۱۰ رفتار اشتباه زنان که باعث طلاق می‌شود

طلاق یکی از بحران‌های جدی در زندگی زناشویی است که ممکن است برای هر کسی اتفاق بیفتد. شاید طلاق به دلیل رفتار اشتباه زن باشد. زنان با نحوه رفتار اشتباه می‌توانند محیط خصمانه‌ای ایجاد کنند، جایی که هیچ احساس امنیت و راحتی باقی نخواهد ماند. این مقاله شامل نکاتی است آموزنده برای زنانی است که در معرض خطر طلاق قرار دارند و تصمیم دارند برای حفظ زندگی شان قدمی بردارند.

شش دلیلی که باعث می‌شود زنان همسرشان را ترک کنندشش دلیلی که باعث می‌شود زنان همسرشان را ترک کنند

این رفتار اشتباه می‌تواند موجب فاصله بزرگ بین شما و حتی منجر به طلاق شود، چه شما آن را بفهمید یا نه. مردان نسبت به زنان متفاوت هستند. شوهرتان از لحاظ فیزیکی به برقراری رابطه جنسی نیازمند است. این تنها چیزی نیست که از شما می‌خواهد، چیزی است که او از لحاظ فیزیولوژیکی به آن نیاز دارد. هنگامی که شما نیاز جنسی اش را برآورد نمی‌کنید در واقع به نیازهایش توجه نکرده و احترام نگزاشته اید؛ موضوع در مورد اینکه آیا رابطه جنسی را دوست دارید یا دوست ندارید نیست. خیلی مهم‌تر از آن است. همسرتان نیاز دارد که در سطح فیزیکی با شما ارتباط برقرار کند، چه خلق و خو و حوصله داشته باشید یا خیر. همانطور که شما در زندگی به آرامش عاطفی نیاز دارید، همسرتان نیاز به آرامش فیزیکی دارد. هیچ چیز اشتباهی وجود ندارد بلکه فقط شما با یکدیگر متفاوت هستید. در حالی که شما نیاز دارید که نیاز‌های عاطفی تان برآورده شود، پس مهم است که به نیاز‌های همسرتان نیز توجه کنید. به این موضوع فکر کنید؛ اگر همسرتان به مدت سه روز با شما صحبت نکند چه اتفاقی برایتان رخ میدهد؟ یک هفته چطور؟ یک ماه کامل چطور؟ ناخوشایند است، درسته؟ به همین ترتیب، غیر عادلانه است که نیاز‌های جنسی او را برآورد نسازید. شما با مردی که دوستش دارید و خودتان انتخاب کرده اید در ارتباط هستید و انتظار دارید نیاز‌ها و خواسته‌های زندگی تان برآورده شود. به همین ترتیب، پس شما هم باید نیاز‌های او را برآورده کنید، صرف نظر از این که آیا شما همان نیاز‌ها و خواسته‌ها را دارید یاخیر.

اگر چه مردان از لحاظ جسمی قوی‌تر هستند، زنان زبان تیز تری دارند. به طور متوسط، زنان تقریبا سه برابر بیشتر از مردان صحبت می‌کنند. به طور متوسط ​​ زنان روزشان را با حدود ۲۰۰۰۰ کلمه به اتمام می‌رسانند، در حالی که شوهر، رئیس، دوست یا شریک کاری (جنس مذکر) ۷۰۰۰ کلمه در روز به زبان می‌آورند. زنان سخنگو هستند و آموخته اند که چگونه از کلمات برای اثربخشی بیشتر استفاده کنند. زنان در به کار بردن تیز‌ترین کلمات برای شرمسار کردن، تحقیر و محکوم کردن همسرشان مهارت دارند. واژه‌ها مانند خمیر دندان هستند. هنگامی که بیرون می‌آیند، دیگر قابل بازگشت به جای خود نیستند. با وجود ابراز تاسف و پشیمانی از اشتباه، به هرحال شما به شریک زندگی تان آسیب رسانده اید. با یک دنیا ابراز تاسف و پیشمانی، کلمات نیش داری که نثار همسرتان کرده اید بازگشت نخواهند داشت، زیرا زخم زبان هایتان قلب او جریحه دار ساخته است. به جای این که از کلمات به عنوان یک سلاح استفاده کنید، آن‌ها را به عنوان یک مرهم شفا دهنده برای راحتی و آسایش خانواده استفاده کنید، از کلمات برای تشویق و ترغیب همسرتان استفاده کنید. کلمات مثبت بکار ببرید و همانطور که مادر بزرگ همیشه می‌گفت، "اگر شما نمی‌توانید چیز خوبی بر زبان بیاورید، پس هیچ چیز نگویید".

