون کتاب دکوری نداشته و نفروخته اما مشتریانی دارد که رنگ کتاب نسبت به محتوایش برای شان در اولویت قرار دارد.
او به همدلی گفت: «افرادی می آیند و تقاضای کتاب های 8، 10 و 15 جلدی می کنند و می گویند همه کتاب ها را یک رنگ بدهید تا در کتابخانه مان، سِت باشد».
او در ادامه گفت: «البته کسانی هم هستند که کتاب های یک نویسنده یا ناشر خاص را می‌خواهند تا کنار یکدیگر قرار دهند و جلوه زیباتری به کتابخانه خود بدهند».
جایی برای جاسازی!
در فیلم های قدیمی کم نبودند تفنگ های جاسازی شده در کتاب ها، شخصیت شرور فیلم به سراغ کتابخانه اش می رفت، کتابی قطور برمی داشت و بعد از باز کردن کتاب، ناگهانی تفنگی بیرون می‌آورد، شاید عقل جن هم نرسد یک قاتل، اسلحه‌اش را در جایی مخفی کند که هیچ ارتباطی با شرارت و نقض قوانین ندارد.
برخی که خوش‌بین‌ترند، می‌گویند خریداران کتاب های توخالی می خواهند اشیای قیمتی خود را درونش جاسازی کنند؛ ترس از سارقان، توجیه این عده است که معتقدند کتابخانه و داخل کتاب ها، آخرین جایی است که یک دزد گمان می برد محل مخفی کردن پول و طلا باشد.
سایت های رسمی فروش کتاب دکوری
عجیب آن که سایت هایی به صورت رسمی و علنی اقدام به فروش کتاب های دکوری می کنند؛ «کتاب دکوری»، «سه عدد سفید» با جلدهای جذاب و رنگی. تاسف بارتر اینکه این جعبه های کتاب‌نما هواداران بسیاری دارند و بارهای کانتینرهای وارد شده از چین روی زمین نمی ماند!
اما چه شده که مردم می خواهند با هر چیزی و به هر قیمتی خودنمایی کنند؟
حتی با کتاب؛ کتابی که قرار بوده و هست به دانش انسان ها بیفزاید و وادار به تفکرشان کند تا شاید مسیر بهتری برای زندگی خود برگزینند اما حالا مردمانی هستند که کتاب های بی‌برگ می‌خرند و در کتابخانه کنار یکدیگر قطار می کنند تا دل ببرند از میهمانانی که می آیند و رشک می برند از این همه اندوخته فرهنگی که البته وجود ندارد!
مردمِ گریزان از کتاب
چند سال پیش بود، سوار اتوبوس های داخل شهری پایتخت که می شدی، کتاب هایی با قطع کوچک کنار صندلی ها زیر شیشه می دیدی، همه جور کتابی لابه‌لای شان پیدا می شد، اما فرهنگ‌سازی زیبای مدیران خیلی زود با شکست مواجه شد، مردم کتاب ها را برمی داشتند و با خود می بردند!
مدتی بعد پای کتاب ها را زنجیر کردند تا مردم را مجاب کنند فقط در زمان حضور در اتوبوس، کتاب ها را ورقی بزنند و بعد بگذارندشان برای مسافران بعدی؛ حرکتی که می توانست نقش تاثیرگذاری در ارتقای فرهنگ کتابخوانی ایفا کند ولی باز هم زنجیرهای بی کتاب بودند که ادامه مسیر را با راننده اتوبوس، همسفر می شدند.
مسئولان هم قیدش را زدند و فرهنگ سازی را گذاشتند برای وقتی دیگر. حالا هم توجیه سرانه مطالعه پایین در ایران، افزایش قیمت کتاب هاست و دست تنگ مردم.
کتاب انگار تنها برای قاچاقچیانش مهم است؛ قاچاقچیانی که البته تنها به سود سرشارش می اندیشند وگرنه بعید است آنها نیز کتاب هایی را ورق بزنند که اسکناس های بسیاری را به جیب‌شان روانه می کند.
منبع:روزنامه همدلی
ارسال نظر