دروازههای خونین؛ گودالی که راز قربانیان ۴ هزار ساله را فاش میکند + عکس
یک مطالعه ژنتیکی روی ۸۰ جمجمهی یافتشده در یک شهر عصر سنگ در چین نشان داده که قربانیان بیشتر مرد بودهاند؛ موضوعی که برخلاف فرضیات پیشین است.
به گزارش پارسینه به نقل از فرادید، باستانشناسان درست بیرون دروازهی یک شهر ۴ هزارساله در چین، گودالی پر از ۸۰ جمجمه متعلق به قربانیان انسانی یافتند. اکنون، پژوهشی جدید حقیقتی حیرتانگیز درباره این قربانیان را آشکار کرده: ۹ نفر از هر ۱۰ نفر مرد بودهاند.
شهر سنگی و دیوارکشیشدهی «شیمائو» نخستین بار سال ۲۰۱۸ در استان شانشی کشف شد. شیمائو که بین ۲۳۰۰ تا ۱۸۰۰ پیش از میلاد مسکونی بوده، مساحتی نزدیک به ۴ کیلومتر مربع داشته است. این شهر یک هرم پلکانی بزرگ، مناطق ویژه کارگاهی و دو گورستان داشته است.

یک تدفین ویژه در محوطه ژایشان چین که مرد صاحب مقبره و زن قربانیشده را نشان میدهد
باستانشناسان دو نوع متفاوت از قربانیکردن انسان را هم شناسایی کردند: نوع نخست شامل جدا کردن سر افراد و دفن جمجمهها در «گودالهای جمجمه» نزدیک دروازه شهر و نوع دوم شامل دفن یک فرد کممرتبه (بیشتر زن) بهعنوان قربانی در مقبره فردی بلندمرتبه میشد.
در پژوهش جدید، محققان برای روشن کردن جنس زیستی جمجمههای موجود در گودالی که زیر شالوده دروازه شرقی شیمائو (دانگمِن) پیدا شده بود، از تحلیل DNA استفاده کردند.
پژوهشگران در مقاله نوشتند: «برخلاف گزارشهای باستانشناختی پیشین که این قربانیان را بیشتر زن میدانستند، نتایج جدیدِ DNA هیچ نشانهای از غلبه زنان نشان نداد و ۹۰ درصد قربانیان مرد بودند.»

90 درصد بقایایی که در «گودال جمجمهها» پیدا شدهاند متعلق به مردان بودهاند
این یافته باستانشناسان را حیرتزده کرد، زیرا قربانیانی که در تدفینهای افراد بلندمرتبه در شیمائو و شهرکهای اطراف آن دیده شدهاند، بیشتر زن بودهاند.
پژوهشگران افزودند: «این الگوی قربانیکردن که بیشتر شامل زنان میشود، بهشدت با وضعیت دانگمَن که در آن قطع سر و دفن دستهجمعی بیشتر بر مردان تمرکز داشته، در تضاد است. این امر نشان میدهد آیینهای قربانیکردن در شیمائو بسیار ساختارمند بوده و نقشهای جنسیتیِ متمایز با اهداف و مکانهای آیینی متفاوت پیوند داشتهاند.» این مطلب در بیانیهای از سوی آکادمی علوم چین هم تأیید شده است.
پژوهشگران همچنین با بررسی DNA مردان قربانی، دریافتند تفاوتی میان تبار ایشان و تبار افراد بلندمرتبهی دفنشده وجود ندارد؛ به این معنا که قربانیان «بیگانه» یا خارج از جامعه نبودند.
اگرچه دلیل این سنتهای قربانیکردنِ تفکیکشده از دید جنسیتی همچنان روشن نشده، پژوهشگران فرضیههایی ارائه دادهاند.
به گفته آنان، قربانیکردن در گورستانها ممکن است شکلهایی از تکریم نیاکان باشد که در آن زنان برای احترام به اعیان یا حکمرانان بلندمرتبه قربانی میشدند؛ در حالی که جمجمههای مدفون در گودال شاید با آیینهای ساختوساز دیوارها یا دروازه مرتبط بودهاند.
ارسال نظر