نقش مهم خانواده در ارتباطهای موفق افراد در زندگی

پارسینه: افرادی که در زندگی خود تجربه روابط خوب، شاد، موفقیت آمیز و ایمنی داشته باشند معمولا افرادی هستند که با شخصیت مستحکم، ثابت و پایدار رشد میکنند.
یکی از انواع روابط میان انسان ها، رابطه صمیمانه یا نزدیک است که از آن جمله میتوان به رابطه دوستان، خویشاوندان، والدین و فرزند با یکدیگر نام برد که این نوع رابطه در مقابل روابط رسمی قرار دارد.
در رابطه صمیمانه، ارتباطهای افراد دوستانه و عاطفی است، امّا در رابطه رسمی چنین نیست. چرا که افراد به عنوان اعضای جامعه برای انجام کاری با یکدیگر تعامل و ارتباط برقرار میکنند و در حقیقت، این نوع رابطه خالی از ویژگیهای صمیمانه و عاطفی است به طوری که حتی ممکن است افراد صرفا برای یک بار یکدیگر را ببینند و برای همان یک بار، میان آنها تعامل ایجاد شود. مثل رابطه راننده تاکسی و مسافر، فروشنده و خریدار و یا عابر پیاده و راننده اتومبیل که افراد در طول زندگی روزمره خود تجربه میکنند.
اسماعیلی، روانشناس در رابطه با روابط صمیمانه میان افراد اظهار کرد: روابط صمیمانه یا نزدیک، در قوام شخصیتی افراد بسیار مهم است به گونهای که رشد انگیزشی و شخصیتی افراد تا حد زیادی در نتیجه چگونگی شکل گیری این روابط نزدیک است.
وی بیان کرد: افرادی که در زندگی خود تجربه روابط خوب، شاد، موفقیت آمیز و ایمنی داشته باشند معمولا افرادی هستند که با شخصیت مستحکم، ثابت و پایدار رشد میکنند. به همین خاطر اگر این روابط نزدیک به شکل پایدار به وجود آید در سلامت روان افراد جامعه بسیار موثر است.
این روانشناس با بیان نقش مهم خانواده در شکل گیری روابط صمیمانه تصریح کرد: خانواده، مهم ترین، بهترین و اساسیترین مأمن برای ایجاد روابط صمیمانه و عاطفی افراد است به گونهای که زوجین و اعضای خانواده میتوانند متحد شوند و با یکدیگر احساس یگانگی داشته باشند. زیرا آنها بر این باور هستند که از طریق چنین روابط صمیمانهای میتوانند وجودِ خود را نیز بسط و گسترش دهند.
اسماعیلی گفت: روابط صمیمانه و عاطفی میان افراد نه تنها باعث قوام و ثبات شخصیتی آنها بلکه موجب قدرت دادن به نیروهای انگیزشی شان نیز میشود چرا که آنها مثبت نگر و هدفمند بار میآیند و افقهای وسیعی پیدا میکنند و درصدد دست یافتن به آرزوهای بزرگ خود بر میآیند و برای آنها نیز با تمام وجود تلاش میکنند. از اینرو، همه اینها باعث ایجاد زمینههای رشد و موفقیت افراد، آن هم به شکل سالم میشود.
منبع:باشگاه خبرنگاران
وی تاکید کرد: روابط خانوادگی، روابط خاصی است که بیشتر، از طریق عواطف و اخلاق اداره میشود. از اینرو، افراد برای نظم بخشیدن به روابط اجتماعی خود در زندگی به چندین عامل نیاز دارند که از آن جمله میتوان به اخلاق، عواطف انسانی، نیازهای انسانها به یکدیگر و قانون اشاره کرد که معمولا هریک از این عوامل کارکردهایی دارند.
این روانشناس اذعان کرد: قانون در جامعه باعث برقراری نظم میشود. یعنی تمامی افراد مجبور هستند برخی از خواستههای خود را به خاطر دیگر همنوعان در محیط اجتماعی کنار بگذارند و محدودیتهایی را بپذیرند که در این شرایط، قانون تعیین میکند که افراد جامعه چگونه، کجا و به چه صورت، این محدودیتها را بپذیرند. به طور مثال؛ چراغ قرمز در جامعه بدین معناست که گروهی از افراد باید توقف کنند تا گروهی دیگر که حق تقدم با آن هاست اجازه عبور داشته باشند.