هنگامی که شما همسر تان را تحقیر می‌کنید، نه تنها شوهرتان را در جلو چشمان اطرافیان خرد می‌کنید. بلکه ارتباط خانواده و دوستانتان را با همسرتان سمی و زهرآلود می‌کنید. شما آن‌ها را مجبور می‌کنید طرفدار شما باشند و البته که طرفدار شما خواهند بود، زیرا آن‌ها می‌خواهند به شما وفادار باشند. باید گفت: دوستان و خانواده تان در خانه شما زندگی نمی‌کنند بنابراین آن‌ها اتفاقاتی را که روز به روز برایتان رخ می‌دهد را نمی‌بینند. آن‌ها کار‌های خوبی را که شوهرتان برایتان انجام می‌دهد را نمی‌بینند. تنها دیدگاه آن‌ها از شوهرتان همان چیزی است که شما به آن‌ها زبانی می‌گویید. اگر شما به طور مداوم بدبختی و تحقیر همسرتان را در جلو چشم خانواده و اطرافیان تکرار کنید، آن‌ها همسرتان را به عنوان یک شریک بد و بی ملاحظه تصور می‌کنند. با تحقیر و انتقاد از همسرتان، دیدگاه خانواده تان نسبت به همسرتان تغییر می‌کند. حتی هنگامی که شما دیگر زخم زبان‌ها را کنار گزاشته باشید و همه چیز در خانه بسیار عالی باشد، آن‌ها هنوز هم به همسرتان دیدی منفی دارند، زیرا دوستان و اعضای خانواده تان شما را دوست دارند و می‌خواهند از شما در برابر خطر و آسیب محافظت کنند. اگر به طور مداوم به شوهرتان با دید منفی صحبت می‌کنید، پس به این معنی است که از خانواده و اطرافیان تان می‌خواهید از شما و فرزندانتان در مقابل هیولایی که با او ازدواج کرده اید محافظت کنند، حتی اگر واقعا هیولا نباشد.. هنگامی که شما از همسر خود همانند یک زن ضعیف و مظلوم صحبت می‌کنید، اطرافیان و خانواده تان در مقابل همسرتان رفتار غیر قابل جبرانی خواهند شد، در این صورت شما زندگی تان را از هم فروپاشیده اید. همسرتان هرگز نمی‌فهمد که چرا دوستان و اطرافیانتان او را دوست ندارند و چرا مادرتان نسبت به او مظنون و تنگ نظر شده است. پس به جای تلاش برای عذر خواهی، هرگز این مسیر اشتباه را شروع نکنید. هنگامی که از شوهر خود سخن می‌گویید، از کلمات مثبت دلگرم کننده و روحیه بخش استفاده کنید. اگر همسرتان واکنش تند و سریعی انجام داد، لازم نیست که آن موضوع را برای هرکسی که می‌شناسید تعریف کنید و اغراق و پرگویی کنید. شکایات مداوم علیه همسر یک دیوار بین شوهر و دوستان و اطرافیانتان ایجاد می‌کند که هرگز او نمی‌تواند بر آن غلبه کند و بین شما نیز فاصله ایجاد کرده و منجر به طلاق و جدایی می‌شود.

