«سیاست از فیزیک پیچیده‌تر است»

من از کشورهای دیگر چندان خبر ندارم، ولی می‌دانم که شطرنج سیاست در ایران، هر روز پیچیده‌تر می‌شود و بازیگرانی ماهرتر می‌طلبد. در چنین صحنه‌ای، مهارت و روشن‌بینی، به اندازۀ صداقت و شجاعت مهم است و صبر و تحمل به اندازۀ میهن‌دوستی و خیرخواهی. اگر احزاب در ایران قوی و گسترده بودند، ضرورتی نداشت که هر ایرانی به اندازۀ یک سیاست‌مدار کهنه‌کار، برای سیاست وقت و انرژی بگذارد. کشور ما هزاران مسئلۀ غیر سیاسی دارد که حل هر یک از آنها نیازمند همدلی مردم و تمرکز جمعی است. اما سیاست، ما را پراکنده و دشمن همدیگر کرده است؛ به‌ طوری که منافع ملی و سرنوشت کشور و نسل‌های آینده، از کانون توجهات بیرون رفته و جای خود را به جنگ‌های بيهوده داده است.

هفتم اسفند، روزی است که ایرانیان باید از همۀ هوش سیاسی و تجربۀ تاریخی خود استفاده کنند تا بتوانند مدیریت کشور را یک گام دیگر به سوی عقلانيت و پرهيز از جنگ و دشمنی پيش ببرند. سیاست، دنیای صفر و صد نیست؛ میدان تدبیر و تاکتیک است. در این میدان، گاهی باید عقب ‌نشست؛ گاهی باید به زیر پرچمی رفت که دیروز برای واژگونی آن تلاش می‌‌کردیم؛ گاهی باید چشم را بست و نام کسی را بر روی کاغذ رأی نوشت که هیچ ارادتی به او نداریم، بلکه نامش آشوب‌گر دل و جان ماست. سیاست، سفرۀ مادر نیست که همیشه غذایی را که دوست داریم، در آنجا ببینیم. گاهی برای نمردن از گرسنگی باید چیزی یافت و خورد؛ وگرنه فردا همین را هم نمی‌یابیم. در میان همۀ گزینه‌ها، اصلاحات به شجاعت، دوراندیشی و تحمل بیشتری نياز دارد و به همین دلیل افتان و خیزان پیش می‌رود. هفتم اسفند، روز هوش‌آزمایی ایرانیان است. روزی است که باید ثابت کنیم هیچ چیز ما را خسته و ناامید نمی‌کند.

رضا بابایی