.svg)
پسوریازیس چیست؟
پارسینه: معمولا برای هر فردی پیش آمده که پوستش خشک و کمی پوسته پوسته شود و غالبا این شرایط در طول چند روز با استفاده از لوسیون‌های نرم کننده، تغییر نوع صابون مصرفی یا مواد شوینده، یا اجتناب از به کار گیری آلرژن‌های رایج پوست مانند نیکل و برخی مواد نگهدارنده بر طرف خواهد شد.
اما اگر این پوسته‌ها دچار خارش، درد و بروز زخم‌های پوستی شدید شد که از بین نرفتند می‌توان چنین استدلال نمود که فرد به پسوریازیس مبتلا شده است. در ادامه در مورد اینکه چه چیزی باعث ایجاد پسوریازیس می‌شود، چه مشکلات و علائمی خواهد داشت، چگونه تشخیص داده می‌شود و گزینه‌های درمان شما کدام‌ها هستند مطالبی عنوان شده که مرور اجمالی آن‌ها خالی از لطف نیست.
پسوریازیس چیست؟
پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که سبب انباشته شدن سلول‌های پوستی می‌شود. این انباشتگی باعث ایجاد لایه‌های زبر و خشن بر روی سطح پوست می‌شود که اغلب پوسته پوسته شده و قرمز و دردناک خواهند بود. پسوریازیس می‌تواند قسمت‌های مختلفی از بدن را گرفتار کند، اما اغلب در پشت آرنج و زانو، و همچنین پوست سر، پشت کمر، صورت، کف دست و پا رشد می‌کند.
طبق نظر آکادمی پوست آمریکا، عارضه‌ی پسوریازیس تقریبا توانسته ۷.۵ میلیون نفر را در ایالات متحده گرفتار نماید. این بیماری می‌تواند در هر سنی به وجود آید، اما غالبا برای اولین بار در بین سنین ۱۵ تا ۳۰ سالگی یا بین ۵۰ تا ۶۰ سالگی ایجاد می‌شود. اکثر افراد مبتلا به این بیماری دارای پسوریازیس خفیف تا متوسط هستند، اما ۲۰ درصد از افراد مبتلا دارای پسوریازیس متوسط تا شدید می‌باشند و این امر بدان معناست که این عارضه، بیش از ۵ درصد از سطح بدن این افراد را پوشش می‌دهد.
پسوریازیس می‌تواند در مردان و زنان و افرادی با نژاد های مخلف به طور یکسان رخ دهد. پسوریازیس انواع مختلفی دارد، اما شایع‌ترین نوع آن که ۸۰ تا ۹۰ درصد از بیماران پسوریازیس با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، پسوریازیس پلاک دار نامیده می‌شود. شایعات زیادی در این رابطه شنیده می‌شود که پسوریازیس مسری است، اما این گونه نیست؛ بنابراین اگر بثورات پوست شما به طور تصادفی با فرد دیگری تماس پیدا کند و یا فرد دیگری آن‌ها را لمس کند، لازم نیست نگران ابتلای آن فرد به این بیماری باشید. اما بثورات می‌تواند ناخوشایند و نابهنجار به نظر برسند و اگر در قسمتی از بدن باشند که به طور منظم در معرض دید عموم قرار دارد می‌توانند باعث خجالت زدگی و شرمندگی فرد مبتلا شوند.
چه چیزی باعث بروز پسوریازیس می‌شود؟
به راستی، هنوز هم محققان عرصه‌ی پزشکی به درستی نمی‌دانند که دقیقا چه چیزی باعث بروز پسوریازیس می‌شود. تنها چیزی که محققان توانسته اند به آن پی ببرند این است که: گلبول‌های سفید خون بدن انسان‌ها که سلول‌های T. نامیده می‌شوند، و وظیفه‌ی اصلی آن‌ها مراقبت و دفاع از بدن انسان است، به اشتباه فکر می‌کنند که بدن مورد حمله‌ی ویروس‌ها و باکتری‌های بیگانه قرار گرفته و بنابراین شروع به تولید پروتئین‌هایی می‌کنند که باعث التهاب می‌گردد.
دکتر بابی بوکا، متخصص پوست و درماتولوژی بیمارستان نیویورک در این خصوص اذعان داشته است که در پاسخ به تولید این پروتئین‌های التهابی، سلول‌های پوستی (کراتینوسیت ها) مداوما تکثیر می‌شوند، اما پوست قدیمی نمی‌تواند به همان سرعت پوست ریزی کند و لذا متراکم و سخت شده و پلاک‌ها تشکیل می‌شوند.