اسماعیلی ادامه داد: برخی از روابط در گروِ اخلاق هستند. به طور مثال؛ فردی با وجود این که از رفاه برخوردار است و اموال قانونی دارد به محض متوجه شدن نیاز همنوعان، با اراده خود و بدون چشم داشت، از بخشی از اموالش چشم پوشی میکند که این عمل به معنای واقعی کلمه اخلاقی است چرا که فرد در این رابطه به دنبال هیچ گونه نفعی نیست و این کار را صرفا به عنوان یک عمل و نشانه کمال انسانی انجام میدهد.
وی افزود: وجود عواطف سالم و اخلاق موضوعی است که باعث قوام زندگی خانواده میشود. زیرا وقتی شخص میتواند زندگی خانوادگی سالمی داشته باشد که خودش از لحاظ اخلاقی و انسانی رشد پیدا کرده باشد. بدین معنی که قانون، احکام و دستورات زندگی برای فرد درونی و عواطف فرد هم سالم و مثبت شده باشد.
این روانشناس با اشاره به برخی از خصوصیات مثبت تصریح کرد: برخی از عواطف و انگیزهها یا خصوصیات، هیجانی هستند که در مناسبتهای بین انسانی نقش حائز اهمیتی دارند. مثل؛ صلح، آرامش، همدلی، مشارکت، گذشت. به همین خاطر است که در تعالیم و آموزههای دینی تاکید شده است که انسانها باید سه ویژگی صلح، عفو و فضل را برای زندگی خانوادگی سر لوحه قرار دهند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: خصوصیات ذکر شده میتوانند نقش بسزایی در موفقیت افراد و تعاملهای اجتماعی آنها برقرار کنند و جهان زیباتری را به وجود آورند که در این میان خانواده به عنوان نخستین کانون شکل گیری وجودی فرد بسیار تعیین کننده است.
وی تاکید کرد: روابط خانوادگی، روابط خاصی است که بیشتر، از طریق عواطف و اخلاق اداره میشود. از اینرو، افراد برای نظم بخشیدن به روابط اجتماعی خود در زندگی به چندین عامل نیاز دارند که از آن جمله میتوان به اخلاق، عواطف انسانی، نیازهای انسانها به یکدیگر و قانون اشاره کرد که معمولا هریک از این عوامل کارکردهایی دارند.
این روانشناس اذعان کرد: قانون در جامعه باعث برقراری نظم میشود. یعنی تمامی افراد مجبور هستند برخی از خواستههای خود را به خاطر دیگر همنوعان در محیط اجتماعی کنار بگذارند و محدودیتهایی را بپذیرند که در این شرایط، قانون تعیین میکند که افراد جامعه چگونه، کجا و به چه صورت، این محدودیتها را بپذیرند. به طور مثال؛ چراغ قرمز در جامعه بدین معناست که گروهی از افراد باید توقف کنند تا گروهی دیگر که حق تقدم با آن هاست اجازه عبور داشته باشند.
اسماعیلی ادامه داد: برخی از روابط در گروِ اخلاق هستند. به طور مثال؛ فردی با وجود این که از رفاه برخوردار است و اموال قانونی دارد به محض متوجه شدن نیاز همنوعان، با اراده خود و بدون چشم داشت، از بخشی از اموالش چشم پوشی میکند که این عمل به معنای واقعی کلمه اخلاقی است چرا که فرد در این رابطه به دنبال هیچ گونه نفعی نیست و این کار را صرفا به عنوان یک عمل و نشانه کمال انسانی انجام میدهد.
وی افزود: وجود عواطف سالم و اخلاق موضوعی است که باعث قوام زندگی خانواده میشود. زیرا وقتی شخص میتواند زندگی خانوادگی سالمی داشته باشد که خودش از لحاظ اخلاقی و انسانی رشد پیدا کرده باشد. بدین معنی که قانون، احکام و دستورات زندگی برای فرد درونی و عواطف فرد هم سالم و مثبت شده باشد.
این روانشناس با اشاره به برخی از خصوصیات مثبت تصریح کرد: برخی از عواطف و انگیزهها یا خصوصیات، هیجانی هستند که در مناسبتهای بین انسانی نقش حائز اهمیتی دارند. مثل؛ صلح، آرامش، همدلی، مشارکت، گذشت. به همین خاطر است که در تعالیم و آموزههای دینی تاکید شده است که انسانها باید سه ویژگی صلح، عفو و فضل را برای زندگی خانوادگی سر لوحه قرار دهند.
وی در پایان خاطرنشان کرد: خصوصیات ذکر شده میتوانند نقش بسزایی در موفقیت افراد و تعاملهای اجتماعی آنها برقرار کنند و جهان زیباتری را به وجود آورند که در این میان خانواده به عنوان نخستین کانون شکل گیری وجودی فرد بسیار تعیین کننده است.
ارسال نظر