اگر برای تحقق رویاهایتان از همسرتان انتظار دارید، و زمانی که رویاهایتان به تحقق دست نمی‌یابند، مدام نگرانی و عدم رضایتتان را به همسرتان تزریق می‌کنید، این اشتباه باعث فروپاشی و نابودی رابطه و منجر به طلاق خواهد شد. پس اگر احساس عدم رضایت دارید، در ابتدا واقعیت زندگی را بررسی کنید. سعی کنید انتظاراتتان با واقعیت زندگی تان تناسب داشته باشد و انتظارات غیر واقعی را کنار بگذارید، در اینصورت در زندگی خوشحال‌تر و خشنودتر خواهید بود. انتظارات غیر واقعی از همسر یا فرزندتان چیزی غیر عملی و دور از دسترس است. پس سعی کنید خودتان باعث خشنودی و رضایت خودتان باشید نه اینکه از دیگران توقعات بیجا داشته باشید. تصور کنید اگر شما یک دوست برای کل زندگی تان داشته باشید، آیا آن یک نفر برای شما کارساز خواهد بود؟ آیا کافی است؟ اکثر زنان تعدادی دوست در زندگی شان دارند که با هرکدام در یک موقعیت و زمان همراه بوده اند. مثلا با یک دوستشان به خرید می‌روند. یک الی دو دوست در محل کار دارند. با یک دوست به مراسم مذهبی می‌روند. با یک دوست ترجیح می‌دهند عصر‌ها به کافی شاپ بروند و گپ بزنند و...

پس هر شخصی در زندگیِ شما یک نقش و رول متفاوت را ایفا می‌کند. هیچ چیز قابل توجهی نیست، فقط نقش آن‌ها از همدیگر متفاوت است. اگر انتظار داشته باشید که شوهرتان شما را کامل کند و خوشبختی ابدی را برایتان به ارمغان بیاورد، نه تنها او را به سمت شکست سوق داده اید، بلکه خودتان را برای ناامیدی آماده ساخته اید. به جای این که انتظار داشته باشید یک نفر تمام نیازهایتان را برآورده سازد، سعی کنید دایره نفوذتان را گسترش دهید تا افراد مختلف و موهبت‌ها و موقعیت‌های مختلف را در زندگی تان جذب کنید و بیشتر از همه، به خودتان توجه کنید. راه‌هایی را برای احساس خوشحالی و کامل بودن به عنوان یک فرد بیابید. به جای این که در جستجوی شخص دیگری برای کامل شدن و شاد بودن باشید، باید در جستجوی شادی درون خودتان باشید، سپس راه‌هایی را برای به کمال رساندن زندگی یکدیگر جستجو کنید.

برخی از زنان برای نشان دادن بی احترامی به شوهر و عقایدش از این روش استفاده می‌کنند. باید بدانید که روحیه مردان زیر رگبار کلمات انتقادی آشفته و بهم ریخته می‌شود. نتیجه این رفتارتان این است که شوهرتان ساکت مانده، از شما کناره گیری می‌کند و یا مهربانی و تایید را در جای دیگری بیرون از منزل جستجو می‌کند، زیرا مردان به محبت و تایید نیاز دارند. پس مواظب باشید که علت‌های طلاق و جدایی را ریشه کن کنید. آیا تا به حال برایتان پیش آمده است که در حال حرف زدن باشید و کسی شما را در همان حال ترک کند بدون آن که به حرف‌های شما گوش کند؟ هنگامی که شروع به انتقاد و ایراد گرفتن از شوهرتان می‌کنید، او احساس می‌کند مورد هجوم قرار گرفته و احساس می‌کند زحماتش بی ارزش شده است. پس به جای این که مدام انتقاد کنید کمی به حرف‌های همسرتان گوش دهید، اگر می‌خواهید سوال بپرسید، صبر کنید تا صحبت هایش تمام شود. وسط صحبت‌های همسرتان نپرید. اجازه دهید او با صحبت چند دقیقه در مرکز توجه تان باشد؛ و اگر قرار است شام را آماده کنید، از او بخواهید برای کمک به شما به آشپزخانه بیاید. به او بگویید که دوست دارید در مورد بقیه برنامه روزانه اش بدانید. به او فرصت صحبت کردن را بدهید و در عوض شما شنونده باشید.

