چگونه به کسی که دچار حمله عصبی شده کمک کنیم؟

چکیده: مشاهده دوستی که دچار حمله عصبی است می‌تواند هشداردهنده باشد. درحالی‌که به نظر یک وضعیت ساده می‌آید، اما ممکن احساس درماندگی کنید (اما اغلب این‌طور نیست). برای اینکه بتوانید از این شرایط تا حد امکان به‌سلامت عبور کنید، این رهنمود‌ها را دنبال کنید.

بخش اول: وضعیت را بررسی کنید
۱. درک کنید که آن‌ها چه روندی را طی می‌کنند.

افرادی که دچار اختلال اضطراب می‌شوند، حملات ناگهانی و مکرری را تجربه می‌کنند که از چند دقیقه تا یک ساعت طول می‌کشد، اما به‌ندرت بیش از یک ساعت طول می‌کشد، به این دلیل که بدن، به‌طور فیزیکی انرژی کافی برای تحمل این میزان ترس را ندارد. حملات عصبی به خاطر ترس از یک فاجعه یا از دست دادن کنترل، حتی زمانی که هیچ خطر واقعی وجود ندارد، اتفاق می‌افتند. یک حمله عصبی می‌تواند بدون هشدار و بدون هیچ دلیل مشخصی رخ دهد. در موارد شدیدتر، علائم ممکن است با ترس شدید از مرگ همراه باشد. اگرچه آن‌ها کاملاً موجب اضطراب می‌شوند و می‌توانند از ۵ دقیقه تا یک ساعت ادامه داشته باشند، اما حملات عصبی به‌خودی‌خود تهدیدی برای حیات نیستند.
حملات عصبی، بدن را به اوج هیجان تحریک می‌کند که باعث می‌شود فرد احساس کند کنترل خود را در دست ندارد. ذهن آماده مقابله با یک مبارزه واقعی و یا خیالی است و بدن را مجبور می‌کند تا به قربانی کمک کند با خطر مقابله کند و یا از آن شرایط واقعی یا خیالی فرار کند.
هورمون‌ها و آدرنالین از غدد آدرنالی به درون جریان خون آزاد می‌شوند و این فرآیند آغاز می‌شود - و این درواقع قلب یک حمله عصبی است. ذهن، قادر به تشخیص تفاوت بین خطر واقعی و چیزی که در ذهن شما جریان دارد نیست. اگر آن را باور کنید، ذهنتان هم آن را واقعی می‌پندارد. افرادی متحمل این‌گونه حملات هستند ممکن است طوری رفتار کنند که انگار زندگی آن‌ها درخطر است و احساس می‌کنند که واقعاً همین‌طور است. سعی کنید آن‌ها را درک کنید.
تابه‌حال هرگز کسی از حمله عصبی نمرده است. این حملات تنها در صورتی می‌توانند مهلک باشند که با بیماری‌های قبلی همراه باشند، مانند آسم و یا اگر فرد، رفتار‌های هیجانی از خود نشان دهد (مانند پریدن از پنجره).

۲. علائم بیماری را مشاهده کنید.

اگر فرد قبلاً حمله عصبی را تجربه نکرده باشد، معمولاً در دو سطح مختلف به وحشت خواهند افتاد – حالت دوم منظور کسانی است که نمی‌دانند چه اتفاقی دارد می‌افتد. اگر بتوانید به آن‌ها بفهمانید که دچار حملهٔ عصبی شده‌اند، نیمی از مسئله را حل کرده‌اید. نشانه‌ها عبارت‌اند از:
حالت خفگی و یا درد در قفسه سینه
افزایش ضربان قلب (ضربان قلب سریع)
نفس‌نفس زدن (بیش‌ازحد نفس کشیدن)
لرزیدن
سرگیجه، گیجی / احساس ضعف (این معمولاً به خاطر نفس کشیدن بیش‌ازاندازه است)
سوزش/ بی‌حسی در انگشتان و یا انگشتان پا
شنیدن زنگ در گوش‌ها یا از دست دادن موقت شنوایی
عرق کردن
حالت تهوع
درد شکم
پریدن چشم و تشنج
خشکی دهان
سخت قورت دادن آب ذهن
مسخ شخصیت (قطع احساسات)
سردرد

۳. اگر این اولین باری است که فرد این تجربه را داشته است، مراقبت‌های اورژانسی را از او داشته باشید.

زمانی که شک دارید، بهتر است همیشه با فوریت‌های پزشکی تماس بگیرید. این مسئله درصورتی‌که فرد مبتلابه دیابت، آسم و یا دیگر مشکلات پزشکی باشد، بسیار مهم است. مهم است توجه کنید که نشانه‌ها و علائم حمله عصبی می‌تواند شبیه به حمله قلبی باشد. زمانی که این وضعیت را ارزیابی می‌کنید، این مسئله را در ذهن داشته باشید.

۴. علت این حمله را پیدا کنید.

با فرد صحبت کنید و مشخص کنید که آیا او دچار حمله عصبی است و نه یک نوع بیماری اورژانسی (مانند حملهٔ قلبی یا آسم) که نیازمند توجه فوری پزشکی است. اگر قبلاً آن را تجربه کرده باشد، ممکن است قادر باشند که شمارا از ادامه مسیر مطلع کنند.
بسیاری از حملات عصبی دلیلی ندارند و یا حداقل، فردی که دچار حمله شده است، از این‌که علت آن چیست، آگاه نیست. به همین دلیل است که تعیین علت ممکن است شدنی نباشد. اگر فرد نمی‌داند که چرا این اتفاق برایش افتاده و به سؤالات شما پاسخ درستی نمی‌دهد، یعنی روند تشخیص کمی سخت خواهد شد.

منبع: راسخون