و اما آرژانتین...!
![و اما آرژانتین...!](https://cdn.parsine.com/thumbnail/MmVjYzAkOehd/MiLLs3pIbSZq8dQJqRxCdShr_50Wkc4jY1ki41nuqlzgATG38T600hDGnsV29RXhJUB_IP96qSVK0zijOaKVCzedW7eE65u4/MmVjYzAkOehd.jpg)
پارسینه: این بازی، امشب و این جام بهترین زمان است برای اینکه آرژانتین برای همیشه از شر خاطره ی جام ۹۴ و پاهای بریده ی مارادونا رها شود،
![](https://static1.parsine.com/servev2/MmVjYzAkOehd/5Uwvb7W7Zm0,/file.jpg)
- کانیگیا یا کانیجیا ظاهرا آن وقت ها ایرانی ها فوتبال را به واسطه های مختلف و گزارشگرهای انگلیسی وعربی می دیدند برای همین اسم ها همه همینطور بود با دو تلفظ مثل گئورگی هاجی، هاگی. حاجی و حتی روبرتو باگیو به جای باجو!-
گل اول را همین کانیگیا زد با یک ضربه ی ایستگاهی با پاس کوتاه و هوشمندانه ی مارادونا، گل دوم باز هم ضربه ی ایستگاهی مارادونا داشت به بازیکن های داخل محوطه اشاره می کرد کانیگیا سمت چپ در عمق فریاد می زد- بعدا فهمیدم می گفته دیگو دیگو- و دیگو امامِ تیزهای جهان - که پیشترها وقتی من به فوتبال می گفتم توتبال با خدا دست داده بود- انگار یکباره متوجه شد بی مکث توپ را به کانیگیا رساند و گل، مگر می شد آرژانتینی نبود؟
مارادونا بعد از همین بازی محروم شد و گفت: "پاهایم را بریدند"، بازی بعدی آرژانتینی ها در زمین آواره و غریبه بودند و بیست سال است که آرژانتین با کابوس پاهای بریده ی دیگو دست وپنجه نرم می کند،
اما در شبی که آرژانتین با برد نیجریه با امتیاز کامل از گروهش صعود کرده و تا همین جا کاپیتان مسی آقای گل و چه گل هایی و ماسکرانو دقیق ترین پاسور شده، وقت آن است که از این کابوس یک بار برای همیشه آزاد شود و فقط به قهرمانی فکر کند، دنبال تیتر نگردید: "آبی آسمانی های قهرمان"
علی عجمی
این تیم در حد قهرمانی نیست
یکم روانتر می نوشتین بهتر نبود من که نفهمیدم چی به چیه ؟