خود ارضایی چیست و چرا با رابطه جنسی تفاوت دارد؟

خود ارضایی یکی از روش‌های انحرافی ارضای میل جنسی است، این عمل با انگیزش و تحریک اندام جنسی شخص از سوی خودش و یا آلات مصنوعی انجام می‌گیرد و معمولا انجام آن تا رسیدن به لذت جنسی ادامه پیدا می‌کند. درواقع خودارضایی نوعی تحریک مکانیکی در دستگاه تناسلی است؛ به نحوی که فرد عمدا با خود کاری می‌کند که به تخلیه هیجان منجر شود. این موضوع در میان دختران و پسران و متاسفانه حتی در میان زنان و مردان آمار تلخی دارد.

افرادی که خودارضایی را تجربه می‌کنند فقط برای مدت کوتاهی احساس رضایت و آسودگی دارند و بعد همه چیز برعکس شده و عوارض آن بروز می‌نمایند. این عمل ناشایست عوارض روحی و جسمی متعددی دارد. چنانچه بخواهیم مهم‌ترین عوارض خودارضایی را به صورت موردی بیان کنیم خواهیم داشت:

آسیب‌ها و عوارض جسمی

• از بین رفتن زیبایی
• به هم خوردن تناسب اندام و زشتی هیکل
• ریزش موهای سر
• زود انزالی و دفع بی‌اختیار منی
• بی‌اختیاری ادرار
• ضعف در بینایی و شنوایی همچون شنیدن صدای وزوز در گوش
• کم شدن حافظه و قدرت یادگیری
• ضعف اعصاب و کم شدن قدرت تحمل در برابر مسائل
• بی‌حالی و ضعف همیشگی

آسیب‏‌ها و عوارض روحی و روانی‏

• ضعف حافظه و حواس‏‌پرتی
• اضطراب
• گوشه‌‏گیری و افسردگی
• بی‏‌نشاطی و لذت نبردن از زندگی
• پرخاشگری
• بداخلاقی و تندخویی
• كسالت دائمی و ضعف اراده
• احساس حقارت
• عدم اعتماد به نفس
• احساس گناه و عذاب وجدان

میان خودارضایی و رابطه جنسی با همسر تفاوت‌های بسیار زیادی وجود دارد که سبب می‌شود خودارضایی دارای عوارض زیاد معنوی، روحی و جسمی باشد، اما رابطه جنسی با همسر نه تنها این عوارض را نداشته باشد بلکه زوجین را از لحاظ عاطفی و جسمی و حتی معنوی ارتقاء بدهد. رسیدن به اوج لذت جنسی آن هم از راه درست که با فطرت انسانی سازگار باشد، برای سلامت جسمی و روحی انسان لازم است.

انزال منی که پس از ازدواج و از طریق ارتباط جنسی با همسر صورت می‌گیرد، دارای تفاوت‌هایی با خود ارضایی است که در زیر به صورت خلاصه به آن اشاره می‌شود:

- در ارتباط با همسر چون ارتباط عاطفی ایجاد می‌شود (از طریق ملاعبه و …) سیستم اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک به صورت متعادل تحریک گشته و اندام‌هایی که تحت تاثیر این سیستم‌ها هستند به صورت طبیعی فعالیتشان افزایش یا کاهش می‌یابند (تندی ضربان قلب، تندی تنفس و …)، اما در خودارضایی یا استمنا چون فرد از طریق خیالات و بدون وجود ارتباط عاطفی مستقیم خود را تحریک می‌کند تحریک اعصاب فوق به صورت متعادل صورت نمی‌گیرد و بنابراین فعالیت اعضای تحت تاثیر این اعصاب به صورت غیرطبیعی کاهش یا افزایش می‌یابد و خود باعث عوارض جسمی می‌گردد.

- عمل جنسی که در ازدواج صورت می‌گیرد صرفا قرار گرفتن دو جسم مادی در کنار همدیگر نیست بلکه این عمل ظاهری، محبت به یکدیگر، ایثار و از خودگذشتگی در حق همدیگر و بسیاری از فواید روحی و روانی را در پی دارد ولی خود ارضایی یک انحراف جنسی است که عواقب بسیار وخیمی برای فرد به همراه دارد.

- در ارتباط طبیعی و به خصوص اگر انزال منی از طریق مقاربت صورت گیرد کیسه‌های منی به طور کامل تخلیه شده و ارضای کامل صورت می‌گیرد. ولی در استمنا بستگی به شدت خیالات فرد تخلیه کیسه‌ها متفاوت است و در بعضی مواقع بزرگی بیش از حد پروستات، عدم تخلیه کامل کیسه‌های منی، سوزش ادرار و … بروز می‌دهد.

- خود ارضایی در واقع آمیزش با خود است، لذا تحریک‌کننده و تحریک‌پذیر یک نفر است. همینطور ایجاد کننده شرایط اوج و لذت (گرم شدن، تصور لذت و…) توسط خود ارضا شونده فراهم می‌شود. در این جا تمام وجود فرد (در عین وحدت و یکپارچگی) باید دو پاره شود یکی ارضا شونده و دیگری ارضا کننده، هم گرم‌ کننده و هم گرم‌ شونده و هم نعوظ‌ آور و هم نعوظ پذیر و این دو پاره شدن، بزرگترین آسیب را در سیستم بینایی و ذهنی (عدم تمرکز و…) و در نهایت به بخش روانی شخصیت وارد می‌کند.

- از نظر معنوی نیز بحث ارتکاب گناه و دوری از درگاه حضرت حق مطرح است که در استمنا وجود دارد ولی در ارتباط با مقاربت، انسان حلال الهی را انجام داده است و باعث نزدیکی و قرب به درگاه خداست.

- از نظر روحی روانی نیز حالت احساس گناه، پشیمانی، افسردگی، اضطراب و … که پس از استمنا برای فرد رخ می‌دهد پس از مقاربت طبیعی برای فرد وجود ندارد بلکه برخلاف آن حالت شادی و آرامش روحی ایجاد می‌شود.