به طور معمول، در افرادی که پسوریازیس ندارند، اپیدرم (لایه بیرونی پوست) در هر ۲۸ روز یک بار تجدید می‌شود. اما در یک بیمار مبتلا به پسوریازیس، هر ۷ روز یک بار این اتفاق می‌افتد.
در اینجا عواملی ذکر شده اند که بنا به نظر کارشناسان ممکن است خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش دهند. در حالی که نمی‌توان گفت که این عوامل دقیقا علت اصلی شروع پسوریازیس هستند، لکن می‌توانند نقطه‌ی شروعی برای این بیماری باشند و به کرات مشاهده شده که با تغییر این عوامل، علائم پسوریازیس نیز بهبود یافته اند.
عفونت‌ها
استرس
بعضی از دارو‌ها
داشتن پوستی خشک
آسیب پوستی یا آفتاب سوختگی
سیگار کشیدن
نوشیدن مقدار زیادی الکل
کمبود ویتامین دی
انواع پسوریازیس
پسوریازیس پلاک دار رایج‌ترین نوع پسوریازیس است و با ضایعات پوستی قرمز یا صورتی همراه می‌باشد.
پسوریازیس خال دار نیز سبب بروز زخم‌های کوچک و قرمزی می‌شود که می‌تواند تمام بدن، بازو‌ها و پا‌ها را فرا گیرد. این دومین نوع پسوریازیس است که بسیار رایج می‌باشد.
پسوریازیس معکوس معمولا در چین‌های پوستی به عنوان مثال در زیر بغل و یا پشت زانوی پا، زیر سینه‌ها یا در ناحیه‌ی لب و یا کشاله ران مشاهده می‌شود.
پسوریازیس چرک دانه‌ای یا کورک دار یک نوع نادر از پزوریازیس است که سبب بروز حفره‌های کوچک و چرکینی در پوست می‌شود.
پسوریازیس اریترودرمیک بسیار نادر است، اما یک بیماری بسیار جدی و خطرناک می‌باشد. این بیماری می‌تواند بیش از ۷۵ درصد از بدن را بپوشاند و باعث می‌شود که پوست به صورت لایه لایه در آمده و بریزد.
علائم پسوریازیس چیست؟
پسوریازیس می‌تواند در هر جایی از بدن رخ دهد، اما شایع‌ترین نوع پسوریازیس، پزوریازیس نوع پلاک دار است که معمولا در آرنج، زانو و یا پوست سر قابل مشاهده می‌باشد.
علائم هشدار دهنده پزوریازیس به شرح زیر می‌باشند.
روندا کلین یکی از متخصصین پوست گروه پوستی کانکتیکات در این خصوص می‌گوید لکه‌های پوستی که دارای رنگ صورتی یا قرمز بوده و قسمت بالای آن‌ها به رنگ نقره‌ای در آمده است جزو علایم هشدار دهنده‌ی پسوریازیس هستند. این لکه‌های پوستی ممکن است با احساس خارش یا درد همراه باشند و تقریبا چنین به نظر می‌رسد که پوست سوخته و یا مجروح شده است. اگر شما سعی کنید یکی از پلاک‌ها را از روی پوستتان بردارید، به علت وجود رگ‌های خونی موجود در آن، خون ریزی به راه خواهد افتاد و علاوه بر این، یکی دیگر از نشانه‌های رایج پزوریازیس این است که این پلاک‌ها معمولا متقارن هستند، به عبارت دیگر، اگر این لکه‌ها در یک طرف بدن مشاهده شوند، اغلب به صورت متقارن در قسمت دیگر بدن نیز قابل مشاهده می‌باشند.
ناخن‌هایی با اشکال غیر طبیعی:
علائم پسوریازیس ممکن است بر روی ناخن نیز تاثیر بگذارد. دکتر بوکا در این مورد می‌گوید: "ناخن‌هایی با شکل‌های عجیب و غریب، ناخن‌های دارای حفره یا شیار دار، یا نقاط چرکین در زیر ناخن می‌تواند علائمی از ابتلا به پزوریازیس باشند.
