ناگفته ای از مخوف ترین بمب اتمی شوروی

پارسینه: در طول جنگ سرد رقابت شوروی و امریکا بر سر تسلیحات اتمی به حد جنون‌آمیزی رسیده بود. امریکایی‌ها تمام تلاش خود را روی افزایش دقت سیستم‌های موشکی خود قرار داده بودند، ولی شوروی که در این زمینه عقب‌تر از امریکا بود توان خود را روی قدرت تخریب بیشتر بمب‌ها گذاشته بود، تا تخریب بمب‌ها انقدر زیاد باشد که هدف‌گیری موضوعیت نداشته باشد.

بمب تزار، که قوی‌ترین بمب هسته‌ای تاریخ بوده و بزرگ‌ترین انفجار مصنوعی تاریخ بشر را ایجاد کرد، با همین هدف در سال ۱۹۵۱ در یکی از شمالی‌ترین بخش‌های شوروی، جزیره‌ای در اقیانوس منجمد شمالی، منفجر شد. این بمب ۲۷ تنی هیدروژنی به قدری بزرگ بود که تولید پارچه‌ی چتر هوایی برای سقوط آن صنعت نساجی شوروی را مختل کرد. لزوم ساخت چتر نجات برای این بمب به این دلیل بود که انفجار حاصله آن‌قدر به سرعت به آسمان می‌رسید که ممکن بود هواپیمای حامل را متلاشی کند.

نسخه‌ی کوچک‌تر این بمب نیز همچنان به قدری بزرگ بود که قارچ آتش آن، که تا ۶۸ کیلومتری زمین بالا رفت، را می‌شد از فاصله 1000 کیلومتری مشاهده کرد؛ یعنی اگر بمب روی تهران می‌افتاد، شیرازی‌ها می‌توانستند به راحتی قارچ بمب را ببینند. امواج حاصل از انفجار این بمب سه بار دور زمین را طی کرد و در فنلاند شیشه‌ی خانه‌ها را شکست. موجودات زنده تا شعاع 100 کیلومتری محل انفجار نابود گردیدند.

منبع: elm.ir