وقتی مین کلیمور پرواز کرد: شکار پهپاد با انفجار هوایی

به گزارش پارسینه و به نقل از newatlas، اگرچه استفاده از مین کلیمور روی پهپاد‌ها چیز جدیدی نیست و در جنگ اوکراین بارها توسط نیروهای روسی و اوکراینی انجام شده، اما هدف آن‌ها عمدتاً تبدیل پهپادها به بمب‌های خوشه‌ای هدایت‌پذیر برای حمله به نیروهای زمینی بوده است.

مین کلیمور، یک بلوک خمیده از ماده منفجره C4 است که در جلوی آن لایه‌ای از اپوکسی با حدود ۷۰۰ ساچمه فولادی قرار دارد. این مین، با وجود اندازه کوچک، بسیار کشنده است. راه‌اندازی آن ساده بوده و می‌توان آن را به‌صورت دستی یا با سیم تله‌ای فعال کرد تا ترکش‌های فولادی را در یک قوس ۶۰ درجه‌ای تا فاصله ۱۰۰ متری (۳۳۰ فوت) پخش کند. این مین آن‌قدر مؤثر بوده که خود و نمونه‌های مشابه آن، نزدیک به ۷۰ سال است که در ارتش‌های مختلف به‌عنوان سلاح دفاعی یا بازدارنده مورد استفاده قرار می‌گیرند.

در قالب پروژه Shank، ارتش آمریکا و مرکز توسعه قابلیت‌های رزمی فرماندهی تسلیحات (DEVCOM AC) در حال بررسی راه‌هایی برای ساخت پهپادهای کوچک، ارزان‌قیمت و قابل حمل هستند که توسط اپراتورهای میدانی قابل کنترل باشند. یکی از دستاوردهای این پروژه، پهپاد FPV مجهز به مین کلیمور است.

در رزمایش اخیر در منطقه Tabernacle Field در فورت راکر، ابتدا یک پهپاد بال‌دار SkyRaider با وزن ۳.۵ کیلوگرم (۷.۷ پوند) به پرواز درآمد. سپس کوادکوپتر FPV وارد میدان شد که توسط CW2 ناتان شیا، افسر عملیات سامانه‌های هوایی بدون سرنشین (UAS) از گارد ملی پنسیلوانیا، کنترل می‌شد. تحت هدایت شیا، کوادکوپتر به تعقیب SkyRaider پرداخت و پس از رسیدن به محدوده مناسب، فرمان شلیک صادر شد و مین کلیمور منفجر گردید.

نتیجه چیزی بود که می‌توان آن را «زیاده‌روی در قدرت» نامید – مانند شلیک به یک کبوتر با گلوله ساچمه‌ای از فاصله نزدیک، فقط با پرهای کمتر. SkyRaider از آسمان ساقط شد و ارتباط با کوادکوپتر به‌طور موقت به دلیل شدت انفجار قطع شد، اما این پرنده کوچک جان سالم به در برد و ارتباط مجدد برقرار شد.

هدف نهایی پروژه Shank، بهره‌گیری از تجربیات به‌دست‌آمده از جنگ اوکراین و درگیری‌های خاورمیانه، و ادغام آن‌ها در تاکتیک‌های ارتش آمریکا و ناتو است.