راه حل پرس برای نجات رئال مادرید

فلورنتینو پرس در حالی ریاست رئال مادرید را بر عهده گرفت که تیم اسپانیایی بدهکاری زیادی داشت. به همین خاطر برای امضای قرارداد با لوییس فیگو باید از اسپانسر شخصی‌اش کمک می گرفت. با این حال یک ایده در سر داشت. او می‌توانست سیوداد دپورتیووی قدیمی را با قطارهای والدبباس که در نزدیکی فرودگاه قرار داشت جابجا کند. رییس باشگاه مادرید برای این کار نیاز داشت تا قطارهایی که در دهه ۵۰ توسط سانتیاگو برنابئو خریده شده بود را بازسازی کند (سیوداد دپورتیوو در سال ۱۹۶۰ افتتاح شد).
با گذشت زمان فضاهای خالی این منطقه توسط ساختمان‌هایی همچون مغازه‌ها، اداره‌ها، مرکز کنفرانس‌ها، ایستگاه چامارتین و بیمارستان بزرگ "لا پاس" پر شد. پرس برنامه داشت تا منطقه سیوداد دپورتیوو با چند برج مهم احاطه شود. پنج فضای خالی اطراف آن وجود داشت. بقیه به عنوان پارک باقی می‌ماند و می‌توانست ساختمان‌سازی در آنجا انجام و حتی به عنوان یک پروژه المپیک در نظر گرفته شود.

مادرید مبلغ دو برج را که ۸۰ میلیارد پسو ارزش داشت پرداخت، شهرداری هزینه یک برج و نیم را داد (۶۰ میلیارد پسو) و قسمت دیگر توسط بخش خودمختار مادرید پرداخت شد (۲۰ میلیارد پسو). تیم اسپانیایی به خاطر این قرارداد مجبور شد ۶۰ میلیارد پسو مالیات بدهد. ریچارد الیس این قرارداد را ممکن کرد و سپس برج‌ها را به افراد علاقه‌مند فروخت.

این قرارداد جنجال زیادی به وجود آورد. این در حالی بود که در میان قدرت‌های سیاسی تنها چپ گراها مخالف بودند. اسکرا رپولیکانا (حزب سیاسی کاتالانی) از اتحادیه اروپا کمک گرفت. ۹ ماه طول کشید تا پرس به هدف خود برسد و جنجال‌ها را فرو بنشاند. در نهایت ۷ می ۲۰۰۱ در یک مراسم روئیس گایاردون (رییس بخش خودمختار مادرید که بالاترین ارگان اجرایی در پایتخت اسپانیا به حساب می آید)، آلوارس دل مانسانو (شهردار مادرید) و پرس توافق‌های سه طرفه خود را در رابطه با بازسازی قطارها به امضا رساندند.

با این حال هنوز یک گام باقی مانده بود. باید جلسه اعضای مادرید ۲۰ روز بعد برگزار می‌شد. خوسه ماریا گارسیا، خبرنگار رادیویی که در آن سال‌ها نفوذ زیادی در رسانه‌های ورزشی اسپانیا داشت معتقد بود پرس شکست خواهد خورد و در میان اعضا مخالفان زیادی وجود خواهد داشت. در جلسه خوان اونیوا به روش خاصی واکنش نشان داد. او که نایب رییس اقتصادی باشگاه محسوب می‌شد بدهی ۶۰ میلیارد پسویی تیم را یادآوری کرد. او درست می‌گفت و همه از این قضیه آگاه بودند. اونیوا معتقد بود پرس نمی‌تواند رای مورد نظر را کسب کند اما رییس باشگاه توانست یک گام رو به جلوی دیگر بردارد چون ۱۱۰۰ رای موافق و تنها ۳۹ رای مخالف کسب کرد. این قرارداد باعث شد مادرید بدهی‌های خود را پرداخت کند و در مسیر ساخت یک شهر ورزشی جدید در والدبباس قرار بگیرد. این اتفاق همچنین باعث شد مادرید بتواند با ستاره‌ها قرارداد امضا کند. آنها پس از جذب فیگو در هر تابستان با بازیکنانی همچون زین الدین زیدان، رونالدو نازاریو و دیوید بکام قرارداد امضا کردند تا پس از سال ۱۹۶۰ دوباره به یک تیم رویایی تبدیل شوند. مادرید آن دوران لقب کهکشانی‌ها را گرفت.