پشت پرده ۳ نرخی شدن گازوئیل

به گزارش پارسینه و به نقل از حسین میرافضلی، مدیرعامل اسبق پتروشیمی جم در گفت و گو با «اطلاعات آنلاین»  با اشاره به اجرای طرح گازوئیل ۳ نرخی اظهار داشت: درباره طرح سه نرخی کردن گازوئیل می توان گفت، هدف اصلی برای کامیون دارهایی که به صورت متعارف کار می کنند، نیست. در واقع این طرح برای کامیون های غیرفعال در نظر گرفته شده است. یعنی کامیون هایی که مصرف غیرمتعارف دارند. وی افزود: در واقع اجرای طرح گازوئیل ۳ نرخی با هدف مقابله با قاچاق در دستور کار قرار گرفته است. به هرحال به دلیل تفاوت بالای قیمت گازوئیل در ایران و کشورهای اطراف، انگیزه برای قاچاق به شدت رواج دارد و روز به روز بیشتر می شود.

کارشناس انرژی در ادامه گفت: البته لازم است، قاچاق را به روش هایی کنترل کرد و همچنین با افزایش هزینه های قاچاق مقدمات کاهش انگیزه قاچاق فراهم شود که لازم به توضیح است، سه نرخه کردن بهای گازوئیل تا حد قابل توجهی می تواند قاچاقِ قاچاقچی ها را کنترل  کرد تا از خسارتی عظیم جلوگیری شود که برای تحقق این امر مهم باید سهمیه سوخت کامیون های غیرفعال را حذف کرد.

میرافضلی تصریح کرد: از آنجایی که گازوئیل هم در کامیون ها و هم در کشتی ها مصرف می شود، قاچاق با روش های متعددی صورت می گیرد.

او افزود:  در واقع باید در جاهایی که مصارف غیر متعارف، مخل اقتصاد کشور می شود، باید به بحث قاچاق ورود کرد. یکی از ابزارهای برخورد با این پدیده  سه نرخه کردن قیمت گازوئیل است که اگر با روشی صحیحی اجرا شود، سهم زیادی در کمتر شدن قاچاق سوخت خواهد داشت.

وی توضیح داد:  راه اصلی کنترل نرخ گازوئیل و اینکه بتوانیم مثل بقیه کشورها این بحث مهم را مدیریت کنیم، کاهش وابستگی حتی المقدور  کشور به گازوئیل است که برای تحقق این موضوع باید در قدم اول انگیزه ایجاد کرد تا کامیون های قدیمی و کامیون های پرمصرف از ریل حمل و نقل خارج شوند. اینکه چرا به این کار مبادرت نمی ورزند، دلیلش این است که می گویند، کامیون ما نزدیک به ۲۴ تن بار می برد و همان کرایه ای را می گیرد که فرد دیگری با کامیون نو دریافت می کند. پس دلیلی نمی بیند برای نو کردن کامیون به قول معروف دست به جیب شود. چون عوض کردن کامیون کهنه با نو درآمد را اضافه نمی کند. بنابراین هیچ انگیزه ای برای اسقاط کردن کامیونش ندارد.

میرافضلی یادآور شد: تا زمانی که برای توسعه حمل و نقل ریلی کاری نکنیم و قدمی بر نداریم، نمی توانیم بحث های مربوط به گازوئیل را حل کنیم. در واقع برای رهایی از بحران گازوئیل باید سهم حمل و نقل ریلی را به  ۴۰ درصد برسانیم تا مجبور به مصرف بیش از حد گازوئیل نباشیم و البته شرایط برای اعمال مدیریت صحیح فراهم شود. به هرحال مصرف گازوئیل در بخش ریلی «یک_هشتم» مصرف جاده ای است.