تفاوت ما و غرب به روایت باستانی پاریزی

بدین طریق است که بعد از صد یا دویست سال می بینیم قومی که روزگاری تنها یک قدم جلو گذاشته بود, امروز پانصد قدم در همان راه جلو افتاده

ما هزارسال پیش زکریا و جابر داشتیم که آزمایش شیمی و پزشکی میکردند اما این آزمایش ها نه تنها با مرگ آنها متوقف شد بلکه کتابهایشان گرد خورد و سطری بر آن نیفزودند.

ما اگر ابن مقفع داشتیم یکایک اعضایش را با قیچی بریدیم و در تنور انداختیم. به یکی گفتیم زندیق به یکی قرمطی به یکی مزدکی. سلطان محمود در ری خیابانی از دار ساخت و علمای شهر را که معتزلی و قرمطی بودند به دار زد.

خلیفه دیگری آمد و همه را از نظامیه بیرون کرد و آنجا را طویله ساخت...

هر چیز کم و کاستی یافت جز بنای ظلم که در اول اندک بود, بقول سعدی هر کس آمد چیزی بدان افزود یکروز از خواب برخاستیم که دنیا صدها سال از ما پیش تر بود.

دکتر ابراهیم باستانی پاریزی
از پاریز تا پاریس
ص ۵۱۷