بیست تومانی زمان ناصرالدین‌شاه قاجار/ عکس

به چیزی که در بالای اسکناس چاپ شده توجه بفرمایید که نوشته« فقط در اصفهان ادا خواهد شد»! امتیاز چاپ اسکناس و امتیاز اکتشاف و استخراج و بهر برداری نفت و امتیاز کمرکات به بیگانگان هر یک آسیب جدی به ایران وارد ساخت ولی ولی حقیقت این است که امتیاز انحصاری چاپ و توزیع اسکناس که به بانک انگلیسی شاهنشاهی داده شده بود بیش از هر امتیازی به ایران زیان رسانید. زیرا با برنامه ریزی که استعمار با بهره گیری از آن امتیاز پیش برد بنا بر شیوه توزیع اسکناس در نهایت چرخه پولی در ایران چنان مختل شد که تمامی تولیدات بومی به ویژه قماش بافی و جوراب بافی و تولیدات چرم و فلزکاری در کشور مختل شد که ایران در همه این تولیدات بومی مزیت کامل داشت و می توانست به خوبی با کالای وارداتی رقابت کند و به بازارهای منطقه نیز به راحتی صادر می شد و ثروت آفرین بود یک سره با امتیاز چاپ اسکناس و با کاری که بانک شاهنشاهی انگلستان انجام داد به زمین خورد و تولید بومی صنایع مهم داخلی نابود شد، زیرا شیوه توزیع اسنکاس چاپ بانک استعماری انگلستان منجر به ‌آن شد تا تولیدات نتواند در سطح کشور به فروش برسد. برای نمونه پارچه های نفیس اصفهان و کاشان و یزد و جوراب اصفهان و گیوه و جاجیم و گلیم و فرش و تولیدات چرمی و کفش و چکمه چرمی تولید ایران و ساخته های فلزی تولید ایران دیگر نمی توانست در خود بازار دخلی به فروش برسد زیرا با برهم زده شدن چرخه پولی در ایران از سوی بانک شاهنشاهی استعماری انگلیس تولید کننده کالای داخلی نمی توانست پول تولید خود را دریافت کند و روز به روز محدود و محدودتر شد و در نهایت در برابر واردات گسترده کالاهای مشابه از انگلستان به نابودی کشده شده، فقر بر زندگی تولید کننده ایرانی حاکم گردید. آن نوشته چاپ شده در بالای اسکناس های «تومان» که درآغاز بدان اشاره شد نمایانگر روشی شوم بود که بانک استعماری شاهنشاهی انگلیسی بدان شیوه چرخه پولی در ایران را مختل کرد تا تولید کننده ایرانی نتواند کالای خود را در شهری دیگر بفروش برساند زیرا امکان دریافت پول ان کالا را نداشت و تبدیل پول محدوده ها به پول قابل گردش در محل کار تولید کننده در نهایت هزینه ای هنگفت بر تولید آوار می کرد و بهای تمام شده را بسیار بالا می برد. بانک استعماری شاهنشاهی انگلیسی با گرد آوری سکه های نقره و حتا با خرید گسترده طلا از بازار و در حقیقت از دسترس بیرون بردن فلزات گرانبهایی که سکه از آن فلزات ضرب می شد چاره ای مگر بکار بردن اسکناس های چاپ بانک استعماری شاهنشاهی انگلیسی برای ملت ایران نگذاشته بود و در عمل چرخه پولی ر ا منحصر به خود ساخته و با محدود کردن گردش پول در بیش از یازده محدوده کوچک در بازه ای کوتاه توانست تولیدات بومی که ایران در ان مزیت کامل داشت را به نابودی بکشاند تا استعمارگران انگلیسی بتوانند به جای تولیدات بومی ایرانی برای نمونه پارچه های تولید خود و تولیدات فلزی و ..و... صابون تولید انگلیس و کفش تولید انگلیس و..و...و.. را به جای تولید های بومی را در بازارهای سراسر ایران بفروش برسانند! امتیاز انحصاری چاپ اسکناس با اسکناس تومان روشی برای انگلستان شد که همه تولیدات بومی ایران را زمین گیر کند و این کار انگلستان سبب گسترش فقر در ایران گردید! برای همین هست که این خبر که بناست پول ملی به نام پول انگلیسی«تومان» نام گذاری شود بسیار زشت و در اصل توهین به ملت ایران است. تومان نام برنامه ای شوم برای نابودی مشاغل بومی در ایران بوده است. گفتنی است که در تمام تاریخ ایران هیچگاه نام پول رسمی ایران، تومان نبوده است! با تاکید تکرار می شود که هیچ گاه نام تومان نام رسمی پول ملی ایران نبوده است. در دوران قاجار هم نام پول ملی ایران تومان نبوده است.در دوران قاجار، واحد پول ملی ایران «قران» بود. قران سکه‌ای نقره‌ای بود و ارزش هر قران برابر با هزار دینار بود. گفتنی است که افزون بر سکه های نقره ای «قران»، سکه‌های دیگری نیز وجود داشت که برای پرداخت‌های کوچک‌تر بکار می‌رفت، نام آن واحد های خرد پولی، شاهی، دینار بود . نکته اینجاست که «تومان» در دوران قاجار نه نام واحد رسمی پول، بلکه واحد شمارش بوده است که آن واحد شمارش را برای پول نیز بکار می بردند، چنانکه هر تومان برابر با ۱۰ قران بود. زشت تر از این تصمیم در حوزه پولی نیست که نام تومان که یاد آور تحقیر ملی و هدف گذاری استعمار برای نابودی تولید بومی در ایران بوده که سبب کسترش فقر و فلاکت و زجر مضاعف ملت ایران شده بوده است را بخواهند آن هم امروزه که خیلی هم دم از استقلال می زنند بر روی پول ملی بگذرند! حقیقت این است که زشت تر از این نمی باشد که نام پول ملی ایران را «تومان» بگذارند.

