ناگفته ها از سایه های مخوف در شهر ویران شده هیروشیما + تصاویر

به گزارش پارسینه به نقل از history defined ،ششم اوت ۱۹۴۵ نقطه عطف فاجعه باری در تاریخ بشریت بود. شهر هیروشیما در ژاپن، با پرتاب اولین بمب اتمی توسط ایالات متحده، به کانون یکی از ویرانگرترین رویدادهای قرن بیستم تبدیل شد. 

 

در میان ویرانی گسترده و رنج غیرقابل تصور انسانی، سایه‌هایی که قربانیان پشت سر گذاشتند، میراث وحشتناکی از جنگ هسته‌ای را حک کرد.

نیروهای نظامی ایالات متحده بمب را بر روی هیروشیما، پرتاب کردند. این انفجار، انرژی و حرارت بسیار زیادی را آزاد کرد. فوراً شهر را محو کرد و در پی آن منظره ای از ویرانی غیرقابل تصور به جا گذاشت. 

اگرچه به طور مستقیم به آن اشاره نشده است، اما فیلم اوپنهایمر به طور خلاصه به بررسی ویرانی کامل ناشی از بمب می‌پردازد.

ساختمان ها فرو ریخت، آتش سوزی ها شعله ور شد و زندگی های بی شماری در چند لحظه خاموش شدند. اما در میان این همه ویرانی، چیزی بی سابقه رخ داد ؛ سایه هایی از قربانیان بمب بر روی سطوحی که در شهر باقی مانده، نقش بسته بود.

منشا سایه ها

این سایه‌ها که امروزه در هیروشیما باقی مانده‌اند، یادآور ویرانی بمب اتمی هستند.

در لحظه انفجار، گرمای شدید تولید شده، اجساد نزدیکترین افراد به زمین را تبخیر کرد. تنها چیزی که از بدن آنها باقی ماند، سایه هایی بود که روی سطوح پشت سرشان نقش بسته بود. مشابه اجسادی که پس از فوران کوه وزوویوس توسط خاکستر در شهر پمپئی حفظ شده‌اند، این سایه‌ها آخرین لحظات مردم عادی گرفتار در یک تراژدی تاریخی را ثبت می‌کنند. کودکان در حال بازی، مردمی که در شهر قدم می زنند، خانواده ها در آخرین لحظات دور هم جمع شده اند. همه در یک لحظه از بین رفت.

یکی از نمادین‌ترین و دلخراش‌ترین سایه‌ها، سایه شخصی است که روی پله‌های بانک سومیتومو در هیروشیما حک شده است. گمان می رود مردی باشد که در لحظه انفجار روی پله ها نشسته بود. 

 

علم پشت سایه ها

 

علم پشت این سایه ها هم غم انگیز و هم جذاب است. هنگامی که بمب منفجر شد، انفجار شدیدی از تشعشعات حرارتی منتشر کرد. گرما به حدی بود که هر ماده بیولوژیکی را در منطقه تبخیر می کرد. هر سنگ یا سایر مواد غیر بیولوژیکی را سفید می کرد. 

این انفجار انرژی خود را صرف تبخیر افراد کرد و بنابراین نتوانست سنگ یا سیمان پشت آنها را سفید کند.

یعنی اینطور نیست که سایه‌ها ماده‌ای باقی‌مانده از جانب کسانی باشد که مرده‌اند.

با در نظر گرفتن این موضوع، دانشمندان حتی توانستند با محاسبه زاویه سایه ها با جایی که مردم احتمالاً ایستاده اند، تعیین کنند که بمب در کجای آسمان منفجر شده است.

حفظ سایه ها

پس از بمباران، بازماندگان با اثرات فوری و بلندمدت قرار گرفتن در معرض تشعشع دست و پنجه نرم کردند. همچنین تلاش هایی برای حفظ سایه ها در سطح شهر انجام می شد. 

آثار بر روی دیوارها و سطوح به نمادهای قدرتمندی تبدیل شدند؛ نه فقط از دست رفتن افراد، بلکه به نمادی از تأثیر گسترده تر جنگ هسته ای. 

تلاش‌های حفاظتی شامل پوشاندن سطوح برای محافظت از آنها در برابر عناصر و گذر زمان بوده است. 

برخی از این سایه‌ها به موزه‌ها منتقل شدند تا اطمینان حاصل شود که می‌توان آن‌ها را مطالعه کرد و به خاطر آورد. آنها به عنوان یک هشدار جدی علیه استفاده از سلاح های هسته ای عمل می کنند.

تاثیر سایه ها بر حافظه جمعی

 

سایه های هیروشیما به بخشی جدایی ناپذیر از خاطره جمعی شهر، از بمباران اتمی ژاپن تبدیل شده اند.

اگرچه تنها سه روز بعد، یک بمب اتمی بر روی ناکازاکی انداخته شد، اما تمرکز اصلی بر هیروشیما و سایه های این شهر است.

موزه ها و بناهای یادبود هیروشیما، مانند موزه یادبود صلح هیروشیما، به طور برجسته ای این سایه ها را برای بازدیدکنندگان به نمایش می گذارند. افرادی که شاهد آنها هستند اغلب از تأثیر عاطفی این سایه ها صحبت می کنند. 

این سایه ها آخرین لحظات ترس زده افراد ناآگاه را مستند کرده اند.

 

پیام مداوم هیروشیما

اگرچه نزدیک به ۸۰ سال از زمانی که بمب بر فراز هیروشیما پرتاب شد می گذرد، سایه کشته شدگان هنوز واقعیت تلخ تخریب اتمی را به تصویر می کشند.

 

پس از پرتاب بمب، جهان به مدت نیم قرن وارد جنگ سرد شد. اتحاد جماهیر شوروی و ایالات متحده با هم رقابت کردند تا ببینند چه کسی می تواند بیشترین تعداد و مخرب ترین تسلیحات هسته ای را تولید کند. 

در این میان، یک جنبش جهانی برای عدم اشاعه تسلیحات هسته‌ای گسترش یافت و تصاویر سایه‌ها در هیروشیما را برای حمایت از آرمان در بر گرفت.