تغییرات دهانی:
دکتر بوکا می‌گوید: پزوریازیس می‌تواند بر روی زبان شما نیز تاثیر بگذارد و باعث شود زبان همانند یک کویر تکه تکه به نظر برسد. البته این اتفاق تنها در انواع پزوریازیس بسیار پیشرفته رخ می‌دهد.
چگونه می‌توان پسوریازیس را تشخیص داد؟
معمولا، اگر فرد به نوع رایج پسوریازیس پلاک دار مبتلا شده باشد، متخصص پوست فقط با نگاه کردن به پوست شما و به دست آوردن یک تاریخچه پزشکی کامل، این مورد را تشخیص خواهد داد.
انتظار می‌رود که پزشک، سوالات زیادی را در مورد علائم و اینکه چه مدت این علائم را تجربه کرده اید، دارو‌هایی که مصرف کرده اید، شیوه زندگی تان (از جمله اینکه آیا سیگار می‌کشید یا نه، در هر شبانه روز چه مقدار می‌خوابید) سابقه خانوادگی شما و موارد متعددی سوالاتی را مطرح کند. گاهی اوقات ممکن است به بیوپسی (نمونه بافتی) برای تأیید تشخیص پسوریازیس، و تحلیل بیشتر، نیاز باشد.
آرتریت پسوریاتیک چیست؟
چهار نفر از هر ۱۰ نفری که پسوریازیس دارند، اختلالی به نام آرتریت پسوریاتیک را تجربه می‌کنند که می‌تواند باعث تورم، سختی، خشکی و درد در قسمت‌های مختلف بدن شود؛ بنابراین پزشک شما ممکن است دست ها، مچ پا و پا‌های شما را بررسی کند و از شما بپرسد که آیا ناراحتی یا دردی را در انگشتان دست یا پای خود احساس می‌کنید یا خیر؟
دکتر کلیین می‌گوید: "به طور کلی، بدترین چیز در آرتریت پسوریاتیک، صبح هنگام یعنی همان زمانی است که از خواب بر می‌خیزید و این درد را در قسمت‌های مختلف بدن احساس می‌کنید، و علاوه بر این این اختلال درست همانند ورم مفاصل هر روز بدتر می‌شود.
گر چه ارتباط بین پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک تنها تا حدودی درک شده است، اما آخرین اخبار حاکی از آن است که همان طور که تحقیقات چند سال گذشته گزارش داده بودند متأسفانه بیماران مبتلا به پسوریازیس در معرض خطر بیشتر و جدی‌تر ابتلا به چاقی، افسردگی و بیماری‌های قلبی عروقی (حمله قلبی، سکته مغزی) قرار دارند که گاهی اوقات منجر به مرگ آن‌ها می‌شود.
دکتر بوکا در این خصوص می‌گوید تمام این التهاب‌هایی که ما در غشای میانی پوست می‌بینیم، در واقع التهاب‌هایی هستند که احتمالا در پایین‌ترین لایه‌ی اندام‌ها رخ داده اند. اگر پسوریازیس دارید، پزشک ممکن است راهنمایی‌هایی را برای تغییر شیوه‌ی زندگیتان به شما پیشنهاد کند. این پیشنهادات ممکن است شامل خوردن غذا‌های مغذی بیشتر و انجام تمرینات ورزشی بیشتر، ملاقات با یک متخصص بهداشت روان و یا اقداماتی برای کاهش فشار خون یا کلسترول باشند.
شایع‌ترین درمان پسوریازیس چیست؟ و چگونه می‌توان از آن پیشگیری نمود؟
خبر بد این است که پسوریازیس یک بیماری مزمن و لاعلاج است، بنابراین اگر شما بدان مبتلا شده اید، احتمالا این شرایطی است که برای باقی عمر گریبان گیرتان خواهد بود. چرا که در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد. اما اخبار خوبی نیز در رابطه با این بیماری وجود دارد. نشانه‌ها می‌توانند به مرور زمان کاهش یابند و گزینه‌های درمانی متعددی وجود دارد که هم اکنون از همیشه موثرتر هستند و می‌توانند به شما کمک کنند تا علائم این بیماری را تقلیل دهید
درمان‌های رایج پسوریازیس عبارتند از:
دارو‌های موضعی، مانند کرم‌های استروئیدی، ویتامین D. یا ترکیبی
دارو‌های خوراکی شامل آپرمیلاست، آیتورتین، متوترکسات و سیکلوسپورین
لیزر یا نور درمانی
درمان‌های بیولوژیکی
به یاد داشته باشید که اگر فکر می‌کنید ممکن است به پسوریازیس مبتلا شده باشید، مجبور نیستید در سکوت از این بیماری رنج ببرید. این چیزی نیست که بخواهید به خاطرش شرمنده باشید. پس بهتر است به دیدار یک متخصص پوست بروید تا بتوانید به درستی درمان شوید، از شر بثورات خلاص شوید و با اعتماد به نفس بیشتری زندگی کنید.
