قدرت بمبافکنهای چین در آستانه تحول

در جریان رقابتهای تسلیحاتی، چین با نوسازی ناوگان بمبافکنهای خود و توسعه مدلهای پیشرفته مانند H‑20، گامی راهبردی برای ارتقای قدرت هوایی و تغییر در توازن منطقهای برداشتهاست.
به گزارش پارسینه، در سالهای اخیر، چین با توسعه متنوع بمبافکنهای راهبردی و تاکتیکی، جایگاه خود را بهعنوان یکی از قدرتهای نوظهور هوایی تثبیت کردهاست. از نسخههای بومیشده تا پروژههای محرمانه استیلت، این کشور اکنون در مسیر تحول فناورانه چشمگیری قرار دارد و این کشور حضور فزایندهای در عرصه هوایی دارد.
سنگبنای تاریخی: خانواده بمبافکن Xian H‑6
مدل H‑6 بهعنوان نسخه چینی بمبافکن شوروی Tu‑16، از دهه ۱۹۶۰ در حال تولید است و با بیش از ۲۴۰ فروند همچنان در خدمت نیروی هوایی (PLAAF) و نیروی دریایی چین (PLANAF) قرار دارد.
نسخههای مدرن مانند H‑6K با موتورهای توربوفن D‑30KP، برد عملیاتی حدود ۶٬۰۰۰ کیلومتر، و توان حمل بیش از ۲۰٬۰۰۰ کیلوگرم انواع تسلیحات (از جمله موشکهای KD‑88 و C‑602)، در عملیاتهای راهبردی نقش کلیدی دارند.
نسخه H‑6N نیز با قابلیت سوختگیری هوایی و حمل موشکهای کروز و بالستیک مانند DF‑21D، بهعنوان نخستین بمبافکن چینی با توان حمل تسلیحات هستهای شناخته میشود.
قیمتگذاری: نسخه پایه H‑6 در دهه ۱۹۸۰ حدود ۴۶ میلیون دلار آمریکا قیمتگذاری شدهاست؛ اگرچه نسخههای پیشرفته امروزی با تجهیزات بهروز بسیار گرانتر برآورد میشوند.
مشتریان بینالمللی: پیشتر کشورهای مصر و عراق از نسخههایی از H‑6 بهرهبردهاند؛ گرچه امروز هیچ صادرات فعالی گزارش نشدهاست.
نسل آینده: Xi’an H‑20 در آستانه ظهور
طرح سری H‑20 بهعنوان بمبافکن پرندهباباسپر با طراحی بالپرواز، در حال توسعه برای نیروی هوایی چین است. برآوردها نشان میدهند که این بمبافکن با بردی بین ۸٬۵۰۰ تا ۱۵٬۰۰۰ کیلومتر و توان حمل حدود ۲۵ تن تسلیحات، نقش کلیدی در راهبرد استیلت چین خواهد داشت.
گزارشهای وزارت دفاع آمریکا حاکی از آن است که آزمایشهای محرمانه این پروژه تحت پیگیری اطلاعاتی قرار داشتهاست. انتظار میرود این هواپیما تا اوایل دهه ۲۰۳۰ وارد مراحل آزمایش یا خدمت شود.
مشتری: تاکنون فقط نیروی هوایی چین؛ هیچ کشور خارجی مشارکتی نداشتهاست.
تاکتیک در نبردهای منطقهای: JH‑7 و دیگر بمبافکنها
مدل JH‑7 یا Flying Leopard، هواگردی دو موتوره برای عملیاتهای ضدکشتی و پشتیبانی نزدیک است. با بیش از ۲۷۰ فروند تولید، این مدل همچنان در خدمت PLANAF و PLAAF قرار دارد.
همچنین، مدلهای قدیمیتر مانند H‑5 و SH‑5 نیز نقشهای مکمل داشتهاند؛ H‑5 اکنون بازنشسته شده و SH‑5 در نقش بمبافکن دریایی/آتشنشان بهطور محدود استفاده میشود.
جدول تحول بمبافکنهای چینی
مدل | برد | توان حمل | ویژگی ویژه | مشتریان |
---|---|---|---|---|
H‑6K/M/N | ~۶٬۰۰۰–۷٬۰۰۰ km | تا ۳۹ تُن | نسخههای ارتقاءیافته، سوختگیری هوایی | چین، مصر، عراق |
H‑6N | ~۶٬۰۰۰ km + سوختگیری | موشکهای هستهای و کروز | نخستین حامل هستهای | چین |
H‑20 | تا ۱۵٬۰۰۰ km | ۱۰–۲۵ تن | پرواز مخفی، فناوری استیلت | چین (درحال توسعه) |
JH‑7 | تاکتیکی | ضدکشتی و بمبها | نقش تاکتیکی منطقهای | چین |
چین اکنون در مسیر جهش راهبردی قرار دارد. H‑6 بهعنوان ستون فقرات قدرت هوایی، با نسخههای مدرن همچنان نقشآفرین است؛ H‑20 نماد آینده استیلت و پرواز بلندبرد است، و JH‑7 با کاربری تاکتیکی منطقهای تکمیلکننده این مجموعه بهشمار میآید.
در جهانی که برتری هوایی نقشی حیاتی ایفا میکند، تحول در ناوگان بمبافکن چین نشان میدهد که این کشور آماده رقابت در سطح جهانی است.
ارسال نظر