پارسینه: اکثر آنهايي که نمونه از طرح هاي لباس خود را براي نمايش به نمايشگاه آورنديک نسخه از آن را هم به تن کرده اند تا مردم ببينند و حسرت بخورند که عجب کاش ما هم اين هنررا داشتيم. پس ديدن کلي دختر وپسر خوش تيپ با سر وضع آنچناني و آرايش اينچناني چيز بعيدي بنظر نمي رسيد مخصوصا اگر اين جوانان کلي عشوه و ناز داشته باشند و مرتب جلوي دوربين عکاسان رژه بروند تا در خاطر ها به ثبت برسند.
۰۷ دی ۱۳۸۷ - ۱۰:۲۲
۰
کد خبر: ۳۰۲۱
موضوع وقتي جذاب تر مي شود که پاي اين اوضاع به بروشورهاي تبليغاتي بعضي از طراحان و شرکت ها هم کشيده شود آن وقت فقط بايد از ديدن عکس هاي عشقولانه مورد دار که هيچ ربطي به مد ايراني ندارد از شرم سرت را تکان بدهي يا اينکه از تعجب جيغ بکشي. وکسي هم نيست بگويد چه کسي مجوز چاپ اين بروشورهاي تبليغاتي را مي دهد؟...
پاي جواهرات که به ميان مي آيد همه بخصوص خانم ها تمايل پيدا مي کنند که مدتي از وقت خود را صرف ديدن آنها بکنند بخصوص اينکه اگر جواهرات خارجي باشد و از نوع ايتاليايي. آنوقت است که مي توان گفت کل بازديد کنندگان نمايشگاه مد و لباس يک طرف علاقه مندان به ديدن زيورآلات ايتاليايي هم يک طرف.
بنا بر گزارش برنا دريکي از غرفه ها انواع زيور آلات ايتاليايي خوش رنگ و لعاب ( البته در زندان هاي شيشه اي) به نمايش گذاشته شده بود که کلي آدم را به خود جلب کرده بود زيبا بودند و فريبنده. فلسفه حضور اين غرفه ها را در ميان نمايشگاه مد و پوشاک در ايران هرگز متوجه نشدم اما هر گاه که ياد جواهر سازان ايراني مي افتم که کلي زحمت مي کشند و آخر هم کسي نيست حمايتي از آنها بکند و بخواهد که کارهاي خود را نشان دهد کلي آدم متاثر مي شود و دلم به حالشان مي سوزد...