یک رفتار اشتباه دیگر این است که هنگام صحبت همسرتان همزمان با تغییر حالات چهره (میمیک صورت)، چشمانتان را به اطراف می‌چرخانید. زنان این شیوه را برای تخریب کردن روحیه همسرشان انجام می‌دهند، که نشانه بی توجهی به صحبت‌های همسرشان است. این کار‌ها را زمانی که دختر نوجوانی بودید نیز با حالات دفاعی به طرف مقابلتان نشان می‌دادید یا شاید زمانی که دختر خودتان این رفتار را برای اعتراض خودتان انجام می‌دهد، دیده باشید. سعی کنید در رابطه زناشویی بی ادب و گستاخ نباشید، حتی اگر تا ابد در کنار همسرتان خواهید ماند. پس به جای این که چشمانتان را بچرخانید یا سر خود را تکان دهید یا ادا در بیاورید، سعی کنید تمام توجه خود را به او معطوف کنید، به او نگاه کنید و به حرف هایش گوش دهید. سعی کنید بنیان خانواده را محکم‌تر کنید نه این که عشق تان را نابود کنید.

مردان و زنان در بسیاری سطوح متفاوت هستند. مردان حلال مشکلات دیگران هستند و زنان فقط شنونده درد و دل‌ها هستند. از نظر طبیعی، اگر مشکلی را به همسرتان بازگو کنید، او برای حل مشکل تلاش خواهد کرد این از ویژگی‌های مردان است که بیشتر به دنبال راه حل هستند تا اینکه فقط شنونده باشند. هنگامی که شما توصیه و نظرات همسرتان را رد می‌کنید به این معناست که شما به او ارزش نمی‌دهید. هنگامی که شما با مشکل یا نگرانی به سمت شوهر خود می‌آیید، او یک برنامه عملی برای حل و فصل مشکل پیشنهاد خواهد داد. شاید همان کاری نباشد که می‌توانید انجام دهید، اما او به هر حال راه حلی ارائه می‌دهد. حداقل کاری که شما می‌توانید انجام دهید این است که به پیشنهادش گوش دهید، و از همسرتان برای نظراتش تشکر کنید. قبل از اینکه توصیه‌های همسرتان را رد کنید، زمانی را صرف فکر کردن به راهنمایی هایش کنید. فکر می‌کنم در مورد آنچه که او می‌گوید و پیشنهاد می‌دهد فکر کنید. البته شما مجبور نیستید همه چیز‌هایی را که پیشنهاد می‌دهد انجام دهید، اما گوش دهید و در مورد آن فکر کنید. اگر فقط میخواهید گله و شکایت کنید و فقط به درد و دل نیاز دارید با یکی از دوستانتان (خانم) تماس بگیرید، زیرا دوستانتان شنوندگان خوبی هستند. بر خلاف مردان، زن‌ها فقط شنونده هستند نه حلال مشکلات.. زنان دوست دارند بیشتر در مورد مسائل حرف بزنند نسبت به اینکه راه حلی ارائه دهند. گاهی اوقات شما فقط نیاز به یک شنونده دارید، نه یک راه حل. اگر زمانی به شنونده نیاز داشتید، شاید شوهرتان فردی نیست که باید به او نزدیک شوید.

اگر فقط نیاز به حرف زدن دارید به همسرتان پیشاپیش بگویید که به راه حل نیاز ندارید، فقط گوش دادن کافی است. او ممکن است همچنان پیشنهاد‌هایی را ارائه دهد، اما اگر قبل از پرحرفی تان به او بگویید که نیازی به راه حل ندارید، و فقط می‌خواهید از لحاظ روحی تخلیه شوید، دراینصورت از این که نیازی به توصیه هایش ندارید ناراحت و دلخور نمی‌شود و گاهی اوقات می‌توانید همسرتان را سوپرایز کنید و از مشاوره و توصیه هایش پیروی کنید، زیرا ممکن است راه حل هایش موثر و مفید باشد.