پسوریازیس چیست؟
پسوریازیس یک بیماری خود ایمنی مزمن است که سبب انباشته شدن سلول‌های پوستی می‌شود. این انباشتگی باعث ایجاد لایه‌های زبر و خشن بر روی سطح پوست می‌شود که اغلب پوسته پوسته شده و قرمز و دردناک خواهند بود. پسوریازیس می‌تواند قسمت‌های مختلفی از بدن را گرفتار کند، اما اغلب در پشت آرنج و زانو، و همچنین پوست سر، پشت کمر، صورت، کف دست و پا رشد می‌کند.
طبق نظر آکادمی پوست آمریکا، عارضه‌ی پسوریازیس تقریبا توانسته ۷.۵ میلیون نفر را در ایالات متحده گرفتار نماید. این بیماری می‌تواند در هر سنی به وجود آید، اما غالبا برای اولین بار در بین سنین ۱۵ تا ۳۰ سالگی یا بین ۵۰ تا ۶۰ سالگی ایجاد می‌شود. اکثر افراد مبتلا به این بیماری دارای پسوریازیس خفیف تا متوسط هستند، اما ۲۰ درصد از افراد مبتلا دارای پسوریازیس متوسط تا شدید می‌باشند و این امر بدان معناست که این عارضه، بیش از ۵ درصد از سطح بدن این افراد را پوشش می‌دهد.
پسوریازیس می‌تواند در مردان و زنان و افرادی با نژاد های مخلف به طور یکسان رخ دهد. پسوریازیس انواع مختلفی دارد، اما شایع‌ترین نوع آن که ۸۰ تا ۹۰ درصد از بیماران پسوریازیس با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، پسوریازیس پلاک دار نامیده می‌شود. شایعات زیادی در این رابطه شنیده می‌شود که پسوریازیس مسری است، اما این گونه نیست؛ بنابراین اگر بثورات پوست شما به طور تصادفی با فرد دیگری تماس پیدا کند و یا فرد دیگری آن‌ها را لمس کند، لازم نیست نگران ابتلای آن فرد به این بیماری باشید. اما بثورات می‌تواند ناخوشایند و نابهنجار به نظر برسند و اگر در قسمتی از بدن باشند که به طور منظم در معرض دید عموم قرار دارد می‌توانند باعث خجالت زدگی و شرمندگی فرد مبتلا شوند.
چه چیزی باعث بروز پسوریازیس می‌شود؟
به راستی، هنوز هم محققان عرصه‌ی پزشکی به درستی نمی‌دانند که دقیقا چه چیزی باعث بروز پسوریازیس می‌شود. تنها چیزی که محققان توانسته اند به آن پی ببرند این است که: گلبول‌های سفید خون بدن انسان‌ها که سلول‌های T. نامیده می‌شوند، و وظیفه‌ی اصلی آن‌ها مراقبت و دفاع از بدن انسان است، به اشتباه فکر می‌کنند که بدن مورد حمله‌ی ویروس‌ها و باکتری‌های بیگانه قرار گرفته و بنابراین شروع به تولید پروتئین‌هایی می‌کنند که باعث التهاب می‌گردد.
دکتر بابی بوکا، متخصص پوست و درماتولوژی بیمارستان نیویورک در این خصوص اذعان داشته است که در پاسخ به تولید این پروتئین‌های التهابی، سلول‌های پوستی (کراتینوسیت ها) مداوما تکثیر می‌شوند، اما پوست قدیمی نمی‌تواند به همان سرعت پوست ریزی کند و لذا متراکم و سخت شده و پلاک‌ها تشکیل می‌شوند.
به طور معمول، در افرادی که پسوریازیس ندارند، اپیدرم (لایه بیرونی پوست) در هر ۲۸ روز یک بار تجدید می‌شود. اما در یک بیمار مبتلا به پسوریازیس، هر ۷ روز یک بار این اتفاق می‌افتد.
