نوزادان معصوم را از دامان زنان متکدی نجات دهید

هر روز در معابر مترو زنانی بالای پنجاه سال می‌بینم که در قالب یک تشکیلات منظم حرفه‌ای و تبهکاری در جای جای تهران مشغول تکدی‌گری هستند اما مهمترین مساله‌ای که روح و روانم را درنوردیده نوزادان و کودکان بعضاً زیر دو سالی است که اینها را که هیچ نسبتی هم با هم ندارند را برای کاسبی تکدی‌گری و درگیر کردن احساسات کمک کننده‌ها با خود به معابر می‌برند و برای اینکه آن طفل معصوم بی‌قراری یا گریه و اذیت نکند به آنها قرص خواب و آرامب خشهای قوی می‌خورانند که بچه همیشه یا خواب است یا به شدت بی‌حال... من تا زمانی که این کودکان معصوم را می‌بینم خودم را سرزنش می‌کنم که چرا ما انسانها اینها را از این وضعیت نجات نمی‌دهیم.