نکات مهم درباره برنج قهوهای و سفید که باید بدانید
برنج، یکی از اصلیترین غذاهای جهان، سالهاست در مرکز بحثهای تغذیهای قرار دارد. اما آیا برنج قهوهای واقعا سالمتر از برنج سفید است؟
به گزارش پارسینه ؛ برنج پس از نیشکر و ذرت، سومین محصول کشاورزی پرتولید جهان است. ۹ کشور از ۱۰ تولیدکننده بزرگ برنج در آسیا قرار دارند و چین بهتنهایی در سال ۲۰۱۹ حدود ۲۸ درصد از تولید جهانی را به خود اختصاص داده است.
با پیشینهای که به حدود ۸ هزار سال پیش از میلاد بازمیگردد و نقشی محوری در رژیم غذایی بسیاری از فرهنگها، طبیعی است که برنج وارد بحث «غذای سالم» شود. اما واقعا کدام نوع برنج سالمتر است؟
برنج سفید یا قهوهای؛ کدام بهتر است؟
این پرسش معمولا به تقابل برنج سفید و قهوهای ختم میشود، اما پاسخ نهایی به نیازهای تغذیهای هر فرد بستگی دارد.
برنج قهوهای بهدلیل فرآوری کمتر، فیبر، چربی و اندکی پروتین بیشتری دارد. غلات کامل از سه بخش سبوس، جوانه و آندوسپرم تشکیل شدهاند. برنج قهوهای هر سه بخش را حفظ میکند، در حالی که در برنج سفید، سبوس و جوانه حذف میشود. بنابراین اگر هدف شما افزایش مصرف فیبر است، برنج قهوهای گزینه مناسبی است.
«کرا نیِمب-دیوب»، دانشمند علوم تغذیه و استاد دانشگاه کالیفرنیا، تاکید میکند که همه انواع برنج میتوانند بخشی از یک رژیم غذایی سالم باشند. به گفته او، تمرکز افراطی بر «سالمترین» غذا، ریشه در فرهنگهای محدودکننده و گاه آسیبزننده رژیمی دارد.
وی میگوید: «اگر قرار بود فقط برنج بخوریم، طبیعی بود که بگوییم برنج قهوهای کاملتر است. اما در دنیای واقعی، مردم وعده غذایی میخورند، نه یک ماده غذایی تنها.»
برنج معمولا در کنار پروتین و سبزی مصرف میشود و تنها یکی از اجزای بشقاب سالم است. اگر کسی طعم برنج قهوهای را دوست ندارد، میتواند برنج سفید را با سبزیهای پرفیبر ترکیب کند.
آیا برنج سفید ناسالم است؟
برخلاف تصور رایج، برنج سفید هم غذایی سالم محسوب میشود. این ماده غذایی منبع خوبی از منیزیم، فسفر، منگنز، سلنیوم، آهن، اسید فولیک، تیامین و نیاسین است.
با وجود شاخص گلیسمی بالاتر، که ممکن است برای افراد مبتلا به دیابت یا قند خون بالا اهمیت داشته باشد، حذف کامل آن همیشه راهحل واقعبینانهای نیست. ترکیب برنج سفید با پروتین و سبزی میتواند جذب قند را متعادلتر کند.
نقش فرهنگ در نگاه ما به برنج
بیش از نیمی از جمعیت جهان، برنج را غذای اصلی خود میدانند و برنج سفید در بسیاری از فرهنگها جایگاه محوری دارد. نیِمب-دیوب به این تصور نادرست اشاره میکند که غذاهای متعلق به جوامع آسیایی، آفریقایی یا امریکای لاتین ذاتا ناسالم تلقی میشوند.
دیوب میگوید: «در کشورهایی مثل ژاپن، که مردم طول عمر بالایی دارند، برنج سفید بخش جداییناپذیر رژیم غذایی است. تمرکز روی یک ماده غذایی خاص، سادهسازی بیش از حد یک مسئله پیچیده است.»
به باور او، سرزنش یک غذای فرهنگی، بهویژه در جوامع بهحاشیهراندهشده، میتواند به رابطه ناسالم با غذا و حتی آسیبهای روانی منجر شود.
ارسال نظر