امتیاز شوم و استعماری چاپ و پخش انحصاری اسکناس که در دوران قاجاریه به انکلیسی ها واگذار شد زیانبار ترین امتیازی بوده که تا به امروز به بیگانگان واگذار شده است.
به چیزی که در بالای اسکناس چاپ شده توجه بفرمایید که نوشته« فقط در اصفهان ادا خواهد شد»!
بی گفتگو امتیاز انحصاری چاپ و پخش اسکناس، امتیاز اکتشاف و استخراج و بهر برداری نفت ملت ایران و نیز امتیاز انحصاری بهره بردای از گمرکات ایران که در دوران قاجاری به بیگانگان واگذار شد هر سه امتیاز بسیار زیان بار و ویرانگر بود و هر یک آسیب جدی به ایران وارد ساخت. ولی... ولی حقیقت این است که امتیاز انحصاری چاپ و توزیع اسکناس که به استثمارگران انگلیسی با بانک شاهنشاهی انگلیسی داده شده بود بیش از هر امتیاز دیگری مستقیم به ایران و زندگانی ملت ایران زیان رساند.


به چیزی که در بالای اسکناس چاپ شده توجه بفرمایید که نوشته« فقط در اصفهان ادا خواهد شد»!
بی گفتگو امتیاز انحصاری چاپ و پخش اسکناس، امتیاز اکتشاف و استخراج و بهر برداری نفت ملت ایران و نیز امتیاز انحصاری بهره بردای از گمرکات ایران که در دوران قاجاری به بیگانگان واگذار شد هر سه امتیاز بسیار زیان بار و ویرانگر بود و هر یک آسیب جدی به ایران وارد ساخت. ولی... ولی حقیقت این است که امتیاز انحصاری چاپ و توزیع اسکناس که به استثمارگران انگلیسی با بانک شاهنشاهی انگلیسی داده شده بود بیش از هر امتیاز دیگری مستقیم به ایران و زندگانی ملت ایران زیان رساند. زیرا با شیوه ای که بانک استثماری شاهنشاهی انگلستان در ایران با بهره گیری از آن امتیاز در پیش گرفت در نهایت چرخه پولی ایران را آن چنان مختل ساخت که تمامی تولیدات بومی، و به ویژه آن صنعت هایی که ایران در آن مزیت کامل داشت زمین گیر شد و برخی از آن صنایع هم برای همیشه نابود گردید. صنعت قماش و پارچه بافی و صنعت جوراب بافی و صنایع تولیدات چرمی از ساخت زین تا تولید کفش و چکمه چرمی و صنایع فلزکاری از تولید یراق زین تا تولید ضروف و قفل و یراق و چرخ و محور و هر کار فلزی که در ایارن تولید می شد همه و همه با شیوه ای که در چرخه پولی ایران بانک استثماری انگلستان پیش گرفته بود زمین خورد و تولید کننده ایرانی به خاک سیاه نشست و تولید ایرانی برای دوره ای دراز در ایران به خاموشی رفت! همه آن صنایع تولیداتی داشت که ایران در همه آن تولیدهای بومی مزیت کامل داشت و می توانست به خوبی با کالای وارداتی رقابت کند و حتا با داشتن کیفیتی عالی و بهای تمام شده رقابت پذیر همه آن کالاهای ایرانی به بازارهای خارج از ایران به راحتی صادر می شد تولیداتی که قرن ها بود سبب ثروت آفرین برای ملت ایران شده بود با شیوه گردش پولی بانک شاهنشاهی انگلستان و با چاپ اسکناس شومی به نام «تومان»یک سره به زمین خورد و تولید بومی صنایع مهم داخلی نابود شد، زیرا شیوه توزیع اسنکاس چاپ بانک استثماری انگلستان منجر به ‌آن شد تا تولیدات بومی ایرانی نتواند در سطح کشورمان به فروش برسد. برای نمونه پارچه های نفیس اصفهان و کاشان و یزد و جوراب اصفهان و گیوه و جاجیم و گلیم و فرش و تولیدات چرمی و کفش و چکمه چرمی تولید ایران و ساخته های فلزی تولید ایران دیگر نمی توانست در بازار دخلی به بهایی رقابتی به فروش برسد زیرا با برهم زده شدن چرخه پولی در ایران از سوی بانک شاهنشاهی استثماری انگلیس تولید کننده کالای داخلی نمی توانست پول تولید خود را دریافت کند و اگر پول محدود به بازار دیگری را دریافت می کرد برای تبدیل آن پول باید بهایی