اگر از مردان بپرسید، اکثر مردان بر این باورند که همسرشان معنوی‌تر و به اصول اخلاقی پایبندتر از خودشان است. اغلب زنان هم موافق هستند. زیرا زن خودش را گناهکار یا خطاکار نمی‌بیند. زن احساس می‌کند بزرگترین "گناهش" ناامیدی از خرابکاری‌ها و شکست‌های شوهرش و نقص و کمبود‌های فرزندانش است. باید گفت: معمولا زنان رفتار اشتباهشان را قبول دارند، اما آن را به تغییرات هورمونی بدن، قاعدگی، عدم تعادل شیمیایی و دوران کودکی نا امن ربط می‌دهند. زن احساس می‌کند که حق دارد به هر خطا و لغزش و اشتباهِ همسرش حمله ور شود، اشتباهات شوهرش را زیر ذره بین بگذارد و به خطاهایش اشاره کند. باید بدانید که شما روح القدوس شوهرتان نیستید. برای اصلاح هر نقص و خطای جزئی که در شخصیت همسرتان می‌بینید اقدام نکنید. البته انتخاب با شماست که چکار کنید. اما به علت‌های طلاق کمی فکر کنید.

با مردی قرار ملاقات می‌گذارید در حین همنشینی و صحبت متوجه خطا و اشکالات کوچکی در وجود او می‌شوید. مثلا زود از کوره در رفتن و عصبانی شدن مثل عصبانیت‌های پدرتان. یا متوجه مصرف الکل یا بر زبان آوردن برخی کلمات زننده می‌شوید. اما شاید بخودتان بگویید "بعد از اینکه ازدواج کردیم او را ادب خواهیم کرد. " این طرز فکرتان اشتباه است. یادتان باشد شما نمی‌توانید هیچ مردی را پس از ازدواج ادب کنید. همان مردی که الان قرار ملاقات برای ازدواج گزاشته اید، پس از ازدواج همان شخصیت را خواهد داشت. اگر روز اول ملاقات ذاتا مهربان بود، پس همچنان مهربان خواهد بود. یا همانند روز ملاقات معتاد، عیاش یا رفیق باز خواهد بود. شما نمی‌توانید ماهیت اصلی کسی را تغییر دهید. شما نمی‌توانید با گله و شکایت یا غر زدن و اخم کردن کسی را تغییر دهید. اگر رابطه شما در روز اول دیدار، خشک و بی عاطفه باشد، پس از ازدواج نمی‌توانید آن را اصلاح کنید. شوهرتان پس از ازدواج مسئولیت پذیر‌تر، قابل اعتماد‌تر یا عاشق‌تر نخواهد شد؛ بنابراین اگر شما یک شوهر خوب و سربراه می‌خواهید، یک مرد خوب را بیابید و با او دیدار داشته باشید و سپس ازدواج کنید.

هدف اصلی ازدواج باید صلح و شادی و آرامش باشد. اگر زندگی تان استرس زا است، و در معرض خطر طلاق و جدایی هستید، بینش و نگرش خودتان را تغییر دهید. شما می‌توانید به جای استرس، صلح و آرامش را در زندگی تان مهیا کنید. پس طرز فکرتان را تغییر دهید. شما از صلح و آرامش فقط به اندازه یک طرز فکر مثبت فاصله دارید. اگر احساس ناراحتی و نارضایتی دارید، به دنبال چیز‌هایی باشید که خواسته هایتان را برآورد می‌کند.. ساده‌ترین راه حل این است: فقط باید خشنود باشد و تنها فردی که می‌توانید تغییر دهید، خودتان هستید.

