اولین پرنده بدون سرنشین ایرانی با تجهیزات حمله به زیردریایی+فیلم

به گزارش پارسینه، این روزها حوزه تاثیرگذاری این هواگردهای بدون سرنشین با قابلیت اطمینان و توانایی‌های عملکردی بالای خود به خارج از مرزهای کشور نیز رسیده و علاوه بر فروش محصول تولید انبوه آن در کشورهای دوست نیز صورت گرفته است. متخصصان دفاعی کشورمان با اشراف کنونی روی پلتفرم‌های مختلف نشان داده‌اند نقشه نقشه راه مناسبی را برای توسعه صنعت محصولات بدون سرنشین همچون پهبادها در پیش گرفتند. که از جمله مصادیق مهم آن طراحی پرنده‌های بدون سرنشین برای ایفای چند نقش متفاوت اما در قالب یک پلتفرم و محصول نسبتا یک شکل هستند، که در سایر نقاط دنیا نیز یک نسخه کارآمد است، تا علاوه بر کاهش هزینه‌های طراحی و ساخت امکان تغییر کاربری پرنده در زمان کوتاه و بسته به نیاز مشتری یا واحد عملیاتی فراهم شود.

کرار از جمله پهپادهای شناخته شده و در عین حال پر استفاده در نیروهای مسلح است که از جهاتی یک رکورددار در جهان محسوب می‌شود و به لطف دوراندیشی متخصصان ایرانی می‌تواند نقش‌های متنوعی را بر عهده بگیرد. خرداد ماه سال گذشته و در ادامه تحولات بزرگ و تاثیرگذار دفاعی و نظامی در ارتش جمهوری اسلامی ایران از اولین شهر زیرزمینی این نیرو رونمایی شد. شهر پهبادی ارتش در حقیقت دومین شهر زیرزمینی پهبادی در کشورمان بعد از نمونه رونمایی شده توسط سپاه در اواخر سال ۱۴۰۰ و اولین مجموعه زیرزمینی شناخته شده در این وسعت برای ارتش به حساب می‌آید.

یکی از پرنده‌های بدون سرنشین مستقر در این شهر زیرزمینی کرار بود. در این شهر زیرزمینی کرار‌ها با چندین گزینه تسلیحاتی مشاهده شدند.

در یک تصویر یک سر جستجوگر احتمالاً از نوع تصویرساز فروسرخ، برای پهپاد کرار دیده می‌شود که به نظر می‌رسد برای نمونه‌ای انتحاری از این پهپاد باشد. استفاده از این سیستم برای شناسایی اهداف دقت بالایی را برای کرار، برای یافتن و رسیدن به هدف می‌دهد. پهپاد کرار که از پیشران جت استفاده می‌کند، در وضعیت ماموریت بدون بازگشت یا انتحاری بردی در حدود ۱۰۰۰ کیلومتر داشته و در وضعیت گشت رزمی و بازگشت به خانه و بازیابی به وسیله چتر، برد آن ۵۰۰ کیلومتر است. برای این پهپاد در کنار بحث عملیات انتحاری قابلیت حمل و پرتاب بمب‌های سقوط آزاد غیرهدایت شونده بمب‌های دور ایستای سری بالابان، موشک‌های سری شفق بهینه شده و موشک‌های هوا به هوای سری آذرخش نیز تعریف شده و تمامی این تسلیحات در این شهر زیرزمینی ارتش مشاهده می‌شدند. چند هفته بعد و در تیر ماه سال ۱۴۰۱، خبر عملیاتی شدن اولین ناودسته پهپادبر در نیروی دریایی ارتش به طور رسمی به اطلاع عمومی رسانده شد.

ناودسته پهپادبر شامل چندین شناور سطحی و زیرسطحی مجهز به انواع پهپادها بود که بسته به برد پروازی پهپادهای خود عملیات مختلفی را به اجرا می‌گذارند. ناودسته مذکور شامل شناورهای لجستیکی لاوان از رده هنگام و دلوار، شناور پشتیبان هندیجان، ناورزمی جماران، به عنوان مرکز فرماندهی ناودسته و دو زیردریایی طارق و فاتح بود. از جمله پهپادهای مشاهده شده روی این شناورها، هم کرار بود که سابقه و کارنامه درخشانی دارد و در آن زمان به صورت دقیق مشخص نشده کرار در کدام نقش روی شناورهای نداجا نصب شده ولی به صورت گمانه زنی نقش‌های شناسایی و انتحاری برای آن مطرح شده است. اما سخنان اخیر فرمانده نیروی دریایی ارتش نشان داد کرار علاوه بر نقش‌های قبلی به ویژه امکان استفاده به عنوان رزمی و انتحاری علیه اهداف دریایی می‌تواند ماموریت بسیار مهم حمله به اهداف زیر سطحی را نیز انجام دهد.

البته در اینجا یک سوال مهم شکل می‌گیرد و آن هم نحوه شناسایی یک زیردریایی پیشرفته دشمن است. دریادار ایرانی پیش از این در گفتگوی اعلام کرده بود برای کشف زیردریایی به وسیله پهپاد از یک نوع سونار مدرن و ویژه به همراه تجهیزات دیگری استفاده می‌کنیم که توسط جوانان این سرزمین طراحی شده‌اند و هم اکنون در نیروی دریایی عملیاتی هستند. به نظر می‌رسد با این اقدام، یک حلقه مهم به چرخه کشف و تعقیب و انهدام زیردریایی‌های دشمن به نیروهای مسلح کشورمان افزوده و یک حلقه دفاعی جدید به توان نظامی کشور اضافه شده است.

اژدر مارک ۴۶ یکی از مشهورترین و پرا استفاده‌ترین سلاح‌های ضد زیر سطحی است که برای حمله به زیردریایی طراحی شده. وزن آن بیش از ۲۰۰ کیلوگرم، و مجهز به یک سرجنگی شدیدالافجار با بیش از ۴۰ کیلوگرم ماده منفجر است که برد آن در حالت استاندارد ۱۱ کیلومتر بوده اما توسط متخصصان دفاعی کشورمان در سال‌های گذشته با ارتقا در بخش‌های مختلف همراه شده است.

این محصول ارتقا یافته پیش از آن روی بالگردهای نیروی دریایی ارتش نیز مورد تست عملیاتی قرار گرفته و نتایج آن رضایتبخش بوده است. به نظر می‌رسد نقشی که امروز توسط جنگنده‌های سرنشین‌دار در اکثر کشورهای دنیا با هزینه پروازی بالا در حال اجراست به راحتی قابلیت اجرا توسط پرنده‌هایی همچون کرار را دارد. البته نه تمامی ماموریت‌ها و اهداف یک جنگنده سرنشین‌دار با نگاهی به پهپادهای مختلف نظامی در جهان می‌توان مطمئن شد که این پرنده بدون سرنشین ایرانی به نوعی همه کاره‌ترین و متنوع‌ترین پهپاد جهان روی یک پلتفرم مشخص و تقریباً ثابت است.

شناسایی هدف برای تمرین هوایی، حمله علیه اهداف زمینی و دریایی رهگیری هوایی حمله انتحاری و در نهایت جنگ الکترونیک از جمله موضوعاتی است که تا به امروز برای این پرنده بدون سرنشین تعریف شده و این دستاورد تا به امروز در هیچ کدام از پرنده‌های بدون سرنشین در جهان دیده نشده و حالا این سلاح موثر همچون خانواده موشک‌های فاتح در رسته‌های تخصصی متعددی خوش درخشیده و تا سال‌ها می‌تواند بخش مهمی از نیازهای نیروهای مسلح را تامین کند.