گزاف می پرداخت و ا ین رویه چون سبب افزایش بهای تولید داخلی می شد روز به روز بازار تولید کننده ایرانی را محدود و محدودتر ساخت و کار را به جایی رسانید که تولبدات بومی در برابر کالاهای وارداتی از انگلستان گرانتر شود و به ناچار بازار را به کالای وارداتی واگذار کند و این گونه بود که تولید بومی داخلی به نابودی کشده شد و فقری سهمگین و تحمیلی بر زندگی ایرانیان با اسکناس «تومان» مسطولی و حاکم گردید. آن نوشته چاپ شده در بالای اسکناس های «تومان» که درآغاز بدان اشاره شد نمایانگر همان روش شوم بانک استثماری شاهنشاهی انگلیس می باشد که استثمارگران انگلیسی بدان شیوه چرخه پولی در ایران را مختل ساختند تا تولید کننده ایرانی نتواند کالای خود را در شهری دیگر بفروش برساند و چنانچه هم که می خواست کالای خود را بفروشد ناچار به پردخت مبلغی گزاف برای تبدیل پول خریدار به پولی بود که در شهر خودش بتواند آن پول را خرج کند. این شیوه در نهایت هزینه ای هنگفت بر تولید بومی ایرانی آوار می کرد و بهای تمام شده را بسیار بالا می برد. بانک استثماری شاهنشاهی انگلیسی با گرد آوری سکه های نقره و حتا با خرید گسترده نقره و طلا از بازار و در حقیقت از دسترس بیرون بردن فلزات گرانبهایی که سکه از آن فلزات ضرب می شد چاره ای مگر بکار بردن اسکناس های چاپ آن بانک استثماری برای ملت ایران نگذاشته بود و در عمل چرخه پولی ر ا منحصر به خود ساخته و با محدود کردن گردش پول در بیش از یازده محدوده کوچک در بازه ای کوتاه توانست تولیدات بومی که ایران در آن تولیدات مزیت کامل داشت را به نابودی بکشاند و بدین گونه بود که استعمارگران انگلیسی توانستند به جای تولیدات بومی ایرانی کالای خود را حتا به بهایی بالا بفروشند. برای نمونه استثمارگران انگلیسی پارچه های تولید خود و تولیدات فلزی و ..و... صابون تولید انگلیس و کفش تولید انگلیس و..و...و.. را به جای تولید های بومی را در بازارهای سراسر ایران ب سادگی و بی رقیب به فروش می رساندند! و این کار انگلستان سبب گسترش فقر در ایران گردید! برای همین هست که این خبر که بناست پول ملی به نام پول انگلیسی«تومان» نام گذاری شود بسیار زشت و در اصل توهین به ملت ایران می باشد. «تومان» نام برنامه ای شوم برای نابودی مشاغل بومی در ایران بوده است.
گفتنی است که در تمام تاریخ ایران هیچگاه نام پول رسمی ایران، «تومان» نبوده است! با تاکید تکرار می شود که هیچ گاه نام «تومان» نام رسمی پول ملی ایران نبوده است. در دوران قاجار هم نام پول ملی ایران «تومان» نبوده است.در دوران قاجار، نام پول ملی ایران «قران» بود. قران سکه‌ای نقره‌ای بود و ارزش هر قران برابر با هزار دینار بود. گفتنی است که افزون بر سکه های نقره ای «قران»، سکه‌های دیگری نیز وجود داشت که برای پرداخت‌های کوچک‌تر بکار می‌رفت، نام آن واحد های خرد پولی، شاهی، دینار بود . نکته اینجاست که «تومان» در دوران قاجار نه نام واحد رسمی پول، بلکه واحد شمارش بوده است که آن واحد شمارش را برای پول نیز بکار می بردند، چنانکه هر تومان برابر با ۱۰ قران بود. زشت تر از این تصمیم در حوزه پولی نیست که نام تومان که یاد آور تحقیر ملی و هدف گذاری استثمارگران برای نابودی تولید بومی در ایران بوده که سبب کسترش فقر و فلاکت و زجر مضاعف ملت ایران شده بوده است را بخواهند آن هم امروزه که خیلی هم دم از استقلال می زنند بر روی پول ملی بگذرند! حقیقت این است که زشت تر از این نمی باشد که نام پول ملی ایران را «تومان» بگذارند.