در اینجا عواملی ذکر شده اند که بنا به نظر کارشناسان ممکن است خطر ابتلا به پسوریازیس را افزایش دهند. در حالی که نمی‌توان گفت که این عوامل دقیقا علت اصلی شروع پسوریازیس هستند، لکن می‌توانند نقطه‌ی شروعی برای این بیماری باشند و به کرات مشاهده شده که با تغییر این عوامل، علائم پسوریازیس نیز بهبود یافته اند.
عفونت‌ها
استرس
بعضی از دارو‌ها
داشتن پوستی خشک
آسیب پوستی یا آفتاب سوختگی
سیگار کشیدن
نوشیدن مقدار زیادی الکل
کمبود ویتامین دی
انواع پسوریازیس
پسوریازیس پلاک دار رایج‌ترین نوع پسوریازیس است و با ضایعات پوستی قرمز یا صورتی همراه می‌باشد.
پسوریازیس خال دار نیز سبب بروز زخم‌های کوچک و قرمزی می‌شود که می‌تواند تمام بدن، بازو‌ها و پا‌ها را فرا گیرد. این دومین نوع پسوریازیس است که بسیار رایج می‌باشد.
پسوریازیس معکوس معمولا در چین‌های پوستی به عنوان مثال در زیر بغل و یا پشت زانوی پا، زیر سینه‌ها یا در ناحیه‌ی لب و یا کشاله ران مشاهده می‌شود.
پسوریازیس چرک دانه‌ای یا کورک دار یک نوع نادر از پزوریازیس است که سبب بروز حفره‌های کوچک و چرکینی در پوست می‌شود.
پسوریازیس اریترودرمیک بسیار نادر است، اما یک بیماری بسیار جدی و خطرناک می‌باشد. این بیماری می‌تواند بیش از ۷۵ درصد از بدن را بپوشاند و باعث می‌شود که پوست به صورت لایه لایه در آمده و بریزد.
علائم پسوریازیس چیست؟
پسوریازیس می‌تواند در هر جایی از بدن رخ دهد، اما شایع‌ترین نوع پسوریازیس، پزوریازیس نوع پلاک دار است که معمولا در آرنج، زانو و یا پوست سر قابل مشاهده می‌باشد.
علائم هشدار دهنده پزوریازیس به شرح زیر می‌باشند.
روندا کلین یکی از متخصصین پوست گروه پوستی کانکتیکات در این خصوص می‌گوید لکه‌های پوستی که دارای رنگ صورتی یا قرمز بوده و قسمت بالای آن‌ها به رنگ نقره‌ای در آمده است جزو علایم هشدار دهنده‌ی پسوریازیس هستند. این لکه‌های پوستی ممکن است با احساس خارش یا درد همراه باشند و تقریبا چنین به نظر می‌رسد که پوست سوخته و یا مجروح شده است. اگر شما سعی کنید یکی از پلاک‌ها را از روی پوستتان بردارید، به علت وجود رگ‌های خونی موجود در آن، خون ریزی به راه خواهد افتاد و علاوه بر این، یکی دیگر از نشانه‌های رایج پزوریازیس این است که این پلاک‌ها معمولا متقارن هستند، به عبارت دیگر، اگر این لکه‌ها در یک طرف بدن مشاهده شوند، اغلب به صورت متقارن در قسمت دیگر بدن نیز قابل مشاهده می‌باشند.
ناخن‌هایی با اشکال غیر طبیعی:
علائم پسوریازیس ممکن است بر روی ناخن نیز تاثیر بگذارد. دکتر بوکا در این مورد می‌گوید: "ناخن‌هایی با شکل‌های عجیب و غریب، ناخن‌های دارای حفره یا شیار دار، یا نقاط چرکین در زیر ناخن می‌تواند علائمی از ابتلا به پزوریازیس باشند.
تغییرات دهانی:
دکتر بوکا می‌گوید: پزوریازیس می‌تواند بر روی زبان شما نیز تاثیر بگذارد و باعث شود زبان همانند یک کویر تکه تکه به نظر برسد. البته این اتفاق تنها در انواع پزوریازیس بسیار پیشرفته رخ می‌دهد.
چگونه می‌توان پسوریازیس را تشخیص داد؟
معمولا، اگر فرد به نوع رایج پسوریازیس پلاک دار مبتلا شده باشد، متخصص پوست فقط با نگاه کردن به پوست شما و به دست آوردن یک تاریخچه پزشکی کامل، این مورد را تشخیص خواهد داد.
