روایت دختر ایزدی از اسارت و بردگی جنسی در میان داعشی‌ها

به گزارش خبرنگار «پارسینه» به نقل از ایندیپندنت، نادیا مراد، یکی از ۷۰۰۰ زن و دختری که از سوی تروریست های داعش ربوده شده بودند، خاطراتش را در کتابی گرد آورده است.

نادیا که در آن زمان ۲۰ سال داشت و از روستایش به نام کوچو ربوده شده بود، مجبور شده بود تا بردن اعضای خانواده اش توسط کامیون را تماشا کند و پس از آن نزدیک به یک ساعت صدای شلیک تفنگ ها را می شنیده است.

شش تن از برادران او به همراه مادرش قتل عام شدند، هرچند دو تن از اعضای خانواده اش با وجود زخم های جدی زنده ماندند، و او مجبور شد سوار اتوبوسی شده تا به موصل برده شود.

او در کتابش به نام «آخرین دختر: داستان من از اسارت و مبارزه علیه داعش» می نویسد که چگونه از همان زمان سوار شدن به اتوبوس یک داعشی سعی کرد به او تعرض کند.

او می نویسد: «احساس سوختن داشتم. تا پیش از آن هرگز کسی مرا آن گونه لمس نکرده بود... اشک های من روی دستش چکید، اما او بس نکرد».

او سپس به یک بازار بردگان برده شد، جایی که توسط یک قاضی که می گفت او چهارمین صبیه اش است برده شد و بارها مورد تجاوز قرار گرفت.

نادیا می گوید تا زمانی که در خانه قاضی بود به شکل بی رحمانه ای با او رفتار می شد و هر روز مورد تجاوز و ضرب و جرح قرار می گرفت.

او توصیف می کند که چگونه باید آرایش می کرد و لباس مهمانی می پوشید تا با چای از مهمانان قاضی پذیرایی کند و هنگامی که مورد تجاوز قرار می گرفت اگر چشمانش را می بست کتک می خورد.

چند روز بعد او تلاش می کند تا فرار کند، اما گرفتار شده و توسط شش نفر از نگهبانان مورد تجاوز قرار می گیرد. پس از آن بیشتر مورد استفاده قرار گرفت و میان داعشی ها دست به دست می شد. نادیا می گوید: «نمی دانستی نفر بعدی که در را باز می کند و به تو حمله ور می شود کیست، تنها می دانستی این اتفاق می افتد و شاید فردا بدتر هم باشد».

نادیا بالاخره زمانی که اسیرکننده اش درب خانه را قفل نکرده بیرون رفته بود، موفق می شود فرار کند و توسط خانواده ای که در همسایگیشان بود به خارج از منطقه زیر کنترل داعش قاچاق می شود.

از آنجا او به یک اردوگاه آوارگان در دوهوک در شمال عراق می رود. در آنجا نخستین خبرنگار غربی را می بیند و به تدریج به عنوان یکی از ۱۰ هزار زنی که از سوی برنامه پناهندگان که توسط دولت محلی «بادن- ووتمبرگ» در جنوب غرب آلمان اجرا می شد، انتخاب شد.

او سپس به عنوان یک فعال اجتماعی کارش را آغاز کرد و نامزد جایزه نوبل ۲۰۱۶ هم شد.

او در کتابش می نویسد: من می خواهم آخرین دختری باشم که داستانی این چنینی دارد».