در هر سازمانی باید یک رهبر وجود داشته باشد، یعنی کسی که مسئول امور باشد. معمولا، کسی که مسئولیت بقیه را بر عهده دارد، باید کسی باشد که حرف نهایی را می‌زند. خانواده‌ها و روابط بسیار شبیه به هر سازمان دیگری هستند. کسی باید مسئولیت امور خانواده را به عهده داشته باشد و زمانی که مشکلی در خانواد پیش بیاید کسی باید مسئولیت کامل را به عهده بگیرد و بقیه اعضا خانواده بتوانند مسئله را با او درمیان بگذارند.

البته، اگر می‌خواهید می‌توانید مسئولیت خانواده را بر عهده بگیرید. انتقاد کردن از شخص مسئول آسان است همچنین فکر کردن به اینکه که شما می‌توانید بهتر مسئولیت را بر عهده بگیرید، آسان است. اما باید بدانید که سخت‌ترین موقع زمانی است که باید مسئولیت پذیر باشید. پس به جای تصمیم گیری بدون در نظر گرفتن شوهرتان و یا سرزنش کردن او، تلاش کنید تا با هم مسئله را حل کنید. شما نیز می‌توانید تصمیم بگیرید که چگونه هر کاری باید انجام شود، و زمانی که تصمیم گیری لازم باشد، می‌توانید حرف نهایی را پیشنهاد دهید.

به احساسات و ترس‌های خود توجه نکنید (به عنوان مثال من می‌ترسم شوهرم تصمیم بدی بگیرد. من احساس می‌کنم خودم بهتر تصمیم می‌گیرم). احساسات و ترس‌ها را کنار بگذارید (مثلا، من مسئول مراقبت از خانواده هستم. می‌ترسم هیچکس در خانواده به من احترام نگذارد.). همچنین به تصمیمی که همسرتان می‌گیرد، سپاسگزار باشید. البته شما می‌توانید با احترام با تصمیم همسرتان نیز مخالفت کنید، بدون اینکه حالت تهاجمی داشته باشید و همسرتان را خرد کنید.

یکی از اشتباهاتی که باعث نابود شدن رابطه زناشویی و منجر به طلاق می‌شود، فکر کردن به ناکامی و نارضایتی از رابطه است. هدف ازدواج باید صلح و آرامش و شادی باشد. به این ترتیب شما ملزم هستید که خوشحال باشید. اگر هدف این است که باید زوج خوشحالی باشید، شما باید خودتان را کنترل کنید. تنها خودتان می‌توانید خودتان را خوشحال کنید. اگر اعتقاد داشته باشید که شادی شما از طریق دیگران به دست می‌آید و یا از طریق چیز‌ها یا شرایط خارجی، خوشحالی بدست می‌آید، پس هرگز خوشبخت نخواهید شد. شما مسئولیت شادی خودتان را بر عهده دارید این یک تصمیم است شما می‌توانید انتخاب کنید که ناامید و ناراضی و ناراحت باشید، یا می‌توانید خشنود باشید، برای بهبود رابطه تان تلاش کنید و خودتان را به عنوان فردی که دوست دارید باشید نشان دهید.

هیچ لزومی به ابراز ناراحتی، تلخی و افکار منفی مزاحم نیست. هر شخصی ممکن است احساس خستگی، ناامیدی و ناخشنودی داشته باشد. کسی نیست که سرزنش تان کند. این شمایید که باید تصمیم بگیرید که با چه طرز فکری به زندگی نگاه کنید. شما می‌توانید مسیر دیگری را انتخاب کنید. هر روز تلاش کنیدکه با بهترین طرز فکر وارد رابطه شوید. صرف نظر از اینکه چه چیزی اتفاق می‌افتد، شما باید طرز فکرتان را تغییر دهید. فاصله شما از صلح و آرامش فقط یک طرز فکر مثبت است. هر روز به خود یادآوری کنید، من می‌توانم به جای عجز و ناکامی صلح و آرامش را ببینم. سپس، برای درک آرامشی که در دسترس است، تلاش کنید.

منبع:ساعدنیوز