انتظار می‌رود که پزشک، سوالات زیادی را در مورد علائم و اینکه چه مدت این علائم را تجربه کرده اید، دارو‌هایی که مصرف کرده اید، شیوه زندگی تان (از جمله اینکه آیا سیگار می‌کشید یا نه، در هر شبانه روز چه مقدار می‌خوابید) سابقه خانوادگی شما و موارد متعددی سوالاتی را مطرح کند. گاهی اوقات ممکن است به بیوپسی (نمونه بافتی) برای تأیید تشخیص پسوریازیس، و تحلیل بیشتر، نیاز باشد.
آرتریت پسوریاتیک چیست؟
چهار نفر از هر ۱۰ نفری که پسوریازیس دارند، اختلالی به نام آرتریت پسوریاتیک را تجربه می‌کنند که می‌تواند باعث تورم، سختی، خشکی و درد در قسمت‌های مختلف بدن شود؛ بنابراین پزشک شما ممکن است دست ها، مچ پا و پا‌های شما را بررسی کند و از شما بپرسد که آیا ناراحتی یا دردی را در انگشتان دست یا پای خود احساس می‌کنید یا خیر؟
دکتر کلیین می‌گوید: "به طور کلی، بدترین چیز در آرتریت پسوریاتیک، صبح هنگام یعنی همان زمانی است که از خواب بر می‌خیزید و این درد را در قسمت‌های مختلف بدن احساس می‌کنید، و علاوه بر این این اختلال درست همانند ورم مفاصل هر روز بدتر می‌شود.
گر چه ارتباط بین پسوریازیس و آرتریت پسوریاتیک تنها تا حدودی درک شده است، اما آخرین اخبار حاکی از آن است که همان طور که تحقیقات چند سال گذشته گزارش داده بودند متأسفانه بیماران مبتلا به پسوریازیس در معرض خطر بیشتر و جدی‌تر ابتلا به چاقی، افسردگی و بیماری‌های قلبی عروقی (حمله قلبی، سکته مغزی) قرار دارند که گاهی اوقات منجر به مرگ آن‌ها می‌شود.
دکتر بوکا در این خصوص می‌گوید تمام این التهاب‌هایی که ما در غشای میانی پوست می‌بینیم، در واقع التهاب‌هایی هستند که احتمالا در پایین‌ترین لایه‌ی اندام‌ها رخ داده اند. اگر پسوریازیس دارید، پزشک ممکن است راهنمایی‌هایی را برای تغییر شیوه‌ی زندگیتان به شما پیشنهاد کند. این پیشنهادات ممکن است شامل خوردن غذا‌های مغذی بیشتر و انجام تمرینات ورزشی بیشتر، ملاقات با یک متخصص بهداشت روان و یا اقداماتی برای کاهش فشار خون یا کلسترول باشند.
شایع‌ترین درمان پسوریازیس چیست؟ و چگونه می‌توان از آن پیشگیری نمود؟
خبر بد این است که پسوریازیس یک بیماری مزمن و لاعلاج است، بنابراین اگر شما بدان مبتلا شده اید، احتمالا این شرایطی است که برای باقی عمر گریبان گیرتان خواهد بود. چرا که در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد. اما اخبار خوبی نیز در رابطه با این بیماری وجود دارد. نشانه‌ها می‌توانند به مرور زمان کاهش یابند و گزینه‌های درمانی متعددی وجود دارد که هم اکنون از همیشه موثرتر هستند و می‌توانند به شما کمک کنند تا علائم این بیماری را تقلیل دهید
درمان‌های رایج پسوریازیس عبارتند از:
دارو‌های موضعی، مانند کرم‌های استروئیدی، ویتامین D. یا ترکیبی
دارو‌های خوراکی شامل آپرمیلاست، آیتورتین، متوترکسات و سیکلوسپورین
لیزر یا نور درمانی
درمان‌های بیولوژیکی
به یاد داشته باشید که اگر فکر می‌کنید ممکن است به پسوریازیس مبتلا شده باشید، مجبور نیستید در سکوت از این بیماری رنج ببرید. این چیزی نیست که بخواهید به خاطرش شرمنده باشید. پس بهتر است به دیدار یک متخصص پوست بروید تا بتوانید به درستی درمان شوید، از شر بثورات خلاص شوید و با اعتماد به نفس بیشتری زندگی کنید.
منبع:بهداشت نیوز
ارسال نظر