سوم شعبان روز ولادت امام حسین علیه السلام

سوم شعبان ولادت امام حسین است . در ادامه به مناسبت ولادت امام حسین علیه السلام روایاتی در ارتباط این امام همام برای شما همراهان عزیز می آوریم:

با امام حسین علیه السلام بودن

امام صادق علیه السلام می‏فرمایند: «اِقْرَؤُا سُورَةَ الْفَجْرِ فِي فَرَائِضِكُمْ وَ نَوَافِلِكُمْ فَإِنَّهَا سُورَةُ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ % وَ مَن أَدمَنَ قراءَةَ وَ الفَجر كانَ مَعَ الحُسيَن بنِ عَليّ في دَرَجَتِه فِي الجَنَّة؛ [۱] سورة فجر را در نمازهای واجب و مستحب خود بخوانید همانا این سوره حسین بن علی% است هر کس مداومت کند بر قرائت این سوره ، با امام حسین خواهد بود و در جوار جایگاه بهشتی او قرار خواهد گرفت».

آزادی مطلق

امام حسین علیه السلام می‏فرمایند: «افْعَلْ خَمْسَةَ أَشْيَاءَ وَ أَذْنِبْ‏ مَا شِئْتَ‏ فَأَوَّلُ ذَلِكَ لَا تَأْكُلْ رِزْقَ اللَّهِ وَ أَذْنِبْ‏ مَا شِئْتَ‏ وَ الثَّانِي اخْرُجْ مِنْ وَلَايَةِ اللَّهِ وَ أَذْنِبْ‏ مَا شِئْتَ‏ وَ الثَّالِثُ اطْلُبْ مَوْضِعاً لَا يَرَاكَ اللَّهُ وَ أَذْنِبْ‏ مَا شِئْتَ وَ الرَّابِعُ إِذَا جَاءَ مَلَكُ الْمَوْتِ لِيَقْبِضَ رُوحَكَ فَادْفَعْهُ عَنْ نَفْسِكَ وَ أَذْنِبْ‏ مَا شِئْتَ‏ وَ الْخَامِسُ إِذَا أَدْخَلَكَ مَالِكٌ فِي النَّارِ فَلَا تَدْخُلْ فِي النَّارِ وَ أَذْنِبْ‏ مَا شِئْت‏ [۲]؛

پنج کار را انجام بده بعد هر چه خواستی گناه کن ؛ اوّل : روزی خدا را نخور، هر چه خواهی گناه کن؛ دوم : از حکومت و سرپرستی خدا خارج شو، هر چه خواهی گناه کن؛ سوم : جائی را انتخاب کن که خدا تو را نبیند، هر چه خواهی گناه کن؛ چهارم: موقعی که ملک موت (عزرائیل) آمد، رویت را بگیر و او را از خودت دور کن، هر چه می‏خواهی گناه کن؛ پنجم: موقعی که مالک جهنم خواست تو را داخل جهنم کند، داخل نشو و هر چه می‏خواهی گناه کن».

عاجزترین مردم

امام حسین علیه السلام می‏فرمایند: «إِنَّ أَعْجَزَ النَّاسِ‏ مَنْ‏ عَجَزَ عَنِ الدُّعَاءِ وَ إِنَّ أَبْخَلَ النَّاسِ مَنْ بَخِلَ بِالسَّلَام‏ [۳]؛ عاجزترین مردم کسی است که از دعا کردن ناتوان باشد و بخیل‏ترین مردم کسی است که از سلام کردن بخل بورزد».

نام‏گذاری فرزند

امام حسین علیه السلام می‏فرمایند: « لَوْ وُلِدَ لِي مِائَةٌ لَأَحْبَبْتُ‏ أَنْ‏ لَا أُسَمِّيَ‏ أَحَداً مِنْهُمْ إِلَّا عَلِيّاً [۴]؛ اگر ۱۰۰ فرزند برای من متولد شود دوست دارم نام هر یک از آنان را جز علی نگذارم».

[۱]. تفسير مجمع البیان، ابوعلي فضل بن الحسن طبرسی، انتشارات فراهاني، تهران، ۱۳۸۰ش، ج ۱۰، ص ۴۸۰.

[۲]. موسوعة الامام الحسین%، اسوه، قم، ۱۳۸۳ش، ح ۵۵۹.

[۳]. بحار الانوار، ج ۹۰، ص ۲۹۱.

[۴]. همان، ج ۴۴، ص ۲۱۱.