ضدقهرمان‌های زن در سریال‌های ایرانی؛ وقتی زنان چهره تاریک قصه‌ها را می‌سازند+فیلم

به گزارش پارسینه ،ضدقهرمان‌های زن در آثار نمایشی ایران طی یک دهه گذشته به شکل قابل توجهی افزایش یافته‌اند؛ شخصیت‌هایی چندبُعدی که با بازی‌هایی متفاوت، درام‌های تلویزیونی و نمایش خانگی را از کلیشه‌های قدیمی دور کرده و جایگاه ویژه‌ای در ذهن مخاطب پیدا کرده‌اند.

از رعنا آزادی‌ور در «زخم کاری» که یکی از پیچیده‌ترین چهره‌های زن شرور را خلق کرد تا طناز طباطبایی در «یاغی» که با بازی خاص خود به یکی از بحث‌برانگیزترین شخصیت‌های خاکستری تبدیل شد، این جریان ادامه یافت و توجه بسیاری را جلب کرد.

در ادامه، مریلا زارعی در «مانکن» نقش یک زن قدرتمند و بی‌رحم را ایفا کرد؛ نقشی که ساختار درام را روی دوش خود حمل می‌کرد. سحر دولتشاهی در «قورباغه» نیز تصویر تازه‌ای از ضدقهرمان زن ارائه داد؛ شخصیتی آرام، مرموز و پیش‌بینی‌ناپذیر.

در میان نسل جوان‌تر نیز پردیس پورعابدینی در «گناه فرشته» و سحر گلدوست در «در انتهای شب» با حضور در نقش‌های تیره‌تر، ثابت کردند زنان در روایت‌های نوین، تنها محدود به قالب‌های همیشگی نیستند. نگار جواهریان در «وحشی» نیز نقش‌آفرینی تاثیرگذاری در این فهرست دارد.

این روند البته سابقه‌ای طولانی‌تر هم دارد؛ از رویا نونهالی در «خواب و بیدار» که یکی از ماندگارترین زنان خلافکار تلویزیون را خلق کرد تا بهاره افشاری در «او یک فرشته بود» که در قالب ضدقهرمانی متفاوت، ذهن بسیاری از بینندگان را درگیر کرد.

افزایش حضور زنان در نقش‌های منفی، نشان‌دهنده تغییر نگاه سازندگان به کاراکترهای زن و تمایل به ساخت شخصیت‌هایی چندلایه‌تر است؛ مسیری که به نظر می‌رسد در آینده پررنگ‌تر هم ادامه خواهد داشت.